Sense

1. one who helps in a court of justice, an advocate
2. public advocates appointed to represent the state
3. judges to determine disputes about confiscated property
4. belonging jointly to, joint, with joint sentence, jointly

Examples

• σύνδικοσ δ’ αὐτῷ Ιὀλάου τύμβοσ εἰναλία τ’ Ἐλευσὶσ ἀγλαί̈αισιν. (Pindar, Odes, olympian odes, olympian 9 25:2)
• τούτων πολλάκισ εἷσ ἕκαστοσ πρότερόν τισι πράγμασι σύνδικοσ γέγονεν. (Demosthenes, Speeches 11-20, 202:2)
• ὁ μὲν γὰρ ἀδελφὸσ καὶ σύνδικοσ, Φᾶνοσ δ’ ἐπιτήδειοσ καὶ φυλέτησ, Φίλιπποσ δ’ οὔτε φίλοσ οὔτ’ ἐχθρόσ, ὥστ’ οὐδὲ ταύτην ἄν τισ ἐπενέγκοι δικαίωσ τὴν αἰτίαν. (Demosthenes, Speeches 21-30, 32:5)

Similar forms

• συνδικεῖν (7)
• συνδικάζειν (5)
• σύνδικοι (5)
• συνδίκων (4)
• σύνδικον (4)
• συνδίκους (3)
• σύνδικος (3)
• συνδικῆσαι (3)
• συνδικῶν (2)
• συνδικαστῶν (1)
• συνδικίας (1)
• συνδικῇ (1)
• συνδικάζοις (1)
• συνδίκοις (1)
• συνδικαστὴς (1)
• συνδικησάτω (1)
• συνδικοῦσιν (1)
• συνδικάζων (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.