뜻

1. 옹호자, 지지자, 방어자
4. 관절, 이음매, 마디, 척추, 연결부위

1. one who helps in a court of justice, an advocate
2. public advocates appointed to represent the state
3. judges to determine disputes about confiscated property
4. belonging jointly to, joint, with joint sentence, jointly

예문

• σύνδικοσ δ’ αὐτῷ Ιὀλάου τύμβοσ εἰναλία τ’ Ἐλευσὶσ ἀγλαί̈αισιν. (Pindar, Odes, olympian odes, olympian 9 25:2)

  (핀다르, Odes, olympian odes, olympian 9 25:2)

• τούτων πολλάκισ εἷσ ἕκαστοσ πρότερόν τισι πράγμασι σύνδικοσ γέγονεν. (Demosthenes, Speeches 11-20, 202:2)

  (데모스테네스, Speeches 11-20, 202:2)

• ὁ μὲν γὰρ ἀδελφὸσ καὶ σύνδικοσ, Φᾶνοσ δ’ ἐπιτήδειοσ καὶ φυλέτησ, Φίλιπποσ δ’ οὔτε φίλοσ οὔτ’ ἐχθρόσ, ὥστ’ οὐδὲ ταύτην ἄν τισ ἐπενέγκοι δικαίωσ τὴν αἰτίαν. (Demosthenes, Speeches 21-30, 32:5)

  (데모스테네스, Speeches 21-30, 32:5)

유사 형태

• συνδικεῖν (7)
• συνδικάζειν (5)
• σύνδικοι (5)
• σύνδικον (4)
• συνδίκων (4)
• συνδικῆσαι (3)
• συνδίκους (3)
• σύνδικος (3)
• συνδικῶν (2)
• συνδικοῦσιν (1)
• συνδικάζων (1)
• συνδικαστῶν (1)
• συνδικίας (1)
• συνδικῇ (1)
• συνδικάζοις (1)
• συνδίκοις (1)
• συνδικαστὴς (1)
• συνδικησάτω (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.