뜻

1. 옹호자, 지지자, 방어자
4. 관절, 이음매, 마디, 척추, 연결부위

1. one who helps in a court of justice, an advocate
2. public advocates appointed to represent the state
3. judges to determine disputes about confiscated property
4. belonging jointly to, joint, with joint sentence, jointly

예문

• σύνδικος δ αὐτῷ Ιὀλάου τύμβος εἰναλία τ Ἐλευσὶς ἀγλαΐαισιν. (Pindar, Odes, olympian odes, olympian 9 25:2)

  (핀다르, Odes, olympian odes, olympian 9 25:2)

• τούτων πολλάκις εἷς ἕκαστος πρότερόν τισι πράγμασι σύνδικος γέγονεν. (Demosthenes, Speeches 11-20, 202:2)

  (데모스테네스, Speeches 11-20, 202:2)

• ὁ μὲν γὰρ ἀδελφὸς καὶ σύνδικος, Φᾶνος δ ἐπιτήδειος καὶ φυλέτης, Φίλιππος δ οὔτε φίλος οὔτ ἐχθρός, ὥστ οὐδὲ ταύτην ἄν τις ἐπενέγκοι δικαίως τὴν αἰτίαν. (Demosthenes, Speeches 21-30, 32:5)

  (데모스테네스, Speeches 21-30, 32:5)

유사 형태

• συνδικεῖν (7)
• συνδικάζειν (5)
• σύνδικοι (5)
• σύνδικον (4)
• συνδίκων (4)
• συνδίκους (3)
• σύνδικος (3)
• συνδικῆσαι (3)
• συνδικῶν (2)
• συνδικάζων (1)
• συνδικαστῶν (1)
• συνδικίας (1)
• συνδικῇ (1)
• συνδικάζοις (1)
• συνδίκοις (1)
• συνδικαστὴς (1)
• συνδικησάτω (1)
• συνδικοῦσιν? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.