Ancient Greek-English Dictionary Language

διαιτητής

First declension Noun; Masculine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαιτητής διαιτητοῦ

Structure: διαιτητ (Stem) + ης (Ending)

Etym.: diaita/w II.

Sense

  1. an arbitrator, umpire

Declension

First declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τότε οὖν ἐγὼ τὴν σύριγγα λαβών, ἀποβεβλήκει γὰρ αὐτὴν ὑπὸ τοῦ δέουσ ‐ ἀλλὰ γὰρ ὁ διαιτητὴσ οὑτοσὶ πλησίον, ὥστε προσείπωμεν αὐτόν. (Lucian, Dearum judicium, (no name) 6:5)
  • Ἤδη σοί φημι, οὐκ ἄλλη κρατήσει τῆσ Ἀφροδίτησ ἀγωνιζομένησ, ἢν μὴ πάνυ ὁ διαιτητὴσ ἀμβλυώττῃ. (Lucian, Dialogi Marini, panope and galene, chapter 27)
  • ταῦτ’ ἐμοῦ προκαλουμένου οὐδεπώποτ’ ἠθέλησε συνελθεῖν οὐδὲ λόγον περὶ ὧν ἐνεκάλει ποιήσασθαι οὐδὲ δίαιταν ἐπιτρέψαι, ἑώσ ὑμεῖσ τὸν νόμον τὸν περὶ τῶν διαιτητῶν ἔθεσθε. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 10 1:5)
  • καὶ πρὸσ ταῖσ μαρτυρίαισ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, πρῶτον μὲν ἡ τοῦ Εὐφιλήτου μήτηρ, ἣν οὗτοι ὁμολογοῦσιν ἀστὴν εἶναι, ὁρ́κον ὀμόσαι ἐπὶ τοῦ διαιτητοῦ ἐβούλετο ἐπὶ Δελφινίῳ, ἦ μὴν τουτονὶ Εὐφίλητον εἶναι ἐξ αὑτῆσ καὶ τοῦ ἡμετέρου πατρόσ. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 17 4:2)
  • πρὸσ δὲ τούτοισ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἡμεῖσ μὲν τοὺσ συγγενεῖσ μάρτυρασ καὶ ἐπὶ τῶν διαιτητῶν καὶ ἐφ’ ὑμῶν παρεχόμεθα, οἷσ οὐκ ἄξιον ἀπιστεῖν, οὗτοι δέ, ἐπειδὴ ἔλαχεν Εὐφίλητοσ τὴν δίκην τὴν προτέραν τῷ κοινῷ τῶν δημοτῶν καὶ τῷ τότε δημαρχοῦντι, ὃσ νῦν τετελεύτηκε, δύο ἔτη τοῦ διαιτητοῦ τὴν δίαιταν ἔχοντοσ οὐκ ἠδυνήθησαν οὐδεμίαν μαρτυρίαν εὑρεῖν, ὡσ οὑτοσὶ ἄλλου τινὸσ πατρόσ ἐστιν ἢ τοῦ ἡμετέρου. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 17 5:3)
  • εἰ δ’ ἄρ’ ἀντιλέγομεν περὶ τούτου, διαιτητὴσ ἡμῖν γενέσθω ὁ νόμοσ, ὃν οὐχ οἱ ἐρῶντε[σ ο]ὐδ’ οἱ ἐπιβουλεύοντεσ τοῖσ [ἀλλ]οτρίοισ ἔθεσαν, ἀλλ’ ὁ δημοτικώτα[τοσ] Σόλων· (Hyperides, Speeches, 21:3)
  • ὁ γὰρ νόμοσ, ἄν τισ μὴ γένηται διαιτητὴσ τῆσ ἡλικίασ αὐτῷ καθηκούσησ, ἄτιμον εἶναι κελεύει, πλὴν ἐὰν τύχῃ ἀρχὴν ἄρχων τινὰ ἐν ἐκείνῳ τῷ ἐνιαυτῷ ἢ ἀποδημῶν· (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 53 5:3)
  • τῷ Ὀδυσσεῖ μετὰ τὴν μνηστηροφονίαν οἱ ἐπιτήδειοι τῶν τεθνηκότων ἐπανέστησαν, μεταπεμφθεὶσ δ’ ὑπ’ ἀμφοτέρων διαιτητὴσ Νεοπτόλεμοσ ἐδικαίωσε τὸν μὲν Ὀδυσσέα μεταναστῆναι καὶ φεύγειν ἐκ τῆσ Κεφαλληνίασ καὶ Ζακύνθου καὶ Ἰθάκησ ἐφ’ αἵματι, τοὺσ δὲ τῶν μνηστήρων ἑταίρουσ καὶ οἰκείουσ ἀποφέρειν ποινὴν Ὀδυσσεῖ τῶν εἰσ τὸν οἶκον ἀδικημάτων καθ’ ἕκαστον ἐνιαυτόν. (Plutarch, Quaestiones Graecae, section 143)

Synonyms

  1. an arbitrator

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION