뜻

1. 중재인, 판사, 심판

1. an arbitrator, umpire

예문

• διὰ δὲ τὴν ἄλλην δύναμιν αὐτοῦ καὶ ἀρετὴν καὶ δόξαν οὐ μόνον ἐχρῶντο βασιλεῖ καὶ στρατηγῷ τῶν κατὰ πόλεμον, ἀλλὰ καὶ τῶν πολιτικῶν ἀποριῶν ἰατρῷ καὶ διαιτητῇ, τοῖς ἐν τῇ μάχῃ καταδειλιάσασιν, οὓς αὐτοὶ τρέσαντας ὀνομάζουσιν, ὀκνοῦντες τὰς ἐκ τῶν νόμων ἀτιμίας προσάγειν, πολλοῖς οὖσι καὶ δυνατοῖς, φοβούμενοι νεωτερισμὸν ἀπ αὐτῶν. (Plutarch, Agesilaus, chapter 30 2:1)

  (플루타르코스, Agesilaus, chapter 30 2:1)

• ἐνεστηκυιῶν δ αὐτοῖς τῶν δικῶν πεισθέντες ὑπὸ τῶν παρόντων εἰς ἐπιτροπὴν ἔρχονται, καὶ γράψαντες συνθήκας ἐπιτρέπουσιν ἑνὶ μὲν διαιτητῇ κοινῷ Φωκρίτῳ πολίτῃ αὑτῶν, ἕνα δ ἑκάτερος παρεκαθίσατο, οὗτος μὲν Ἀριστοκλέα Οἦθεν, ὁ δὲ Παρμένων ἐμέ. (Demosthenes, Speeches 31-40, 19:1)

  (데모스테네스, Speeches 31-40, 19:1)

• ἃ μὲν οὖν περὶ τὴν ἀφάνισιν τῶν συνθηκῶν καὶ περὶ τὴν γνῶσιν τῆς διαίτης Ἀπατουρίῳ καὶ τῷ διαιτητῇ πέπρακται, ἐάν ποτε σωθῇ ὁ ἠδικημένος, δίκην παρ αὐτῶν λήψεται: (Demosthenes, Speeches 31-40, 31:1)

  (데모스테네스, Speeches 31-40, 31:1)

• καὶ ὁ Λάμπις μετὰ ταῦτα νομίσας αὑτῷ ἀσφαλὲς ἤδη εἶναι πρὸς διαιτητῇ μαρτυρεῖν ὅ τι βούλοιτο, μερισάμενος τὸ ἐμὸν χρυσίον μετὰ Φορμίωνος τουτουί, ἐμαρτύρει τἀναντία οἷς πρότερον εἰρήκει. (Demosthenes, Speeches 31-40, 31:3)

  (데모스테네스, Speeches 31-40, 31:3)

• οὐ γὰρ ὅμοιόν ἐστιν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, εἰς τὰ ὑμέτερα πρόσωπα ἐμβλέποντα τὰ ψευδῆ μαρτυρεῖν καὶ πρὸς διαιτητῇ: (Demosthenes, Speeches 31-40, 32:1)

  (데모스테네스, Speeches 31-40, 32:1)

유사 형태

• διαιτητῇ (40)
• διαιτητὴν (33)
• διαιτητὴς (19)
• διαιτητῶν (14)
• διαιτητοῦ (13)
• διαιτητήν (9)
• διαιτηταὶ (8)
• διαιτηταῖς (5)
• διαιτητὰς (5)
• διαιτητής (4)
• διαιτητάς (4)
• διαιτητική (2)
• διαιτητικὸς (1)
• διαιτητικὴ (1)
• διαιτηταί (1)
• διαιτητικόν (1)
• διαιτητήρια (1)
• διαιτητικοῦ (1)
• διαιτητικῆς? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.