Ancient Greek-English Dictionary Language

διαιτητής

First declension Noun; Masculine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαιτητής διαιτητοῦ

Structure: διαιτητ (Stem) + ης (Ending)

Etym.: diaita/w II.

Sense

  1. an arbitrator, umpire

Declension

First declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • διὰ δὲ τὴν ἄλλην δύναμιν αὐτοῦ καὶ ἀρετὴν καὶ δόξαν οὐ μόνον ἐχρῶντο βασιλεῖ καὶ στρατηγῷ τῶν κατὰ πόλεμον, ἀλλὰ καὶ τῶν πολιτικῶν ἀποριῶν ἰατρῷ καὶ διαιτητῇ, τοῖσ ἐν τῇ μάχῃ καταδειλιάσασιν, οὓσ αὐτοὶ τρέσαντασ ὀνομάζουσιν, ὀκνοῦντεσ τὰσ ἐκ τῶν νόμων ἀτιμίασ προσάγειν, πολλοῖσ οὖσι καὶ δυνατοῖσ, φοβούμενοι νεωτερισμὸν ἀπ’ αὐτῶν. (Plutarch, Agesilaus, chapter 30 2:1)
  • ἐνεστηκυιῶν δ’ αὐτοῖσ τῶν δικῶν πεισθέντεσ ὑπὸ τῶν παρόντων εἰσ ἐπιτροπὴν ἔρχονται, καὶ γράψαντεσ συνθήκασ ἐπιτρέπουσιν ἑνὶ μὲν διαιτητῇ κοινῷ Φωκρίτῳ πολίτῃ αὑτῶν, ἕνα δ’ ἑκάτεροσ παρεκαθίσατο, οὗτοσ μὲν Ἀριστοκλέα Οἦθεν, ὁ δὲ Παρμένων ἐμέ. (Demosthenes, Speeches 31-40, 19:1)
  • ἃ μὲν οὖν περὶ τὴν ἀφάνισιν τῶν συνθηκῶν καὶ περὶ τὴν γνῶσιν τῆσ διαίτησ Ἀπατουρίῳ καὶ τῷ διαιτητῇ πέπρακται, ἐάν ποτε σωθῇ ὁ ἠδικημένοσ, δίκην παρ’ αὐτῶν λήψεται· (Demosthenes, Speeches 31-40, 31:1)
  • καὶ ὁ Λάμπισ μετὰ ταῦτα νομίσασ αὑτῷ ἀσφαλὲσ ἤδη εἶναι πρὸσ διαιτητῇ μαρτυρεῖν ὅ τι βούλοιτο, μερισάμενοσ τὸ ἐμὸν χρυσίον μετὰ Φορμίωνοσ τουτουί, ἐμαρτύρει τἀναντία οἷσ πρότερον εἰρήκει. (Demosthenes, Speeches 31-40, 31:3)
  • οὐ γὰρ ὅμοιόν ἐστιν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, εἰσ τὰ ὑμέτερα πρόσωπα ἐμβλέποντα τὰ ψευδῆ μαρτυρεῖν καὶ πρὸσ διαιτητῇ· (Demosthenes, Speeches 31-40, 32:1)

Synonyms

  1. an arbitrator

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION