헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ δή τισ ὡσ μὲν οὐχὶ κακοῦργόσ ἐστι μὴ λέγοι, ἢ ὡσ οὐκ ἀσεβήσ, ἢ ὅ τι δήποτ’ εἰή δι’ ὃ κρίνοιτο, διὰ ταῦτα δ’ ἐκφεύγειν ἀξιοίη, εἰ μὲν ἀπηγμένοσ εἰή, διότι πρὸσ διαιτητὴν ἐξῆν αὐτῷ λαχεῖν ἢ γράφεσθαι χρῆν, εἰ δὲ πρὸσ διαιτητῇ φεύγοι, ὅτι χρῆν σ’ ἀπάγειν, ἵν’ ἐκινδύνευεσ περὶ χιλιῶν, γέλωσ ἂν εἰή δήπουθεν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀνδροτίωνοσ Παρανόμων 35:1)
ἐτόλμα τοίνυν πρὸσ τῷ διαιτητῇ λέγειν, ὡσ ἀπὸ τῶν χρημάτων χρέα τε πάμπολλ’ ἐκτέτεικεν ὑπὲρ ἐμοῦ Δημοφῶντι καὶ Θηριππίδῃ τοῖσ συνεπιτρόποισ, καὶ ὡσ πολλὰ τῶν ἐμῶν λάβοιεν, οὐδέτερ’ ἔχων ἐπιδεικνύναι τούτων.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀφόβου Ἐπιτροπῆσ Α 66:1)
πολλὰ τοίνυν ἀπορηθεὶσ πρὸσ τῷ διαιτητῇ περὶ πάντων τούτων, καὶ καθ’ ἕκαστον ἐξελεγχόμενοσ ὥσπερ νυνὶ παρ’ ὑμῖν, ἐτόλμησε ψεύσασθαι πάντων δεινότατον, ὡσ τέτταρά μοι τάλανθ’ ὁ πατὴρ κατέλιπε κατορωρυγμένα καὶ τούτων κυρίαν τὴν μητέρ’ ἐποίησεν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀφόβου Ἐπιτροπῆσ Α 71:1)
μαρτυροῦσιν παραγενέσθαι πρὸσ τῷ διαιτητῇ Νοθάρχῳ, ὅτε Ἄφοβοσ ὡμολόγει Μιλύαν ἐλεύθερον εἶναι, ἀφεθέντα ὑπὸ τοῦ Δημοσθένουσ πατρόσ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Πρὸσ Ἄφοβον ὑπὲρ Φάνου Ψευδομαρτυριῶν 43:5)
καὶ εἰ μὲν μὴ καὶ παρὰ τοῖσ αὑτοῦ φίλοισ καὶ παρὰ τῷ διαιτητῇ προεγνωσμένοσ ἀδικεῖν τούτουσ ἐποιεῖτο τοὺσ λόγουσ, ἧττον ἂν ἦν ἄξιον θαυμάζειν·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Πρὸσ Ἄφοβον ὑπὲρ Φάνου Ψευδομαρτυριῶν 77:1)
οἱ δικασταὶ δ’ ἀκούσαντεσ, εἰσ οὓσ ἐφῆκεν, ταὐτὰ καὶ τοῖσ τούτου φίλοισ καὶ τῷ διαιτητῇ περὶ αὐτῶν ἔγνωσαν καὶ δέκα ταλάντων ἐτίμησαν, οὐ μὰ Δί’ οὐχ ὅτι τὸν Μιλύαν ὡμολόγησεν εἶναι ἐλεύθερον τοῦτο μὲν γὰρ οὐδὲν ἦν, ἀλλ’ ὅτι πεντεκαίδεκα ταλάντων οὐσίασ μοι καταλειφθείσησ τὸν μὲν οἶκον οὐκ ἐμίσθωσεν, δέκα δ’ ἔτη μετὰ τῶν συνεπιτρόπων διαχειρίσασ πρὸσ μὲν τὴν συμμορίαν ὑπὲρ παιδὸσ ὄντοσ ἐμοῦ πέντε μνᾶσ συνετάξατ’ εἰσφέρειν, ὅσονπερ Τιμόθεοσ ὁ Κόνωνοσ καὶ οἱ τὰ μέγιστα κεκτημένοι τιμήματ’ εἰσέφερον, χρόνον δὲ τοσοῦτον τὰ χρήματα ταῦτ’ ἐπιτροπεύσασ, ὑπὲρ ὧν τηλικαύτην αὐτὸσ εἰσφορὰν ἠξίου εἰσφέρειν, ἐμοὶ μὲν τὸ καθ’ αὑτὸν οὐδ’ εἴκοσι μνῶν ἄξια παρέδωκεν, μετὰ δ’ ἐκείνων ὅλα τὰ κεφάλαια καὶ τὰσ ἐπικαρπίασ ἀπεστέρηκεν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Πρὸσ Ἄφοβον ὑπὲρ Φάνου Ψευδομαρτυριῶν 78:1)
ἀλλὰ τὸν μὲν ἄλλον χρόνον οὗτοι διῆγον οὐκ ὄντεσ τοῦ ἐμοῦ πατρόσ, ὡσ καὶ ὑμῶν οἱ πολλοὶ ἴσασιν, ἐπειδὴ δὲ οὗτοσ αὐξηθεὶσ καὶ μεθ’ αὑτοῦ παρασκευασάμενοσ ἐργαστήριον συκοφαντῶν, ὧν ἡγεμὼν ἦν Μνησικλῆσ καὶ Μενεκλῆσ ἐκεῖνοσ ὁ τὴν Νῖνον ἑλών, μεθ’ ὧν οὗτοσ ἐδικάζετό μου τῷ πατρὶ φάσκων υἱὸσ εἶναι ἐκείνου ‐ συνόδων δὲ γιγνομένων πολλῶν ὑπὲρ τούτων, καὶ τοῦ πατρὸσ οὐκ ἂν φάσκοντοσ πεισθῆναι, ὡσ οὗτοι γεγόνασιν ἐξ αὑτοῦ, τελευτῶσα ἡ Πλαγγών, ὦ ἄνδρεσ δικασταί πάντα γὰρ εἰρήσεται τἀληθῆ πρὸσ ὑμᾶσ, μετὰ τοῦ Μενεκλέουσ ἐνεδρεύσασα τὸν πατέρα μου καὶ ἐξαπατήσασα ὁρ́κῳ, ὃσ μέγιστοσ δοκεῖ καὶ δεινότατοσ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποισ εἶναι, ὡμολόγησεν τριάκοντα μνᾶσ λαβοῦσα τούτουσ μὲν τοῖσ αὑτῆσ ἀδελφοῖσ εἰσποιήσειν υἱεῖσ, αὐτὴ δέ, ἂν πρὸσ τῷ διαιτητῇ προκαλῆται αὐτὴν ὁ πατήρ μου ὀμόσαι ἦ μὴν τοὺσ παῖδασ ἐξ αὑτοῦ γεγονέναι, οὐ δέξεσθαι τὴν πρόκλησιν·
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ Προικὸσ Μητρῴασ. 12:2)
ἔτι δὲ πάντεσ ὑμῖν οἱ πρὸσ τῷ διαιτητῇ παρόντεσ μεμαρτυρήκασιν ὡσ οὗτοσ παρὼν αὐτόσ, ὅτε ἀπεδιῄτησέ μου ὁ διαιτητήσ, οὔτε ἐφῆκεν εἰσ τὸ δικαστήριον ἐνέμεινέ τε τῇ διαίτῃ.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ Προικὸσ Μητρῴασ. 37:1)
ἐγὼ γὰρ περὶ μὲν ὧν αἱ δίκαι οὔπω τέλοσ εἶχον, ἕτοιμοσ ἦν ἐπιτρέπειν καὶ Κόνωνι καὶ ἄλλῳ διαιτητῇ ἴσῳ, ὅτῳ οὗτοσ βούλοιτο·
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ Προικὸσ Μητρῴασ. 48:2)
τί γὰρ ἂν ἦν πέρασ ἡμῖν τοῦ διαλυθῆναι, εἰ τὰ κατὰ τοὺσ νόμουσ διαιτηθέντα λύσασ ἑτέρῳ διαιτητῇ ἐπέτρεψα περὶ τῶν αὐτῶν ἐγκλημάτων, ἄλλωσ τε καὶ ἀκριβῶσ εἰδὼσ ὅτι, εἰ καὶ πρὸσ τοὺσ ἄλλουσ μὴ ἐπιεικέσ ἐστιν ταῖσ διαίταισ ἰσχυρίζεσθαι, πρόσ γε τοῦτον ἁπάντων δικαιότατον ἦν οὕτωσ προσφέρεσθαι.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ Προικὸσ Μητρῴασ. 49:1)
ἐνεστηκυιῶν δ’ αὐτοῖσ τῶν δικῶν πεισθέντεσ ὑπὸ τῶν παρόντων εἰσ ἐπιτροπὴν ἔρχονται, καὶ γράψαντεσ συνθήκασ ἐπιτρέπουσιν ἑνὶ μὲν διαιτητῇ κοινῷ Φωκρίτῳ πολίτῃ αὑτῶν, ἕνα δ’ ἑκάτεροσ παρεκαθίσατο, οὗτοσ μὲν Ἀριστοκλέα Οἦθεν, ὁ δὲ Παρμένων ἐμέ.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Ἀπατούριον Παραγραφή 19:1)
ἃ μὲν οὖν περὶ τὴν ἀφάνισιν τῶν συνθηκῶν καὶ περὶ τὴν γνῶσιν τῆσ διαίτησ Ἀπατουρίῳ καὶ τῷ διαιτητῇ πέπρακται, ἐάν ποτε σωθῇ ὁ ἠδικημένοσ, δίκην παρ’ αὐτῶν λήψεται·
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Ἀπατούριον Παραγραφή 31:1)
καὶ ὁ Λάμπισ μετὰ ταῦτα νομίσασ αὑτῷ ἀσφαλὲσ ἤδη εἶναι πρὸσ διαιτητῇ μαρτυρεῖν ὅ τι βούλοιτο, μερισάμενοσ τὸ ἐμὸν χρυσίον μετὰ Φορμίωνοσ τουτουί, ἐμαρτύρει τἀναντία οἷσ πρότερον εἰρήκει.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Φορμίωνα ὑπὲρ Δανείου 31:3)
οὐ γὰρ ὅμοιόν ἐστιν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, εἰσ τὰ ὑμέτερα πρόσωπα ἐμβλέποντα τὰ ψευδῆ μαρτυρεῖν καὶ πρὸσ διαιτητῇ·
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Φορμίωνα ὑπὲρ Δανείου 32:1)
παρ’ ὑμῖν μὲν γὰρ ὀργὴ μεγάλη καὶ τιμωρία ὑπόκειται τοῖσ τὰ ψευδῆ μαρτυροῦσιν, πρὸσ δὲ τῷ διαιτητῇ ἀκινδύνωσ καὶ ἀναισχύντωσ μαρτυροῦσιν ὅ τι ἂν βούλωνται.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Φορμίωνα ὑπὲρ Δανείου 32:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION