Plutarch, De tranquilitate animi, section 2 1:

(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 2 1:)

καίτοι κακὸν μὲν ἀναισθησία σώματοσ φάρμακον ἀπονοίασ, οὐδὲν δὲ βελτίων ψυχῆσ ἰατρὸσ ὁ ῥᾳθυμίᾳ καὶ μαλακίᾳ καὶ προδοσίᾳ φίλων καὶ οἰκείων καὶ πατρίδοσ ἐξαιρῶν τὸ ταραχῶδεσ αὐτῆσ καὶ λυπηρόν. ἔπειτα καὶ ψεῦδόσ ἐστι τὸ εὐθυμεῖν τοὺσ μὴ πολλὰ πράσσοντασ. ἔδει γὰρ εὐθυμοτέρασ εἶναι γυναῖκασ ἀνδρῶν οἰκουρίᾳ τὰ πολλὰ συνούσασ· νυνὶ δ’ ὁ μὲν βορέασ διὰ παρθενικῆσ ἁπαλόχροοσ οὐ διάησιν, ὥσ φησιν Ἡσίοδοσ, λῦπαι δὲ καὶ ταραχαὶ καὶ κακοθυμίαι διὰ ζηλοτυπίασ καὶ δεισιδαιμονίασ καὶ φιλοτιμίασ καὶ κενῶν δοξῶν, ὅσασ οὐκ ἂν εἴποι τισ, εἰσ τὴν γυναικωνῖτιν ὑπορρέουσιν. ὁ δὲ Λαέρτησ εἴκοσιν ἔτη καθ’ αὑτὸν ἐν ἀγρῷ διαιτώμενοσ γρηὶ σὺν ἀμφιπόλῳ, ἥ οἱ βρῶσίν τε πόσιν τε παρτίθει, τὴν μὲν πατρίδα καὶ τὸν οἶκον καὶ τὴν βασιλείαν ἔφυγε, τὴν δὲ λύπην μετ’ ἀπραξίασ καὶ κατηφείασ ἀεὶ συνοικοῦσαν εἶχεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION