Sense

1. the best man, the best or noblest, chiefs, princes

Examples

• ἆρ’ ὧδ’ ἄριστοσ ἐξ ἀριστέοιν δυοῖν βλαστὼν ἂν αἰσχύνοιμι τοὺσ πρὸσ αἵματοσ, οὓσ νῦν σὺ τοιοῖσδ’ ἐν πόνοισι κειμένουσ ὠθεῖσ ἀθάπτουσ, οὐδ’ ἐπαισχύνει λέγων; (Sophocles, Ajax, episode 2:8)

Similar forms

• ἀριστερᾷ (226)
• Ἀριστείδης (140)
• ἄριστε (99)
• ἀριστερὰ (97)
• Ἀριστείδην (75)
• Ἀριστείδου (59)
• ἀριστεῖα (47)
• ἀριστερῶν (43)
• ἀριστερὸν (38)
• ἀριστερὰν (37)
• ἀριστεῖον (36)
• ἀριστερά (35)
• ἀριστείων (35)
• ἀριστερᾶς (28)
• ἀριστείας (24)
• Ἀριστείδῃ (23)
• ἀριστέων (18)
• ἀριστέας (18)
• ἀριστεῖς (15)
• ἀριστείαις (13)
• ἀριστερῆς (13)
• ἀριστεροῦ (13)
• ἀριστείοις (13)
• ἀριστεύσας (13)
• ἀριστεράν (13)
• ἀριστεροῖς (12)
• ἀριστερῇ (12)
• ἀριστεῦσαι (12)
• ἀριστεύων (12)
• ἀριστερῷ (10)
• ἀριστεύοντα (9)
• Ἀριστέης (8)
• ἀριστερὸς (8)
• ἀριστερόν (7)
• ἀριστεύειν (7)
• ἀριστείαν (7)
• ἀριστεύει (6)
• ἀριστέρ (5)
• ἀριστεραῖς (5)
• ἀριστεύεσκε (5)
• ἀριστεὺς (5)
• Ἀριστέα (4)
• Ἀριστέω (4)
• ἀριστέως (4)
• ἀριστεροῖσι (4)
• ἀριστεῦσι (4)
• ἀριστερὴν (3)
• ἀριστεῦσιν (3)
• Ἀριστέου (3)
• ἀριστεύουσι (3)
• Ἀριστέην (3)
• Ἀριστέαν (3)
• ἀριστεροὺς (2)
• ἀριστεύοντι (2)
• ἀριστεύσασι (2)
• Ἀριστείδας (2)
• Ἀριστέᾳ (2)
• ἀριστερὰς (2)
• Ἀριστείδη (2)
• ἀριστερ (2)
• Ἀριστείδαν (1)
• ἀριστείης (1)
• ἀριστέοιν (1)
• ἀρίστερα (1)
• ἀριστεύουσα (1)
• ἀριστεύσατε (1)
• ἀριστεῖ (1)
• ἀριστεύοντ (1)
• ἀριστεῦσαί (1)
• ἀριστέες (1)
• ἀρίστευσεν (1)
• ἀριστείῃ (1)
• ἀριστειῶν (1)
• ἀριστερά· (1)
• ἀριστείους (1)
• ἀριστερόφιν (1)
• ἀριστεροῦ‧ (1)
• ἀρίστευον (1)
• ἀριστεῦσί (1)
• ἀριστείᾳ (1)
• ἀριστερά‧ (1)
• ἀριστερήν (1)
• ἀρίστευσε (1)
• ἀριστέι (1)
• ἀριστείου (1)
• ἀριστερῇσι (1)
• [ἀριστεροῦ] (1)
• ἀριστεύῃσι (1)
• Ἀριστεύς (1)
• ἀριστεῖά (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.