Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀνάξιος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀνάξιος ἀνάξιη ἀνάξιον

Structure: ἀναξι (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. unworthy, not deemed or held worthy of, too good for, undeserving
  2. unworthy, worthless
  3. undeserving of evil
  4. undeserved

Examples

  • διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριοσ. ἐὰν ἐπιστρέψῃσ, καὶ ἀποκαταστήσω σε, καὶ πρὸ προσώπου μου στήσῃ. καὶ ἐὰν ἐξαγάγῃσ τίμιον ἀπὸ ἀναξίου, ὡσ τὸ στόμα μου ἔσῃ. καὶ ἀναστρέψουσιν αὐτοὶ πρὸσ σέ, καὶ σὺ οὐκ ἀναστρέψεισ πρόσ αὐτούσ. (Septuagint, Liber Ieremiae 15:19)
  • νικήσαντεσ μὲν τοὺσ πολεμίουσ, λυσάμενοι δὲ τοὺσ φιλίουσ, ἀναξίου τύχησ τυχόντεσ. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 26 3:9)
  • καὶ λυπηθήσοιτ’ ἂν ἀτιμαζόμενοσ καὶ ἀρχόμενοσ ὑπὸ ἀναξίου. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 3 101:2)
  • ὁ δὲ Τίτοσ τῇ συμφορᾷ τοῦ ἀδελφοῦ περιπαθῶν συνέστη μετὰ τῶν πάλαι μισούντων τὸν Κάτωνα καὶ πάσασ μὲν ἃσ ἐκεῖνοσ ἐποιήσατο τῶν δημοσίων ἐκδόσεισ καὶ μισθώσεισ καὶ ὠνὰσ ἠκύρωσε καὶ ἀνέλυσεν ἐν τῇ βουλῇ κρατήσασ, πολλὰσ δὲ καὶ μεγάλασ δίκασ κατ’ αὐτοῦ παρεσκεύασεν, οὐκ οἶδὲ ὅπωσ εὖ καὶ πολιτικῶσ πρὸσ ἄρχοντα νόμιμον καὶ πολίτην ἄριστον ὑπὲρ ἀνδρὸσ οἰκείου μέν, ἀναξίου δὲ καὶ τὰ προσήκοντα πεπονθότοσ ἀνήκεστον ἔχθραν ἀράμενοσ. (Plutarch, Titus Flamininus, chapter 19 3:1)
  • καὶ κατ’ αὐτὸ τοῦτό γε ἀναξίου μὲν φωτὸσ ἐξερήσομαι, γλώσσῃ δὲ δεινοῦ καὶ σοφοῦ, τί νῦν κυρεῖ. (Sophocles, Philoctetes, episode29)

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION