αἰτίᾱ
First declension Noun; Feminine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
αἰτίᾱ
αἰτίας
Structure:
αἰτι
(Stem)
+
ᾱ
(Ending)
Sense
- charge, accusation, imputation, blame, guilt, fault
- (in a good sense) credit
- expostulation, admonition
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- καὶ εἶπε Κάϊν πρὸσ Κύριον τὸν Θεόν. μείζων ἡ αἰτία μου τοῦ ἀφεθῆναί με. (Septuagint, Liber Genesis 4:13)
- ἐκραγείη δὲ ἐκ διαίτησ αὐτοῦ ἴασισ, σχοίη δὲ αὐτὸν ἀνάγκη αἰτίᾳ βασιλικῇ. (Septuagint, Liber Iob 18:14)
- ἄνδρα τὸν ἐν αἰτίᾳ φόνου ὁ ἐγγυώμενοσ, φυγὰσ ἔσται καὶ οὐκ ἐν ἀσφαλείᾳ. (Septuagint, Liber Proverbiorum 28:17)
- ἡ γὰρ τῶν ἀνωνύμων εἰδώλων θρησκεία παντὸσ ἀρχὴ κακοῦ καὶ αἰτία καὶ πέρασ ἐστίν. (Septuagint, Liber Sapientiae 14:27)
- αἰτία δ’ οἶμαι καὶ ἀρχὴ τῆσ τοσαύτησ μεταβολῆσ ἐγένετο ἡ πάντων κρατοῦσα Ῥώμη πρὸσ ἑαυτὴν ἀναγκάζουσα τὰσ ὅλασ πόλεισ ἀποβλέπειν καὶ ταύτησ δὲ αὐτῆσ οἱ δυναστεύοντεσ κατ’ ἀρετὴν καὶ ἀπὸ τοῦ κρατίστου τὰ κοινὰ διοικοῦντεσ, εὐπαίδευτοι πάνυ καὶ γενναῖοι τὰσ κρίσεισ γενόμενοι, ὑφ’ ὧν κοσμούμενον τό τε φρόνιμον τῆσ πόλεωσ μέροσ ἔτι μᾶλλον ἐπιδέδωκεν καὶ τὸ ἀνόητον ἠνάγκασται νοῦν ἔχειν. (Dionysius of Halicarnassus, De antiquis oratoribus, chapter 31)