뜻

1. 탓, 혐의, 공격, 비난, 범죄, 결점, 죄
2. 신용

1. charge, accusation, imputation, blame, guilt, fault
2. (in a good sense) credit
3. expostulation, admonition

예문

• τότε γὰρ οὐδὲ φωνὴν ἀκούειν ἔτι θέλουσι τῶν διαβαλλομένων ἢ τῶν ἀπολογουμένων, τὸ ἀξιόπιστον τῆς κατηγορίας ἐκ τῆς πάλαι δοκούσης φιλίας προειληφότες, οὐδὲ τοῦτο λογιζόμενοι, ὅτι πολλαὶ πολλάκις ἐν τοῖς φιλτάτοις μίσους παραπίπτουσιν αἰτίαι τοὺς ἄλλους λανθάνουσαι: (Lucian, Calumniae non temere credundum, (no name) 24:5)

  (루키아노스, Calumniae non temere credundum, (no name) 24:5)

• μετὰ Λυκίσκον ἔστιν ἄρχων Πυθόδοτος, ἐφ οὗ τὴν ὀγδόην τῶν Φιλιππικῶν δημηγοριῶν διέθετο πρὸς τοὺς Φιλίππου πρέσβεις, ἧς ἐστιν ἀρχή ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, οὐκ ἔστιν, ὅπως αἱ αἰτίαι, καὶ τὸν κατ Αἰσχίνου συνετάξατο λόγον, ὅτε τὰς εὐθύνας ἐδίδου τῆς δευτέρας πρεσβείας τῆς ἐπὶ τοὺς ὁρ´κους. (Dionysius of Halicarnassus, Ad Ammaeum, chapter 10 2:8)

  (디오니시오스, Ad Ammaeum, chapter 10 2:8)

• αἰτίαι τε τοῖς μὲν ἀνδράσιν ἄλλαι, ταῖς δὲ γυναιξὶν ἕτεραι, καὶ τῶν ἀνδρῶν αὐτῶν τοῖς μὲν νέοις ἄλλαι, τοῖς δὲ γεγηρακόσιν διάφοροι, οἱο῀ν νέοις μὲν πλῆθος ^ ὡς τὸ πολύ, γέροντας δὲ καὶ διαβολὴ ἄκαιρος καὶ ὀργὴ ἄλογος πολλάκις κατ οἰκείων ἐμπεσοῦσα τὸ μὲν πρῶτον διετάραξεν, εἶτα κατ ὀλίγον ἐς μανίαν περιέτρεψεν. (Lucian, Abdicatus, (no name) 30:3)

  (루키아노스, Abdicatus, (no name) 30:3)

• τούτων ὡς ἐδόκει τῷ δήμῳ καλῶς καὶ συμφερόντως πεπραγμένων, αἰτίαι νῦν καὶ προκλήσεις καὶ συκοφαντίαι παρὰ Δημοσθένους ἥκουσιν, ἐπειδὴ οὗτος ἀποπέφανται εἴκοσι τάλαντα ἔχων χρυσίου: (Dinarchus, Speeches, 7:1)

  (디나르코스, 연설, 7:1)

• ἃ [χρ]ὴ τεκμήρια ὑμῖν ε[ἶν]αι εἰς τοῦτον τὸν ἀγῶνα, ὡς ψευδεῖς κατ ἐμοῦ <αἱ> αἰτίαι εἰσίν. (Hyperides, Speeches, 25:2)

  (히페레이데스, Speeches, 25:2)

유사 형태

• αἰτίαν (1366)
• αἰτίας (1095)
• αἴτιον (828)
• αἴτιος (381)
• αἰτία (291)
• αἰτίους (188)
• αἴτια (152)
• αἴτιοι (126)
• αἰτίαις (103)
• αἰτίᾳ (96)
• αἰτιᾶσθαι (88)
• αἰτιῶν (73)
• αἰτίην (64)
• αἰτίων (62)
• αἰτίη (54)
• αἰτιᾶται (50)
• αἰτίαι (50)
• αἴτιόν (42)
• αἰτιῶνται (37)
• αἵτινες (37)
• αἰτίου (36)
• αἰτίοις (33)
• αἴτιός (33)
• αἰτιᾷ (28)
• αἰτίῃ (23)
• αἰτίης (18)
• αἰτιῶμαι (17)
• αἰτίῳ (15)
• αἰτιώμεθα (14)
• αἰτιῷτο (12)
• αἴτιοί (12)
• αἴτιαι (12)
• αἰτιᾶσθε (11)
• αἰτιατέον (11)
• αἰτιῶ (11)
• αἰτίζων (10)
• αἰτιάσῃ (6)
• αἰτιῶδες (4)
• αἰτιᾶταί (4)
• αἵτινές (4)
• αἴτιά (4)
• αἰτιωμένη (4)
• αἰτιαθεὶς (4)
• αἰτιᾶσθαί (3)
• αἰτιάσαιτ (3)
• αιτια (2)
• αἰτίαμα (2)
• αἰτίοιν (2)
• αἰτιῷντο (2)
• αἰτίαιν (2)
• αἰτιάσαιο (2)
• αἰτίαις] (2)
• αἰτιώμεθ (2)
• αἰτιῶνταί (2)
• αἰτίζειν (2)
• αἰτιάσει (2)
• αἰτιῷσθε (2)
• αἰτιωμένῳ (2)
• αἰτίῃσι (1)
• αἰτίους] (1)
• αἰτιώμενά (1)
• αἰτιωτάτῃ (1)
• αἰτιατική (1)
• αἰτίη· (1)
• αἰτιῴμεθ (1)
• αἰτίζεις (1)
• <αἰτίαν> (1)
• αἰτιατοῦ (1)
• αἰτιόῳτο (1)
• αἰτιωμένῃ (1)
• αἴτι (1)
• αἰτιάματι (1)
• αἰτίου]ς (1)
• αἰτιῶμαί (1)
• αἰτιῷτ (1)
• αἰτίζητ (1)
• αἴτια· (1)
• αἰτιαθήτω (1)
• αἰτιατικῇ (1)
• αἴτι]ος (1)
• αἰτίαν> (1)
• αἰτίον (1)
• αἰτιόῳο (1)
• αἰτιῷντ (1)
• αἰτιωτάτῳ (1)
• αἴτια‧ (1)
• αἰτιάματα (1)
• αἰτίας‧ (1)
• αἰτιᾶσθέ (1)
• αἰτιατόν (1)
• αἰτίζῃ (1)
• αἰτιᾶσθ (1)
• αἰτι]ῶνται (1)
• αἰτιῷτό (1)
• αἰτιάσθω? (1)

출처: Wiktionary 고전 그리스어 단어 목록