뜻

1. 탓, 혐의, 공격, 비난, 범죄, 결점, 죄
2. 신용

1. charge, accusation, imputation, blame, guilt, fault
2. (in a good sense) credit
3. expostulation, admonition

예문

• ἐπὶ πλεῖον δὲ προβαινούσησ τῆσ ὁμιλίασ, τὸν Ἕρμωνα μεταπεμψάμενοσ ὁ βασιλεύσ, μετὰ πικρᾶσ ἀπειλῆσ ἐπυνθάνετο, τίνοσ ἕνεκεν αἰτίασ εἰάθησαν οἱ Ἰουδαῖοι τὴν παροῦσαν ἡμέραν περιβεβιωκότεσ̣ (Septuagint, Liber Maccabees III 5:18)

  (70인역 성경, Liber Maccabees III 5:18)

• τήν τε τοῦ φίλου ἣν ἔχουσι πρὸσ ἡμᾶσ βεβαίαν καὶ τοὺσ προγόνουσ ἡμῶν εὔνοιαν ἀναλογισάμενοι, δικαίωσ ἀπολελύκαμεν πάσησ καθ̓ ὁντινοῦν αἰτίασ τρόπον (Septuagint, Liber Maccabees III 7:7)

  (70인역 성경, Liber Maccabees III 7:7)

• ἔνδοθεν δὲ οὖσα ἥττων ἡ προσδοκία, πλείονα λογίζεται τὴν ἄγνοιαν τῆσ παρεχούσησ τὴν βάσανον αἰτίασ. (Septuagint, Liber Sapientiae 17:13)

  (70인역 성경, 지혜서 17:13)

• καταχωρίσαντεσ οὖν τὰ συμβάντα διὰ τὰσ ἔξωθεν αἰτίασ, ψιλῶσ ἐπὶ τῶν πραγμάτων γυμνὴν θεωρήσατέ μου τὴν πολιτείαν. (Demades, On the Twelve Years, 16:1)

  (데마데스, On the Twelve Years, 16:1)

• ἐκ τῶν πραγμάτων σκοπεῖτε τὴν ἀλήθειαν, καὶ μὴ ψευδεῖσ αἰτίασ ὁμολογουμένων ἔργων προκρίνητε. (Demades, On the Twelve Years, 55:1)

  (데마데스, On the Twelve Years, 55:1)

유사 형태

• αἰτίαν (1366)
• αἰτίας (1095)
• αἴτιον (828)
• αἴτιος (381)
• αἰτία (291)
• αἰτίους (188)
• αἴτια (152)
• αἴτιοι (126)
• αἰτίαις (103)
• αἰτίᾳ (96)
• αἰτιᾶσθαι (88)
• αἰτιῶν (73)
• αἰτίην (64)
• αἰτίων (62)
• αἰτίη (54)
• αἰτιᾶται (50)
• αἰτίαι (50)
• αἴτιόν (42)
• αἵτινες (37)
• αἰτιῶνται (37)
• αἰτίου (36)
• αἰτίοις (33)
• αἴτιός (33)
• αἰτιᾷ (28)
• αἰτίῃ (23)
• αἰτίης (18)
• αἰτιῶμαι (17)
• αἰτίῳ (15)
• αἰτιώμεθα (14)
• αἴτιαι (12)
• αἴτιοί (12)
• αἰτιῷτο (12)
• αἰτιατέον (11)
• αἰτιῶ (11)
• αἰτιᾶσθε (11)
• αἰτίζων (10)
• αἰτιάσῃ (6)
• αἰτιωμένη (4)
• αἰτιαθεὶς (4)
• αἰτιᾶταί (4)
• αἰτιῶδες (4)
• αἴτιά (4)
• αἵτινές (4)
• αἰτιάσαιτ (3)
• αἰτιᾶσθαί (3)
• αἰτίαισ] (2)
• αἰτιάσει (2)
• αἰτιώμεθ (2)
• αἰτιῶνταί (2)
• αἰτίζειν (2)
• αἰτιῷσθε (2)
• αἰτιωμένῳ (2)
• αιτια (2)
• αἰτίαμα (2)
• αἰτίαιν (2)
• αἰτίοιν (2)
• αἰτιῷντο (2)
• αἰτιάσαιο (2)
• αἴτια· (1)
• αἰτιαθήτω (1)
• αἰτιατικῇ (1)
• αἰτίου]ς (1)
• αἰτιῶμαί (1)
• αἰτιῷτ (1)
• αἰτίζητ (1)
• αἰτίαν> (1)
• αἴτι]ος (1)
• αἴτια‧ (1)
• αἰτιάματα (1)
• αἰτίασ‧ (1)
• αἰτιᾶσθέ (1)
• αἰτιατόν (1)
• αἰτίον (1)
• αἰτιόῳο (1)
• αἰτιῷντ (1)
• αἰτιωτάτῳ (1)
• αἰτιᾶσθ (1)
• αἰτίζῃ (1)
• αἰτιάσθω (1)
• αἰτι]ῶνται (1)
• αἰτιῷτό (1)
• αἰτιατική (1)
• αἰτίῃσι (1)
• αἰτίουσ] (1)
• αἰτιώμενά (1)
• αἰτιωτάτῃ (1)
• <αἰτίαν> (1)
• αἰτίη· (1)
• αἰτιῴμεθ (1)
• αἰτίζεις (1)
• αἴτι (1)
• αἰτιάματι (1)
• αἰτιατοῦ (1)
• αἰτιόῳτο (1)
• αἰτιωμένῃ (1)

출처: Wiktionary 고전 그리스어 단어 목록