Ancient Greek-English Dictionary Language

αἴρω

Non-contract Verb; 이형 Transliteration:

Principal Part: αἴρω

Structure: αί̓ρ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: epic and poet. a)ei/rw q.v.

Sense

  1. Alternative form of ἀείρω ‎(aeírō)

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular αί̓ρω αί̓ρεις αί̓ρει
Dual αί̓ρετον αί̓ρετον
Plural αί̓ρομεν αί̓ρετε αί̓ρουσιν*
SubjunctiveSingular αί̓ρω αί̓ρῃς αί̓ρῃ
Dual αί̓ρητον αί̓ρητον
Plural αί̓ρωμεν αί̓ρητε αί̓ρωσιν*
OptativeSingular αί̓ροιμι αί̓ροις αί̓ροι
Dual αί̓ροιτον αἰροίτην
Plural αί̓ροιμεν αί̓ροιτε αί̓ροιεν
ImperativeSingular αί̓ρε αἰρέτω
Dual αί̓ρετον αἰρέτων
Plural αί̓ρετε αἰρόντων, αἰρέτωσαν
Infinitive αί̓ρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
αἰρων αἰροντος αἰρουσα αἰρουσης αἰρον αἰροντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular αί̓ρομαι αί̓ρει, αί̓ρῃ αί̓ρεται
Dual αί̓ρεσθον αί̓ρεσθον
Plural αἰρόμεθα αί̓ρεσθε αί̓ρονται
SubjunctiveSingular αί̓ρωμαι αί̓ρῃ αί̓ρηται
Dual αί̓ρησθον αί̓ρησθον
Plural αἰρώμεθα αί̓ρησθε αί̓ρωνται
OptativeSingular αἰροίμην αί̓ροιο αί̓ροιτο
Dual αί̓ροισθον αἰροίσθην
Plural αἰροίμεθα αί̓ροισθε αί̓ροιντο
ImperativeSingular αί̓ρου αἰρέσθω
Dual αί̓ρεσθον αἰρέσθων
Plural αί̓ρεσθε αἰρέσθων, αἰρέσθωσαν
Infinitive αί̓ρεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
αἰρομενος αἰρομενου αἰρομενη αἰρομενης αἰρομενον αἰρομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ εἶδε τὴν παρεμβολὴν ἰσχυρὰν καὶ προσηύξατο καὶ εἶπεν. εὐλογητὸσ εἶ ὁ σωτὴρ τοῦ Ἰσραὴλ ὁ συντρίψασ τὸ ὅρμημα τοῦ δυνατοῦ ἐν χειρὶ τοῦ δούλου σου Δαυὶδ καὶ παρέδωκασ τὴν παρεμβολὴν τῶν ἀλλοφύλων εἰσ χεῖρασ Ἰωνάθαν υἱοῦ Σαοὺλ καὶ τοῦ αἴροντοσ τὰ σκεύη αὐτοῦ. (Septuagint, Liber Maccabees I 4:30)
  • τῷ τύπτοντί σε ἐπὶ τὴν σιαγόνα πάρεχε καὶ τὴν ἄλλην, καὶ ἀπὸ τοῦ αἴροντόσ σου τὸ ἱμάτιον καὶ τὸν χιτῶνα μὴ κωλύσῃσ. (, chapter 3 251:1)
  • παντὶ αἰτοῦντί σε δίδου, καὶ ἀπὸ τοῦ αἴροντοσ τὰ σὰ μὴ ἀπαίτει. (, chapter 3 252:1)
  • ἀλλὰ γὰρ εὐφημότατα καὶ κάλλιστα εἰρηκὼσ Ἡρόδοτοσ περὶ Αἰγύπτου καὶ Νείλου ὀλίγα τῶν ἀληθῶν εἰρηκέναι κινδυνεύει, οὐχ ὡσ ἐπὶ τὸ μεῖζον αἴροντοσ αὐτοῦ λέγω πάντα, ἐπεί τοι τινά γ’ ἔσθ’ ἃ καὶ μείζω παρέλιπεν· (Aristides, Aelius, Orationes, 12:13)
  • καὶ τὸν Χαιρέαν τὸ μὲν πρῶτον ὑπιδέσθαι, μὴ καί τινοσ τῶν συνωμοτῶν προδότου γεγονότοσ ἁλίσκοιτο, καὶ τέλοσ συνέντα ἐπὶ προτροπῇ φέρειν πρῶτον εἴτε παραινέσει τῶν συνεγνωκότων ἀντισημαίνοντόσ τινοσ, εἴτε δὴ καὶ τοῦ θεοῦ, ὃσ ἐφορᾷ τὰ ἀνθρώπινα, αἴροντοσ αὐτόν. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 19 72:1)

Related

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION