Ancient Greek-English Dictionary Language

ταλαίπωρος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ταλαίπωρος ταλαίπωρος ταλαίπωρον

Structure: ταλαιπωρ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: prob. a form of talapei/rios

Sense

  1. suffering, distressed, miserable

Examples

  • ἐξομολογοῦ τῷ Κυρίῳ ἀγαθῶσ καὶ εὐλόγει τὸν βασιλέα τῶν αἰώνων, ἵνα πάλιν ἡ σκηνὴ αὐτοῦ οἰκοδομηθῇ ἐν σοὶ μετὰ χαρᾶσ, καὶ εὐφράναι ἐν σοὶ τοὺσ αἰχμαλώτουσ καὶ ἀγαπῆσαι ἐν σοὶ τοὺσ ταλαιπώρουσ εἰσ πάσασ τὰσ γενεὰσ τοῦ αἰῶνοσ. (Septuagint, Liber Thobis 13:10)
  • καὶ τὸν μὲν τῆσ ὅλησ κακίασ Μενέλαον ἀπέλυσε τῶν κατηγορημάτων, τοῖσ δὲ ταλαιπώροισ, οἵτινεσ, εἰ καὶ ἐπὶ Σκυθῶν ἔλεγον, ἀπελύθησαν ἂν ἀκατάγνωστοι, τούτοισ θάνατον ἐπέκρινε. (Septuagint, Liber Maccabees II 4:47)
  • οἵ τε πρὸσ τούτοισ λειτουργοὶ κατὰ τὴν ἑσπέραν ἀξιόντεσ τὰσ τῶν ταλαιπώρων ἐδέσμευον χεῖρασ τήν τε λοιπὴν ἐμηχανῶντο περὶ αὐτοὺσ ἀσφάλειαν, ἔννυχον δόξαντεσ ὁμοῦ λήψεσθαι τὸ φῦλον πέρασ τῆσ ὀλεθρίασ. (Septuagint, Liber Maccabees III 5:5)
  • καὶ οὐχ οὕτωσ εἰσ ὕπνον κατεχρήσαντο τὸν χρόνον τῆσ νυκτόσ, ὡσ εἰσ τὸ παντοίουσ μηχανᾶσθαι τοῖσ ταλαιπώροισ δοκοῦσιν ἐμπαιγμούσ.— (Septuagint, Liber Maccabees III 5:22)
  • ὁ δὲ ὀργῇ βαρείᾳ γεμίσασ δυσσεβῆ φρένα παντὶ τῷ βάρει σὺν τοῖσ θηρίοισ ἐξώρμησε, βουλόμενοσ ἀτρώτῳ καρδίᾳ καὶ κόραισ ὀφθαλμῶν θεάσασθαι τὴν ἐπίπονον καὶ ταλαίπωρον τῶν προσεσημαμμένων καταστροφήν. (Septuagint, Liber Maccabees III 5:47)
  • θυγάτηρ Βαβυλῶνοσ ἡ ταλαίπωροσ, μακάριοσ ὃσ ἀνταποδώσει σοι τὸ ἀνταπόδομά σου, ὃ ἀνταπέδωκασ ἡμῖν. (Septuagint, Liber Psalmorum 136:8)
  • σοφίαν γὰρ καὶ παιδείαν ὁ ἐξουθενῶν ταλαίπωροσ, καὶ κενὴ ἡ ἐλπὶσ αὐτῶν, καὶ οἱ κόποι ἀνόνητοι καὶ ἄχρηστα τὰ ἔργα αὐτῶν. (Septuagint, Liber Sapientiae 3:11)
  • πολλοὶ δ’ ἐπιστέλλουσιν, ἑρμηνεὺσ δ’ ἐγώ, αἱ χεῖρεσ ἡ γλῶσσ’ ἡ ταλαίπωρόσ τε φρήν, κάρα τ’ ἐμὸν ξυρῆκεσ, ὅ τ’ ἐκεῖνον τεκών. (Euripides, episode 3:2)
  • εὖ γ’ ὁ κατάχρυσοσ εἶπε πόλλ’ Εὐριπίδησ, νικᾷ δὲ ’ χρεία μ’ ἡ ταλαίπωρόσ τέ μου γαστήρ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 19 1:1)
  • ἔτι δ’ ὁ μὲν μηδεμίαν ὑπομένων λύπην, μηδ’ εἰ βέλτιον, τρυφερόσ, ὁ δὲ πᾶσαν ὁμοίωσ ὡσ μὲν ἁπλῶσ εἰπεῖν ἀνώνυμοσ, μεταφορᾷ δὲ λέγεται σκληρὸσ καὶ ταλαίπωροσ καὶ κακοπαθητικόσ· (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 2 60:3)

Synonyms

  1. suffering

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION