Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀφόρητος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀφόρητος ἀφόρητη ἀφόρητον

Structure: ἀφορητ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. intolerable, insufferable

Examples

  • καὶ τὸν μικρῷ πρότερον τῶν οὐρανίων ἄστρων ἅπτεσθαι δοκοῦντα παρακομίζειν οὐδεὶσ ἐδύνατο διὰ τὸ τῆσ ὀσμῆσ ἀφόρητον βάροσ. (Septuagint, Liber Maccabees II 9:10)
  • ἑτέρα δέ τισ ἐπὶ τὴν ἐκείνησ παρελθοῦσα τάξιν, ἀφόρητοσ ἀναιδείᾳ θεατρικῇ καὶ ἀνάγωγοσ καὶ οὔτε φιλοσοφίασ οὔτε ἄλλου παιδεύματοσ οὐδενὸσ μετειληφυῖα ἐλευθερίου, λαθοῦσα καὶ παρακρουσαμένη τὴν τῶν ὄχλων ἄγνοιαν, οὐ μόνον ἐν εὐπορίᾳ καὶ τρυφῇ καὶ μορφῇ πλείονι τῆσ ἑτέρασ διῆγεν, ἀλλὰ καὶ τὰσ τιμὰσ καὶ τὰσ προστασίασ τῶν πόλεων, ἃσ ἔδει τὴν φιλόσοφον ἔχειν, εἰσ ἑαυτὴν ἀνηρτήσατο καὶ ἦν φορτική τισ πάνυ καὶ ὀχληρὰ καὶ τελευτῶσα παραπλησίαν ἐποίησε γενέσθαι τὴν Ἑλλάδα ταῖσ τῶν ἀσώτων καὶ κακοδαιμόνων οἰκίαισ. (Dionysius of Halicarnassus, De antiquis oratoribus, chapter 1 1:1)
  • ἄξιόν γε παρατηρβιν τὰ ὑπὸ τῶν πολλῶν ἐν τοῖσ πένθεσι γιγνόμενα καὶ λεγόμενα καὶ τὰ ὑπὸ τῶν παραμυθουμένων δῆθεν αὐτοὺσ αὖθισ λεγόμενα, καὶ ὡσ ἀφόρητα ἡγοῦνται τὰ συμβαίνοντα σφίσι τε αὐτοῖσ οἱ ὀδυρόμενοι καὶ ἐκείνοισ οὓσ ὀδύρονται, οὐ μὰ τὸν Πλούτωνα καὶ Φερσεφόνην κατ’ οὐδὲν ἐπιστάμενοι σαφῶσ οὔτε εἰ πονηρὰ ταῦτα καὶ λύπησ ἄξια οὔτε εἰ τοὐναντίον ἡδέα καὶ βελτίω τοῖσ παθοῦσι, νόμῳ δὲ καὶ συνηθείᾳ τὴν λύπην ἐπιτρέποντεσ. (Lucian, (no name) 1:1)
  • ἐνδοιάσαντοσ καὶ ἀποροῦντοσ ‐ οὐ γὰρ εἶχέν τινα, οἶμαι, εἰπεῖν τοιοῦτον ‐ εἶτ’, ἔφη, ὦ γελοῖε, μόνοσ ἀφόρητα πάσχειν νομίζεισ μηδένα ὁρῶν πένθουσ ἄμοιρον; (Lucian, (no name) 25:3)
  • ἐνίοισ δὲ καὶ ἡ δουλεία βαρὺ καὶ ὥσπερ οὖν ἐστιν ἀφόρητον ἐφαίνετο. (Lucian, Fugitivi, (no name) 13:2)
  • οὐκ ἀφόρητοσ ἦν ; (Lucian, Tyrannicida, (no name) 17:8)
  • πέντε γάρ, εἰ βούλει, καλλίω καὶ μείζω τοῦ Αἰγυπτίου πλοίου ἤδη ἔχε, καὶ τὸ μέγιστον οὐδὲ καταδῦναι δυνάμενα, καὶ τάχα σοι πεντάκισ ἐξ Αἰγύπτου κατ̓ ἔτοσ ἕκαστον σιταγωγείτωσαν σιταγωγίαν, εἰ καί, ὦ ναυκλήρων ἄριστε, δῆλοσ εἶ ἀφόρητοσ ἡμῖν τότε γενησόμενοσ· (Lucian, 25:3)
  • ἀπόλαυσισ μέν γε οὐδὲ ὄναρ τῶν ἡδέων, ἀλλὰ δόξα μόνη καὶ πορφυρὶσ χρυσῷ ποικίλη καὶ ταινία λευκὴ περὶ τῷ μετώπῳ καὶ δορυφόροι προϊόντεσ, τὰ δ̓ ἄλλα κάματοσ ἀφόρητοσ καὶ ἀηδία πολλή, καὶ ἢ χρηματίζειν δεῖ τοῖσ παρα τῶν πολεμίων ἥκουσιν ἢ δικάζειν ἢ καταπέμπειν τοῖσ ὑπηκόοισ ἐπιτάγματα, καὶ ἤτοι ἀφέστηκέ τι ἔθνοσ ἢ ἐπελαύνουσί τινεσ τῶν ἔξω τῆσ ἀρχῆσ. (Lucian, 67:2)
  • προσέτι γὰρ καὶ ζηλότυπόσ ἐστιν, ὃσ καὶ πενόμενοσ ἔτι πολὺ ἀφόρητοσ ἦν· (Lucian, Dialogi meretricii, 3:3)

Synonyms

  1. intolerable

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION