Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀφόρητοσ γὰρ ἦν καὶ φονικόσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 53 4:3)
ποία μὲν γὰρ συμφορὰ δίχα φιλίασ οὐκ ἀφόρητοσ, ποία δὲ εὐτυχία χωρὶσ φίλωνοὐκ ἄχαρισ;
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 117:2)
τὸν τῶν ἀποικισάντων σφᾶσ φθόνον, ἐπεὶ πέρα τοῦ δέοντοσ ἔδοξεν εἶναι βαρὺσ καὶ ἀφόρητοσ, οὐκ ἀνασχομένουσ τὸν τῶν ὁμογενῶν ὑπομένειν τούσ τ’ ἐν ἐλάττοσι πείραισ ἐλεγχθέντασ πολεμίουσ ἀφαιρέσει πόλεωσ ζημιώσαντασ, παρὰ τῶν πολλάκισ τὸ μῖσοσ ἀδιάλλακτον ἀποδειξαμένων μηδεμίαν εἰσπράξασθαι δίκην.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 20 6:3)
κρύφα μὲν τὸ πρῶτον καὶ κατ’ ὀλίγουσ συνιόντεσ καὶ διαλεγόμενοι πρὸσ ἀλλήλουσ, ἔπειτα καὶ ἐκ τοῦ φανεροῦ καταβοῶντεσ, ἐπειδὴ βαρύσ τε καὶ ἀφόρητοσ ἦν ἔργα τε πράττων ὑπερηφανίασ μεστὰ καὶ λόγουσ διεξιὼν αὐθάδεισ ὑπὲρ ἑαυτοῦ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 12, chapter 1 3:2)
ἑτέρα δέ τισ ἐπὶ τὴν ἐκείνησ παρελθοῦσα τάξιν, ἀφόρητοσ ἀναιδείᾳ θεατρικῇ καὶ ἀνάγωγοσ καὶ οὔτε φιλοσοφίασ οὔτε ἄλλου παιδεύματοσ οὐδενὸσ μετειληφυῖα ἐλευθερίου, λαθοῦσα καὶ παρακρουσαμένη τὴν τῶν ὄχλων ἄγνοιαν, οὐ μόνον ἐν εὐπορίᾳ καὶ τρυφῇ καὶ μορφῇ πλείονι τῆσ ἑτέρασ διῆγεν, ἀλλὰ καὶ τὰσ τιμὰσ καὶ τὰσ προστασίασ τῶν πόλεων, ἃσ ἔδει τὴν φιλόσοφον ἔχειν, εἰσ ἑαυτὴν ἀνηρτήσατο καὶ ἦν φορτική τισ πάνυ καὶ ὀχληρὰ καὶ τελευτῶσα παραπλησίαν ἐποίησε γενέσθαι τὴν Ἑλλάδα ταῖσ τῶν ἀσώτων καὶ κακοδαιμόνων οἰκίαισ.
(디오니시오스, De antiquis oratoribus, chapter 1 1:1)
ἀλλὰ μετὰ τοιαύτησ δυστυχίασ, ὁποίᾳ δὴ Γάιον συνελθεῖν πρὸ τῶν ἐπαναστάντων καὶ συνθέντων τὴν ἐπίθεσιν αὐτὸν ἐπίβουλον αὐτῷ γενόμενον καὶ διδάξαντα οἷσ ὑβρίζων ἀφόρητοσ ἦν ἀφανίζων τοῦ νόμου τὴν πρόνοιαν πολέμῳ πρὸσ αὐτὸν χρῆσθαι τοὺσ φιλτάτουσ, καὶ νῦν λόγῳ μὲν εἶναι τούτουσ οἳ ἀνῃρήκασι Γάιον, ἔργῳ δὲ αὐτὸν ὑφ’ ἑαυτοῦ κεῖσθαι διολωλότα.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 19 176:1)
Διακόψασ δὲ τὰσ τῶν ὀρφανῶν ἐλπίδασ ὁ Ἀντίπατροσ καὶ πρὸσ τὸ συμφέρον αὐτῷ τὰσ ἐπιγαμίασ ποιησάμενοσ ὡσ ἐπὶ βεβαίοισ μὲν ὡρ́μει ταῖσ ἐλπίσιν, προσλαβὼν δὲ τῇ κακίᾳ τὸ πεποιθὸσ ἀφόρητοσ ἦν·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 800:1)
πυρετὸσ μὲν γὰρ ἦν οὐ λάβροσ, κνησμὸσ δὲ ἀφόρητοσ τῆσ ἐπιφανείασ ὅλησ καὶ κόλου συνεχεῖσ ἀλγηδόνεσ περί τε τοὺσ πόδασ ὥσπερ ὑδρωπιῶντοσ οἰδήματα τοῦ τε ἤτρου φλεγμονὴ καὶ δὴ αἰδοίου σηπεδὼν σκώληκασ γεννῶσα, πρὸσ τούτοισ ὀρθόπνοια καὶ δύσπνοια καὶ σπασμοὶ πάντων τῶν μελῶν, ὥστε τοὺσ ἐπιθειάζοντασ ποινὴν εἶναι τῶν σοφιστῶν τὰ νοσήματα λέγειν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 920:2)
τὸν δὲ Μανάημον ἥ τε τῶν ὀχυρῶν καταστροφὴ χωρίων καὶ ὁ τοῦ ἀρχιερέωσ Ἀνανίου θάνατοσ ἐτύφωσεν εἰσ ὠμότητα καὶ μηδένα νομίζων ἔχειν ἐπὶ τοῖσ πράγμασιν ἀντίπαλον ἀφόρητοσ ἦν τύραννοσ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β. 561:1)
δυσχείμεροσ δὲ αὕτη ἡ καταλεχθεῖσα πᾶσα χώρη οὕτω δή τι ἐστί, ἔνθα τοὺσ μὲν ὀκτὼ τῶν μηνῶν ἀφόρητοσ οἱο͂σ γίνεται κρυμόσ, ἐν τοῖσι ὕδωρ ἐκχέασ πηλὸν οὐ ποιήσεισ, πῦρ δὲ ἀνακαίων ποιήσεισ πηλόν·
(헤로도토스, The Histories, book 4, chapter 28 1:1)
προσέτι γὰρ καὶ ζηλότυπόσ ἐστιν, ὃσ καὶ πενόμενοσ ἔτι πολὺ ἀφόρητοσ ἦν·
(루키아노스, Dialogi meretricii, Δορκὰσ, Παννυχὶσ, Φιλόστρατοσ, Πολέμων. 3:3)
πέντε γάρ, εἰ βούλει, καλλίω καὶ μείζω τοῦ Αἰγυπτίου πλοίου ἤδη ἔχε, καὶ τὸ μέγιστον οὐδὲ καταδῦναι δυνάμενα, καὶ τάχα σοι πεντάκισ ἐξ Αἰγύπτου κατ̓ ἔτοσ ἕκαστον σιταγωγείτωσαν σιταγωγίαν, εἰ καί, ὦ ναυκλήρων ἄριστε, δῆλοσ εἶ ἀφόρητοσ ἡμῖν τότε γενησόμενοσ·
(루키아노스, Λυκῖνοσ, Τιμόλαοσ, Σάμιπποσ, Ἀδείμαντος 25:3)
ἀπόλαυσισ μέν γε οὐδὲ ὄναρ τῶν ἡδέων, ἀλλὰ δόξα μόνη καὶ πορφυρὶσ χρυσῷ ποικίλη καὶ ταινία λευκὴ περὶ τῷ μετώπῳ καὶ δορυφόροι προϊόντεσ, τὰ δ̓ ἄλλα κάματοσ ἀφόρητοσ καὶ ἀηδία πολλή, καὶ ἢ χρηματίζειν δεῖ τοῖσ παρα τῶν πολεμίων ἥκουσιν ἢ δικάζειν ἢ καταπέμπειν τοῖσ ὑπηκόοισ ἐπιτάγματα, καὶ ἤτοι ἀφέστηκέ τι ἔθνοσ ἢ ἐπελαύνουσί τινεσ τῶν ἔξω τῆσ ἀρχῆσ.
(루키아노스, Λυκῖνοσ, Τιμόλαοσ, Σάμιπποσ, Ἀδείμαντος 67:2)
ἅπερ εἰ μὴ ἐνεγέγραπτο ἐπιμελῶσ τῇ ἱστορίᾳ, μεγάλα ἂν ἡμεῖσ ἠγνοηκότεσ ἦμεν, καὶ ἡ ζημία Ῥωμαίοισ ἀφόρητοσ, εἰ Μαυσάκασ ὁ Μαῦροσ διψῶν μὴ εὑρ͂ε πιεῖν, ἀλλ̓ ἄδειπνοσ ἐπανῆλθεν ἐπὶ τὸ στρατόπεδον.
(루키아노스, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 28 1:3)
οὐκ ἀφόρητοσ ἦν ;
(루키아노스, Tyrannicida, (no name) 17:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION