Hellas Alive Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἄδικος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἄδικος ἄδικος ἄδικον

Structure: ἀ (Prefix) + δικ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: di/kh

Sense

unjust
wrong

Declension

First/Second declension

		M/F	Neuter
Singular	Nominative	ά̓δικος	ά̓δικον
	Genitive	ἀδίκου	ἀδίκου
	Dative	ἀδίκῳ	ἀδίκῳ
	Accusative	ά̓δικον	ά̓δικον
	Vocative	ά̓δικε	ά̓δικον
Dual	N/A/V	ἀδίκω	ἀδίκω
Dual	G/D	ἀδίκοιν	ἀδίκοιν
Plural	Nominative	ά̓δικοι	ά̓δικα
	Genitive	ἀδίκων	ἀδίκων
	Dative	ἀδίκοις	ἀδίκοις
	Accusative	ἀδίκους	ά̓δικα
	Vocative	ά̓δικοι	ά̓δικα

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	ά̓δικος ἀδίκου	ἀδικώτερος ἀδικωτέρου	ἀδικώτατος ἀδικωτάτου
Adverb	ἀδίκως	ἀδικώτερον	ἀδικώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

καὶ ἐξετάσωσιν οἱ κριταὶ ἀκριβῶσ, καὶ ἰδοὺ μάρτυσ ἄδικοσ ἐμαρτύρησεν ἄδικα, ἀντέστη κατὰ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ, (Septuagint, Liber Deuteronomii 19:18)
ἄδικοσ ὁ οἶνοσ, ἄδικοσ ὁ βασιλεύσ, ἄδικοι αἱ γυναῖκεσ, ἄδικοι πάντεσ οἱ υἱοὶ τῶν ἀνθρώπων, καὶ ἄδικα πάντα τὰ ἔργα αὐτῶν τὰ τοιαῦτα. καὶ οὐκ ἔστιν ἐν αὐτοῖσ ἀλήθεια, καὶ ἐν τῇ ἀδικίᾳ αὐτῶν ἀπολοῦνται. (Septuagint, Liber Esdrae I 4:37)
λύσατε, ἐκλύσατε ἄδικα δεσμά. εἰσ τὰ ἴδια μετ̓ εἰρήνησ ἐξαποστείλατε, τὰ προπεπραγμένα παραιτησάμενοι. (Septuagint, Liber Maccabees III 6:27)
ὁ δὲ βασιλεὺσ εὐφρανθήσεται ἐπὶ τῷ Θεῷ, ἐπαινεθήσεται πᾶσ ὁ ὀμνύων ἐν αὐτῷ, ὅτι ἐνεφράγη στόμα λαλούντων ἄδικα. (Septuagint, Liber Psalmorum 62:12)
οὐ κατῴκει ἐν μέσῳ τῆσ οἰκίασ μου ποιῶν ὑπερηφανίαν, λαλῶν ἄδικα οὐ κατεύθυνεν ἐνώπιον τῶν ὀφθαλμῶν μου. (Septuagint, Liber Psalmorum 100:7)

Synonyms

unjust
- μεγαλάδικος (unjust in great matters)
wrong
- ἀδικητέος (one must do wrong)

δίκαιος (observant of custom)
ἀκακίᾱ (An acacia tree)
ἀνόσιος (unholy)
κακολόγος (evil-speaking)
ἀδικίᾱ (injustice)
ἐξελέγχω (to convict)
συκοφάντης (a false accuser)
ἐξαμαρτάνω (to err from the mark)
ἐμμενετικός (disposed to abide)
προστίμημα (that which is awarded over and above the regular penalty)
καταγιγνώσκω (to remark)
τοιχωρύχος (one who digs through the wall)
πλεονεκτικός (disposed to take too much)
κολαστέος (to be chastised)
ἀτιμώρητος (unavenged)
πάνδεινος (all-dreadful)
δωροδόκος (taking presents or bribes)
ἀγνώμων (ill-judging)
καταχειροτονία (a vote of condemnation)
ἐπιορκία (a false oath)
εὐηθικός (good-natured)
ἀπολύω (to loose from)
ἐπιζήμιος (bringing loss upon)
ἀναίσχυντος (shameless)
ἄνομος (without law)
κωλυτής (a hinderer)
πλεονέκτης (one who has or claims more than his due)
ἁμαρτάνω (to miss)
ἐπιτίμησις (censure)
φείδομαι (to spare)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἄδικος

Sense

Declension

Examples

Synonyms

unjust

wrong

Related

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἄδικος

Sense

Declension

Examples

Synonyms

unjust

wrong

Related

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어