Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀνόσιος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀνόσιος ἀνόσιη ἀνόσιον

Structure: ἀ (Prefix) + νοσι (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. unholy, profane, with all the rites unpaid, in unholy wise, without funeral rites

Examples

  • η σκοπεῖν δὲ ἔξεστιν, οὐ τοσοῦτον ἐκ τῶν παλαιοτέρων ὧν παρεδώκαμεν ἱστοριῶν, ὅσα ἐστὶ παρὰ πόδασ ὑμᾶσ ἐκζητοῦντασ ἀνοσίωσ συντετελεσμένα τῇ τῶν ἀνάξια δυναστευόντων λοιμότητι, (Septuagint, Liber Esther 8:19)
  • σὺ δέ, ὦ ἀνόσιε καὶ πάντων ἀνθρώπων μιαρώτατε, μὴ μάτην μετεωρίζου φρυαττόμενοσ ἀδήλοισ ἐλπίσιν, ἐπὶ τοὺσ δούλουσ αὐτοῦ ἐπαιρόμενοσ χεῖρα. (Septuagint, Liber Maccabees II 7:34)
  • τὸν δὲ φυλάρχην τῶν περὶ Τιμόθεον ἀνεῖλον, ἀνοσιώτατον ἄνδρα καὶ πολλὰ τοὺσ Ἰουδαίουσ ἐπιλελυπηκότα. (Septuagint, Liber Maccabees II 8:32)
  • ποικίλη δὲ ἦν τῶν εἰσ τοῦτο συλλεγομένων ἡ δέησισ ἐπὶ τοῖσ ἀνοσίωσ ὑπ’ ἐκείνου κατεγχειρουμένοισ. (Septuagint, Liber Maccabees III 1:21)
  • Κύριε Κύριε, βασιλεῦ τῶν οὐρανῶν καὶ δέσποτα πάσησ κτίσεωσ, ἅγιε ἐν ἁγίοισ, μόναρχε, παντοκράτωρ, πρόσχεσ ἡμῖν καταπονουμένοισ ὑπὸ ἀνοσίου καὶ βεβήλου θράσει καὶ σθένει πεφρυαγμένου. (Septuagint, Liber Maccabees III 2:2)
  • πρὸσ δὲ τὸν εὐσεβῆ καὶ φιλόθεον ὡσ ἄθεοσ καὶ ἀνόσιοσ ὁ φίλοσ διαβάλλεται καὶ ὡσ τὸ θεῖον παρωθούμενοσ καὶ τὴν πρόνοιαν ἀρνούμενοσ· (Lucian, Calumniae non temere credundum, (no name) 14:5)
  • μισεῖται γὰρ ἀνόσιοσ γυνή. (Euripides, episode, lyric 1:58)
  • ἀνόσιοσ πέφυκασ ‐ ἀλλ’ οὐ πατρίδοσ, ὡσ σύ, πολέμιοσ. (Euripides, Phoenissae, episode, trochees27)
  • ἐγᾦδ’, ἀνόσιόσ εἰμι μητέρα κτανών, ὅσιοσ δέ γ’ ἕτερον ὄνομα, τιμωρῶν πατρί. (Euripides, episode, iambic 10:2)
  • ὁ μὴ νομίζων θεοὺσ ἀνόσιόσ ἐστιν; (Plutarch, De superstitione, section 10 3:2)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION