Sense

1. being in part the cause of, accessory to, who were accessory

Examples

• ὅς μ ἐξοτρύνει παῖδ ἐμὸν πεῖσαι λιταῖς νεκρῶν κομιστὴν ἢ λόγοισιν ἢ δορὸς ῥώμῃ γενέσθαι καὶ τάφου μεταίτιον, μόνον τόδ ἔργον προστιθεὶς ἐμῷ τέκνῳ πόλει τ Ἀθηνῶν. (Euripides, Suppliants, episode 1:6)
• "ὁ δὲ Μολιονιδῶν φόνος ὑφ Ἡρακλέους περὶ Κλεωνὰς οὐδέν ἐστι, μεταίτιος, ὡς ἔνιοι νομίζουσιν, Ἠλείοις τοῦ εἴργεσθαι: (Plutarch, De Pythiae oraculis, section 13 2:4)
• τόνδε γὰρ μεταίτιον μόνον βροτῶν ἔφασκε τοῦδ εἶναι πάθους: (Sophocles, Trachiniae, choral 2:6)
• τίς γάρ ποθ, ἥ μοι μητρὶ μὲν θανεῖν μόνη μεταίτιος σοί τ αὖθις ὡς ἔχεις ἔχειν, τίς ταῦτ ἄν, ὅστις μὴ ξ ἀλαστόρων νοσοῖ, ἕλοιτο· (Sophocles, Trachiniae, episode 8:4)
• αὐτὸς σὺ τούτων οὐ μεταίτιος πέλῃ, ἀλλ εἷς τὸ πᾶν ἔπραξας ὢν παναίτιος. (Aeschylus, Eumenides, episode10)
• πεπραμένοι γὰρ νῦν γέ πως ἀλώμεθα πρὸς τῆς τεκούσης, ἄνδρα δ ἀντηλλάξατο Αἴγισθον, ὅσπερ σοῦ φόνου μεταίτιος. (Aeschylus, Libation Bearers, episode 3:20)
• καὶ εἰσὶ μὲν δήπου πᾶσαι μεταβολαὶ πολιτειῶν θανατηφόροι, σὺ δὲ διὰ τὸ εὐμετάβολος εἶναι πλείστοις μὲν μεταίτιος εἶ ἐξ ὀλιγαρχίας ὑπὸ τοῦ δήμου ἀπολωλέναι, πλείστοις δ ἐκ δημοκρατίας ὑπὸ τῶν βελτιόνων. (Xenophon, Hellenica, , chapter 3 38:1)

Similar forms

• μεταίτιος (5)
• μεταίτιον (4)
• μεταίτιοι (4)
• μεταιτίους (3)
• μεταίτιαι (1)
• μεταιτίᾳ? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.