Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 15.

(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 15.)

Μελίκρητον δὲ πινόμενον διὰ πάσησ τῆσ νούσου ἐν τῇσιν ὀξείῃσι νούσοισι τὸ ἐπίπαν μὲν τοῖσι πικροχόλοισι καὶ μεγαλοσπλάγχνοισιν ἧσσον ἐπιτήδειον ἢ τοῖσι μὴ τοιούτοισίν ἐστιν‧ διψῶδέσ γε μὴ ἧσσον τοῦ γλυκέοσ οἴνου‧ πλεύμονόσ τε γὰρ μαλθακτικόν ἐστι, καὶ πτυέλου ἀναγωγὸν μετρίωσ, καὶ βηχὸσ παρηγορικόν‧ ἔχει γὰρ σμηγματῶδέσ τι, ὃ μᾶλλον τοῦ μετρίου καταγλισχραίνει τὸ πτύελον. Ἔστι δὲ καὶ οὐρητικὸν μελίκρητον ἱκανῶσ, ἢν μή τι τῶν ἀπὸ σπλάγχνων κωλύῃ. Καὶ διαχωρητικώτερον δὲ κάτω χολωδέων, ἔστι μὲν ὅτε καλῶν, ἔστι δ’ ὅτε κατακορεστέρων μᾶλλον τοῦ καιροῦ, καὶ ἀφρωδεστέρων‧ μᾶλλον δὲ τὸ τοιοῦτο τοῖσι χολώδεσί τε καὶ μεγαλοσπλάγχνοισι γίγνεται. Πτυάλου μὲν οὖν ἀναγωγὴν καὶ μονοσ μάλθαξιν τὸ ὑδαρέστερον μελίκρητον ποιέει μᾶλλον‧ μέντοι ἀφρώδεα διαχωρήματα καὶ μᾶλλον τοῦ καιροῦ κατακορέωσ χολώδεα, καὶ μᾶλλον θερμὰ, τὸ ἄκρητον μᾶλλον τοῦ ὑδαρέοσ ἄγει‧ τὸ δὲ τοιόνδε διαχώρημα ἔχει μὲν καὶ ἄλλα σίνεα μεγάλα‧ οὔτε γὰρ ἐξ ὑποχονδρίων καῦμα σβεννύει, ἀλλὰ ὁρμᾷ, δυσφορίην τε καὶ Ῥιπτασμὸν τῶν μελέων ποιέει, ἑλκῶδέσ τέ ἐστι καὶ ἐντέρου καὶ ἕδρησ‧ ἀλεξητήρια δὲ τουτέων γεγράψεται. Ἄνευ μὲν οὖν Ῥοφημάτων μελικρήτῳ χρεόμενοσ ἀντ’ ἄλλου ποτοῦ ἐν ταύτῃσι τῇσι νούσοισι πολλὰ ἂν εὐτυχοίησ, καὶ οὐκ ἂν πολλὰ ἀτυχοίησ‧ οἷσι δὲ δοτέον, καὶ οἷσιν οὐ δοτέον, τὰ μέγιστα εἴρηται, καὶ δι’ ἃ οὐ δοτέον Κατέγνωσται δὲ μελίκρητον ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων, ὡσ καταγυιοῖ τοὺσ πίνοντασ, καὶ διὰ τοῦτο ταχυθάνατον εἶναι νενόμισται‧ ἐκλήθη δὲ τοῦτο διὰ τοὺσ ἀποκαρτερέοντασ‧ ἔνιοι γὰρ μελικρήτῳ μούνῳ χρέονται ποτῷ, ὡσ τοιούτῳ δῆθεν ἐόντι‧ τὸ δὲ οὐ παντάπασιν ὧδε ἔχει‧ ἀλλ’ ὕδατοσ μὲν πολλῷ ἰσχυρότερόν ἐστι πινόμενον μοῦνον, εἰ μὴ ταράσσοι τὴν κοιλίην‧ ἀτὰρ καὶ οἴνου λεπτοῦ καὶ ὀλιγοφόρου καὶ ἀνόσμου ᾗ μὲν ἰσχυρότερον, ᾗ δὲ ἀσθενέστερον. Μέγα μὴν διαφέρει καὶ οἴνου καὶ μέλιτοσ ἀκρητότησ‧ ἐσ ἰσχὺν ἀμφοτέρων δ’ ὅμωσ τούτων, εἰ διπλάσιον μέτρον οἴνου ἀκρήτου πίνοι τισ ἢ ὁκόσον μέλι ἐκλείχοι, πολλῷ ἂν δήπου ἰσχυρότεροσ εἰή ὑπὸ τοῦ μέλιτοσ, εἰ μοῦνον μὴ ταράσσοι τὴν κοιλίην‧ πολλαπλάσιον γὰρ καὶ τὸ κόπριον διεξίο ἂν αὐτέῳ. Εἰ μέντοι Ῥοφήματι χρέοιτο πτισάνῃ, ἐπιπίνοι δὲ μελίκρητον, ἄγαν πλησμονῶδεσ ἂν εἰή καὶ φυσῶδεσ, καὶ τοῖσι κατὰ τὰ ὑποχόνδρια σπλάγχνοισιν ἀξύμφορον‧ προπινόμενον μέντοι πρὸ Ῥοφήματοσ μελίκρητον οὐ βλάπτει ὡσ μεταπινόμενον, ἀλλά τι καὶ ὠφελέει. Ἑφθὸν δὲ μελίκρητον ἐσιδεῖν μὲν πολλῷ κάλλιον τοῦ ὠμοῦ‧ λαμπρὸν γὰρ καὶ λεπτὸν καὶ λευκὸν καὶ διαφανὲσ γίγνεται‧ ἀρετὴν δὲ ἥντινα αὐτέῳ προσθέω διαφέρουσάν τι τοῦ ὠμοῦ οὐκ ἔχω‧ οὐδὲ γὰρ ἥδιόν ἐστι τοῦ ὠμοῦ, ἢν τυγχάνῃ γε τὸ μέλι καλὸν ἐόν‧ ἀσθενέστερον μέντοι γε τοῦ ὠμοῦ καὶ ἀκοπρωδέστερόν ἐστιν‧ ὡν οὐδετέρησ τιμωρίησ προσδέεται μελίκρητον. Ἄγχιστα δὲ χρηστέον αὐτέῳ τοιῷδε ἐόντι, εἰ τὸ μέλι τυγχάνοι πονηρὸν ἐὸν καὶ ἀκάθαρον καὶ μέλαν καὶ μὴ εὐῶδεσ‧ ἀφέλοιτο γὰρ ἂν ἡ ἕψησισ τῶν κακοτήτων αὐτέου τὰ πλείονα τοῦ αἴσχεοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION