Sense

1. foul, dirty, loathsome, abominable, an abomination
2. defiled, polluted

Examples

• καὶ πρὸσ πᾶν τετράπουν οὐ δώσεισ τὴν κοίτην σου εἰσ σπερματισμόν, ἐκμιανθῆναι πρὸσ αὐτό. καὶ γυνὴ οὐ στήσεται πρὸσ πᾶν τετράπουν βιβασθῆναι, μυσαρὸν γάρ ἐστι. (Septuagint, Liber Leviticus 18:23)
• μυσαρῷ δολίῳ λέλογχα φωτὶ δουλεύειν, πολεμίῳ δίκασ, παρανόμῳ δάκει, ὃσ πάντα τἀκεῖθεν ἐνθάδ<ε στρέφει, τὰ δ’> ἀντίπαλ’ αὖθισ ἐκεῖσε διπτύχῳ γλώσσᾳ φίλα τὰ πρότερ’ ἄφιλα τιθέμενοσ πάντων. (Euripides, The Trojan Women, episode, lyric 1:4)
• ἰὼ Γᾶ καὶ Ζεῦ πανδερκέτα βροτῶν, ἴδετε τάδ’ ἔργα φόνι‐ α μυσαρά, δίγονα σώματ’ ἐν χθονὶ κείμενα πλαγᾷ χερὸσ ὑπ’ ἐμᾶσ, ἄποιν’ ἐμῶν πημάτων . (Euripides, choral, strophe 11)
• θέμισ, οὐ μυσαραῖσ τοῖσδε σφαγίοισ. (Euripides, episode, anapests2)
• διὰ δ’ αἰθερίασ στείχοντε πλακὸσ τοῖσ μὲν μυσαροῖσ οὐκ ἐπαρήγομεν, οἷσιν δ’ ὅσιον καὶ τὸ δίκαιον φίλον ἐν βιότῳ, τούτουσ χαλεπῶν ἐκλύοντεσ μόχθων σῴζομεν. (Euripides, episode, anapests 1:20)

Similar forms

• μυσαρὸν (7)
• μύσας (5)
• μύσαντα (5)
• μυσαχθεὶς (2)
• μύσαντες (2)
• μύσασα (2)
• μυσαρῶν (2)
• μυσάττῃ (2)
• Μυσαίῳ (1)
• μυσαραῖς (1)
• μυσαχθὴς (1)
• μύσαι (1)
• μύσαντός (1)
• μυσαρῷ (1)
• μυσαροῖς (1)
• μύσασαν (1)
• Μυσαίου (1)
• μυσαρὰ (1)
• μυσάρχην (1)
• μυσαχθῇς (1)
• μῦσαι (1)
• μυσαροῦ (1)
• μυσάχνη (1)
• μύσαν (1)
• μυσαρὰς (1)
• Μύσαιον (1)
• μυσαρά (1)
• <μυσαχθεὶσ> (1)
• μύσαγμά (1)
• μύσαντας (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.