Lucian, Dialogi mortuorum, Νιρεὺσ καὶ Θερσίτησ καὶ Μένιπποσ. 4:

ἀλαπαδνὸν γὰρ αὐτὸ καὶ οὐκ ἀνδρῶδεσ ἔχεισ. Καὶ μὴν ἐροῦ Ὅμηρον, ὁποῖοσ ἦν, ὁπότε συνεστράτευον τοῖσ Ἀχαιοῖσ. Ὀνείρατά μοι λέγεισ· ἐγὼ δὲ βλέπω ἃ καὶ νῦν ἔχεισ, ἐκεῖνα δὲ οἱ τότε ἴσασιν. Οὔκουν ἐγὼ ἐνταῦθα εὐμορφότερόσ εἰμι, ὦ Μένιππε; Οὔτε σὺ οὔτε ἄλλοσ εὔμορφοσ· ἰσοτιμία γὰρ ἐν ᾅδου καὶ ὅμοιοι ἅπαντεσ. Ἐμοὶ μὲν οὖν καὶ τοῦτο ἱκανόν.