Lucian, Dialogi mortuorum, Μένιπποσ καὶ Χείρων.

(루키아노스, Dialogi mortuorum, Μένιπποσ καὶ Χείρων.)

Ἤκουσα, ὦ Χείρων, ὡσ θεὸσ ὢν ἐπιθυμήσειασ ἀποθανεῖν. Ἀληθῆ ταῦτα ἤκουσασ, ὦ Μένιππε, καὶ τέθνηκα, ὡσ ὁρᾷσ, ἀθάνατοσ εἶναι δυνάμενοσ. Τίσ δαί σε ἔρωσ τοῦ θανάτου ἔσχεν, ἀνεράστου τοῖσ πολλοῖσ χρήματοσ; Ἐρῶ πρὸσ σὲ οὐκ ἀσύνετον ὄντα. οὐκ ἦν ἔτι ἡδὺ ἀπολαύειν τῆσ ἀθανασίασ. Οὐχ ἡδὺ ἦν ζῶντα ὁρᾶν τὸ φῶσ;

Οὔκ, ὦ Μένιππε· τὸ γὰρ ἡδὺ ἔγωγε ποικίλον τι καὶ οὐχ ἁπλοῦν ἡγοῦμαι εἶναι. ἐγὼ δὲ ζῶν ἀεὶ καὶ ἀπολαύων τῶν ὁμοίων, ἡλίου, φωτόσ, τροφῆσ, αἱ ὡρ͂αι δὲ αἱ αὐταὶ καὶ τὰ γιγνόμενα ἅπαντα ἑξῆσ ἕκαστον, ὥσπερ ἀκολουθοῦντα θάτερον θατέρῳ, ἐνεπλήσθην γοῦν αὐτῶν· οὐ γὰρ ἐν τῷ αὐτῷ ἀεί, ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ μὴ μετασχεῖν ὅλωσ τὸ τερπνὸν ἦν. Εὖ λέγεισ, ὦ Χείρων. τὰ ἐν ᾅδου δὲ πῶσ φέρεισ, ἀφ̓ οὗ προελόμενοσ αὐτὰ ἥκεισ; Οὐκ ἀηδῶσ, ὦ Μένιππε·

ἡ γὰρ ἰσοτιμία πάνυ δημοτικὴ καὶ τὸ πρᾶγμα οὐδὲν ἔχει τὸ διάφορον ἐν φωτὶ εἶναι ἢ καὶ ἐν σκότῳ· ἄλλωσ τε οὔτε διψῆν ὥσπερ ἄνω οὔτε πεινῆν δεῖ, ἀλλ̓ ἀνεπιδεεῖσ τούτων ἁπάντων ἐσμέν. Ὅρα, ὦ Χείρων, μὴ περιπίπτῃσ σεαυτῷ καὶ ἐσ τὸ αὐτό σοι ὁ λόγοσ περιπέσῃ. Πῶσ τοῦτο φήσ; Ὅτι εἰ τῶν ἐν τῷ βίῳ τὸ ὅμοιον ἀεὶ καὶ ταὐτὸν ἐγένετό σοι προσκορέσ, καὶ τἀνταῦθα ὅμοια ὄντα προσκορῆ ὁμοίωσ ἂν γένοιτο, καὶ δεήσει μεταβολήν σε ζητεῖν τινα καὶ ἐντεῦθεν ἐσ ἄλλον βίον, ὅπερ οἶμαι ἀδύνατον. Τί οὖν ἂν πάθοι τισ, ὦ Μένιππε; Ὅπερ, οἶμαι, φασί, συνετὸν ὄντα ἀρέσκεσθαι καὶ ἀγαπᾶν τοῖσ παροῦσι καὶ μηδὲν αὐτῶν ἀφόρητον οἰέσθαι.

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION