Lucian, Dialogi mortuorum, Αἰακὸσ, Πρωτεσίλεωσ, Μενέλαοσ, καὶ Πάρισ.

(루키아노스, Dialogi mortuorum, Αἰακὸσ, Πρωτεσίλεωσ, Μενέλαοσ, καὶ Πάρισ.)

Τί ἄγχεισ, ὦ Πρωτεσίλαε, τὴν Ἑλένην προσπεσών; Ἄδικα ποιῶν, ὦ Πρωτεσίλαε, καὶ ταῦτα ὁμότεχνον ὄντα σοι· Ὅτι διὰ ταύτην, ὦ Αἰακέ, ἀπέθανον ἡμιτελῆ μὲν τὸν δόμον καταλιπών, χήραν τε τὴν νεόγαμον γυναῖκα. Αἰτιῶ τοίνυν τὸν Μενέλαον, ὅστισ ὑμᾶσ ὑπὲρ τοιαύτησ γυναικὸσ ἐπὶ Τροίαν ἤγαγεν. Εὖ λέγεισ· ἐκεῖνόν μοι αἰτιατέον. Οὐκ ἐμέ, ὦ βέλτιστε, ἀλλὰ δικαιότερον τὸν Πάριν, ὃσ ἐμοῦ τοῦ ξένου τὴν γυναῖκα παρὰ πάντα τα δίκαια ᾤχετο ἁρπάσασ· οὗτοσ γὰρ οὐχ ὑπὸ σοῦ μόνου, ἀλλ̓ ὑπὸ πάντων Ἑλλήνων τε καὶ βαρβάρων ἄξιοσ ἄγχεσθαι τοσούτοισ θανάτου αἴτιοσ γεγενημένοσ. Ἄμεινον οὕτω· σὲ τοιγαροῦν, ὦ Δύσπαρι, οὐκ ἀφήσω ποτὲ ἀπὸ τῶν χειρῶν. ἐρωτικὸσ γὰρ καὶ αὐτόσ εἰμι καὶ τῷ αὐτῷ θεῷ κατέσχημαι·

οἶσθα δὲ ὡσ ἀκούσιόν τί ἐστι καί τισ ἡμᾶσ δαίμων ἄγει ἔνθα ἂν ἐθέλῃ, καὶ ἀδύνατόν ἐστιν ἀντιτάττεσθαι αὐτῷ. Εὖ λέγεισ.

εἴθε οὖν μοι τὸν Ἔρωτα ἐνταῦθα λαβεῖν δυνατὸν ἦν. Ἐγώ σοι καὶ περὶ τοῦ Ἔρωτοσ ἀποκρινοῦμαι τὰ δίκαια· φήσει γὰρ αὐτὸσ μὲν τοῦ ἐρᾶν τῷ Πάριδι ἴσωσ γεγενῆσθαι αἴτιοσ, τοῦ θανάτου δέ σοι οὐδένα ἄλλον, ὦ Πρωτεσίλαε, ἢ σεαυτόν, ὃσ ἐκλαθόμενοσ τῆσ νεογάμου γυναικόσ, ἐπει προσεφέρεσθε τῇ Τρῳάδι, οὕτωσ φιλοκινδύνωσ καὶ ἀπονενοημένωσ προεπήδησασ τῶν ἄλλων δόξησ ἐρασθείσ, δἰ ἣν πρῶτοσ ἐν τῇ ἀποβάσει ἀπέθανεσ. Οὐκοῦν καὶ ὑπὲρ ἐμαυτοῦ σοι, ὦ Αἰακἑ, ἀποκρινοῦμαι δικαιότερα· οὐ γὰρ ἐγὼ τούτων αἴτιοσ, ἀλλ̓ ἡ Μοῖρα καὶ τὸ ἐξ ἀρχῆσ οὕτωσ ἐπικεκλῶσθαι Ὀρθῶσ· τί οὖν τούτουσ αἰτιᾷ;

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION