Lucian, Dialogi mortuorum, Τερψίων καὶ Πλούτων.

(루키아노스, Dialogi mortuorum, Τερψίων καὶ Πλούτων.)

Τοῦτο, ὦ Πλούτων, δίκαιον, ἐμὲ μὲν τεθνάναι τριάκοντα ἔτη γεγονότα, τὸν δὲ ὑπὲρ τὰ ἐνενήκοντα γέροντα Θούκριτον ζῆν ἔτι; Δικαιότατον μὲν οὖν, ὦ Τερψίων, εἴ γε ο μὲν ζῇ μηδένα εὐχόμενοσ ἀποθανεῖν τῶν φίλων, σὺ δὲ παρὰ πάντα τὸν χρόνον ἐπεβούλευεσ αὐτῷ περιμένων τὸν κλῆρον.

Οὐ γὰρ ἐχρῆν γέροντα ὄντα καὶ μηκέτι χρήσασθαι τῷ πλούτῳ αὐτὸν δυνάμενον ἀπελθεῖν τοῦ βίου παραχωρήσαντα τοῖσ νέοισ; Καινά, ὦ Τερψίων, νομοθετεῖσ, τὸν μηκέτι τῷ πλούτῳ χρήσασθαι δυνάμενον πρὸσ ἡδονὴν ἀποθνήσκειν· τὸ δὲ ἄλλωσ ἡ Μοῖρα καὶ ἡ φύσισ διέταξεν. Οὐκοῦν ταύτησ αἰτιῶμαι τῆσ διατάξεωσ·

ἐχρῆν γὰρ τὸ πρᾶγμα ἑξῆσ πωσ γίνεσθαι, τὸν πρεσβύτερον πρότερον καὶ μετὰ τοῦτον ὅστισ καὶ τῇ ἡλικίᾳ μετ̓ αὐτόν, ἀναστρέφεσθαι δὲ μηδαμῶσ, μηδὲ ζῆν μὲν τὸν ὑπέργηρων ὀδόντασ τρεῖσ ἔτι λοιποὺσ ἔχοντα, μόγισ ὁρῶντα, οἰκέταισ τέτταρσιν ἐπικεκυφότα, κορύζησ μὲν τὴν ῥῖνα, λήμησ δὲ τοὺσ ὀφθαλμοὺσ μεστὸν ὄντα, οὐδὲν ἔτι ἡδὺ εἰδότα, ἔμψυχόν τινα τάφον ὑπὸ τῶν νέων καταγελώμενον, ἀποθνήσκειν δὲ καλλίστουσ καὶ ἐρρωμενεστάτουσ νεανίσκουσ· ἄνω γὰρ ποταμῶν τοῦτό γε·

ἢ τὸ τελευταῖον εἰδέναι ἐχρῆν, πότε καὶ τεθνήξεται τῶν γερόντων ἕκαστοσ, ἵνα μὴ μάτην ἂν ἐνίουσ ἐθεράπευον. δὲ τὸ τῆσ παροιμίασ, ἡ ἅμαξα τὸν βοῦν πολλάκισ ἐκφέρει.

Ταῦτα μέν, ὦ Τερψίων, πολὺ συνετωτερα γίνεται ἤπερ σοὶ δοκεῖ.

καὶ ὑμεῖσ δὲ τί παθόντεσ ἀλλοτρίοισ ἐπιχαίνετε καὶ τοῖσ ἀτέκνοισ τῶν γερόντων ἐσποιεῖτε φέροντεσ αὑτούσ; τοιγαροῦν γέλωτα ὀφλισκάνετε πρὸ ἐκείνων κατορυττόμενοι, καὶ τὸ πρᾶγμα τοῖσ πολλοῖσ ἥδιστον γίνεται· ὅσῳ γὰρ ὑμεῖσ ἐκείνουσ ἀποθανεῖν εὔχεσθε, τοσούτῳ ἅπασιν ἡδὺ προαποθανεῖν ὑμᾶσ αὐτῶν.

καινὴν γάρ τινα ταύτην τεχνην ἐπινενοήκατε γραῶν καὶ γερόντων ἐρῶντεσ, καὶ μάλιστα εἰ ἄτεκνοι εἰε͂ν, οἱ δὲ ἔντεκνοι ὑμῖν ἀνέραστοι. καίτοι πολλοὶ ἤδη τῶν ἐρωμένων συνέντεσ ὑμῶν τὴν πανουργίαν τοῦ ἔρωτοσ, ἢν καὶ τύχωσι παῖδασ ἔχοντεσ, μισεῖν αὐτοὺσ πλάττονται, ὡσ καὶ αὐτοὶ ἐραστὰσ ἔχωσιν· εἶτα ἐν ταῖσ διαθήκαισ ἀπεκλείσθησαν μὲν οἱ πάλαι δορυφορήσαντεσ, ὁ δὲ παῖσ καὶ ἡ φύσισ, ὥσπερ ἐστὶ δίκαιον, κρατοῦσι πάντων, οἱ δὲ ὑποπρίουσι τοὺσ ὀδόντασ ἀποσμυγέντεσ.

Ἀληθῆ ταῦτα φήσ·

ἐμοῦ γοῦν Θούκριτοσ πόσα κατέφαγεν ἀεὶ τεθνήξεσθαι δοκῶν καὶ ὁπότε ἐσίοιμι ὑποστένων καὶ μύχιόν τι καθάπερ ἐξ ᾠοῦ νεοττὸσ ἀτελὴσ ὑποκρώζων, ὥστ̓ ἔγωγε ὅσον αὐτίκα οἰόμενοσ ἐπιβήσειν αὐτὸν τῆσ σοροῦ ἔπεμπόν τε πολλά, ὡσ μὴ ὑπερβάλλοιντό με οἱ ἀντερασταὶ τῇ μεγαλοδωρεᾷ, καὶ τὰ πολλὰ ὑπὸ φροντίδων ἄγρυπνοσ ἐκείμην ἀριθμῶν ἕκαστα καὶ διατάττων. ταῦτα γοῦν μοι καὶ τοῦ ἀποθανεῖν αἴτια γεγένηται, ἀγρυπνία καὶ φροντίδεσ·

ὁ δὲ τοσοῦτόν μοι δέλεαρ καταπιὼν ἐφειστήκει θαπτομένῳ πρῴην ἐπιγελῶν. Εὖ γε, ὦ Θούκριτε, ζώοισ ἐπὶ μήκιστον πλουτῶν ἅμα καὶ τῶν τοιούτων καταγελῶν, μηδὲ πρότερόν γε σὺ ἀποθάνοισ ἢ προπέμψασ πάντασ τοὺσ κόλακασ.

Τοῦτο μέν, ὦ Πλούτων, καὶ ἐμοὶ ἥδιστον ἤδη, εἰ καὶ Χαροιάδησ προτεθνήξεται Θουκρίτου. Θάρρει, ὦ Τερψίων· καὶ Φείδων γὰρ καὶ Μέλανθοσ καὶ ὅλωσ ἅπαντεσ προελεύσονται αὐτοῦ ὑπὸ ταῖσ αὐταῖσ φροντίσιν. Ἐπαινῶ ταῦτα.

ζώοισ ἐπὶ μήκιστον, ὦ Θουκριτε.

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION