Lucian, Dialogi mortuorum, Μένιπποσ, Ἀμφίλοχοσ καὶ Τροφώνιος

(루키아노스, Dialogi mortuorum, Μένιπποσ, Ἀμφίλοχοσ καὶ Τροφώνιος)

Σφὼ μέντοι, ὦ Τροφώνιε καὶ Ἀμφίλοχε, νεκροὶ ὄντεσ οὐκ οἶδ̓ ὅπωσ ναῶν κατηξιώθητε καὶ μάντεισ δοκεῖτε, καὶ οἱ μάταιοι τῶν ἀνθρώπων θεοὺσ ὑμᾶσ ὑπειλήφασιν εἶναι. Τί οὖν ἡμεῖσ αἴτιοι, εἰ ὑπ̓ ἀνοίασ ἐκεῖνοι τοιαῦτα περὶ νεκρῶν δοξάζουσιν; Ἀλλ̓ οὐκ ἂν ἐδόξαζον, εἰ μὴ ζῶντεσ καὶ ὑμεῖσ τοιαῦτα ἐτερατεύεσθε ὡσ τὰ μέλλοντα προειδότεσ καὶ προειπεῖν δυνάμενοι τοῖσ ἐρομένοισ.

Ὦ Μένιππε, Ἀμφίλοχοσ μὲν οὗτοσ ἂν εἰδείη ὅ τι αὐτῷ ἀποκριτέον ὑπὲρ αὐτοῦ, ἐγὼ δὲ ἡρ́ωσ εἰμὶ καὶ μαντεύομαι, ἤν τισ κατέλθῃ παῤ ἐμέ. σὺ δ̓ ἐοίκασ οὐκ ἐπιδεδημηκέναι Λεβαδείᾳ τὸ παράπαν· οὐ γὰρ ἠπίστεισ συ τούτοισ. Τί φήσ;

εἰ μὴ ἐσ Λεβάδειαν γὰρ παρέλθω καὶ ἐσταλμένοσ ταῖσ ὀθόναισ γελοίωσ μᾶζαν ἐν ταῖν χεροῖν ἔχων ἐσερπύσω διὰ τοῦ στομίου ταπεινοῦ ὄντοσ ἐσ τὸ σπήλαιον, οὐκ ἂν ἠδυνάμην εἰδέναι, ὅτι νεκρὸσ εἶ ὥσπερ ἡμεῖσ μόνῃ τῇ γοητείᾳ διαφέρων; ἀλλὰ πρὸσ τῆσ μαντικῆσ, τί δαὶ ὁ ἡρ́ωσ ἐστίν;

ἀγνοῶ γάρ. Ἐξ ἀνθρώπου τι καὶ θεοῦ σύνθετον. Ὃ μήτε ἄνθρωπόσ ἐστιν, ὡσ φήσ, μήτε θεόσ, καὶ συναμφότερόν ἐστι; νῦν οὖν ποῦ σου τὸ θεῶν ἐκεῖνο ἡμίτομον ἀπελήλυθε; Χρᾷ, ὦ Μένιππε, ἐν Βοιωτίᾳ. Οὐκ οἶδα, ὦ Τροφώνιε, ὅ τι καὶ λέγεισ· ὅτι μέντοι ὅλοσ εἶ νεκρὸσ ἀκριβῶσ ὁρῶ.

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION