헬라어 문장 검색 - Λυξιαν́Διαλογί12́

(루키아노스, Dialogi mortuorum, Ἀλέξανδροσ, Ἀννίβασ, Μίνωσ καὶ Σκηπίων.)

Ἐμὲ δεῖ προκεκρίσθαι σου, ὦ Λίβυ· φησὶ γὰρ οὗτοσ ἀμείνων γεγενῆσθαι στρατηγὸσ ἐμοῦ, ἐγὼ δέ, ὥσπερ ἅπαντεσ ἴσασιν, οὐχὶ τούτου μόνον, ἀλλὰ πάντων σχεδὸν τῶν πρὸ ἐμοῦ φημὶ διενεγκεῖν τὰ πολέμια. ἀμείνων γάρ εἰμι. Οὐ μὲν οὖν, ἀλλ̓ ἐμέ. Οὐκοῦν ὁ Μίνωσ δικασάτω. Τίνεσ δὲ ἐστέ; Οὗτοσ μὲν Ἀννίβασ ὁ Καρχηδόνιοσ, ἐγὼ δὲ Ἀλέξανδροσ ὁ Φιλίππου. Νὴ Δία ἔνδοξοί γε ἀμφότεροι. ἀλλὰ περὶ τίνοσ ὑμῖν ἡ ἔρισ; Περὶ προεδρίασ· Οὐκοῦν ἐν μέρει ἑκάτεροσ εἰπάτω, σὺ δὲ πρῶτοσ ὁ Λίβυσ λέγε.

Ἓν μὲν τοῦτο, ὦ Μίνωσ, ὠνάμην, ὅτι ἐνταῦθα καὶ τὴν Ἑλλάδα φωνὴν ἐξέμαθον·

ὥστε οὐδὲ ταύτῃ πλέον οὗτοσ ἐνέγκαιτό μου. φημὶ δὲ τούτουσ μάλιστα ἐπαίνου ἀξίουσ εἶναι, ὅσοι τὸ μηδὲν ἐξ ἀρχῆσ ὄντεσ ὅμωσ ἐπὶ μέγα προεχώρησαν δἰ αὑτῶν δύναμίν τε περιβαλόμενοι καὶ ἄξιοι δόξαντεσ ἀρχῆσ. κατέδραμον καὶ ἀναστάτουσ ἐποίησα τοσαύτασ πόλεισ καὶ τὴν πεδινὴν Ἰταλίαν ἐχειρωσάμην καὶ μέχρι τῶν προαστείων τῆσ προὐχούσησ πόλεωσ ἦλθον καὶ τοσούτουσ ἀπέκτεινα μιᾶσ ἡμέρασ, ὥστε τοὺσ δακτυλίουσ αὐτῶν μεδίμνοισ ἀπομετρῆσαι καὶ τοὺσ ποταμοὺσ γεφυρῶσαι νεκροῖσ.

καὶ Ἀρμενίουσ καταγωνιζόμενοσ ὑποφεύγοντασ πρὶν διώκειν τινὰ καὶ τῷ τολμήσαντι παραδιδόντασ εὐθὺσ τὴν νίκην.

Ἀλέξανδροσ δὲ πατρῴαν ἀρχὴν παραλαβὼν ηὔξησε καὶ παρὰ πολὺ ἐξέτεινε χρησάμενοσ τῇ τῆσ τύχησ ὁρμῇ.

ἐπεὶ δ̓ οὖν ἐνίκησέ τε καὶ τὸν ὄλεθρον ἐκεῖνον Δαρεῖον ἐν Ἰσσῷ τε καὶ Ἀρβήλοισ ἐκράτησεν, ἀποστὰσ τῶν πατρῴων προσκυνεῖσθαι ἠξίου καὶ ἐσ δίαιταν τὴν Μηδικὴν μετεδιῄτησεν ἑαυτὸν καὶ ἐμιαιφόνει ἐν τοῖσ συμποσίοισ τοὺσ φίλουσ καὶ συνελάμβανεν ἐπὶ θανάτῳ. ἐγὼ δὲ ἦρξα ἐπ̓ ἴσησ τῆσ πατρίδοσ, καὶ ἐπειδὴ μετεπέμπετο τῶν πολεμίων μεγάλῳ στόλῳ ἐπιπλευσάντων τῇ Λιβύῃ, τὰχέωσ ὑπήκουσα, καὶ ἰδιώτην ἐμαυτὸν παρέσχον καὶ καταδικασθεὶσ ἤνεγκα εὐγνωμόνωσ τὸ πρᾶγμα. καὶ ταῦτα ἔπραξα βάρβαροσ ὢν καὶ ἀπαίδευτοσ παιδείασ τῆσ Ἑλληνικῆσ καὶ οὔτε Ὅμηρον ὥσπερ οὗτοσ ῥαψῳδῶν οὔτε ὑπ̓ Ἀριστοτέλει τῷ σοφιστῇ παιδευθείσ, μόνῃ δὲ τῇ φύσει ἀγαθῇ χρησάμενοσ.

ταῦτά ἐστιν ἃ ἐγὼ Ἀλεξάνδρου ἀμείνων φημὶ εἶναι.

εἰ δέ ἐστι καλλίων οὑτοσί, διότι διαδήματι τὴν κεφαλὴν διεδέδετο, Μακεδόσι μὲν ἴσωσ καὶ ταῦτα σεμνά, οὐ μὴν διὰ τοῦτο ἀμείνων δόξειεν ἂν γενναίου καὶ στρατηγικοῦ ἀνδρὸσ τῇ γνώμῃ πλέον ἤπερ τῇ τύχῃ κεχρημένου. Ὁ μὲν εἴρηκεν οὐκ ἀγεννῆ τὸν λόγον οὐδὲ ὡσ Λίβυν εἰκὸσ ἦν ὑπὲρ αὑτοῦ. σὺ δέ, ὦ Ἀλέξανδρε, τί πρὸσ ταῦτα φήσ; Ἐχρῆν μέν, ὦ Μίνωσ, μηδὲν πρὸσ ἄνδρα οὕτω θρασὺν ἀποκρίνασθαι·

ἱκανὴ γὰρ ἡ φήμη διδάξαι σε, οἱο͂σ μὲν ἐγὼ βασιλεύσ, οἱο͂σ δὲ οὗτοσ λῃστὴσ ἐγένετο. ὅμωσ δὲ ὁρ́α εἰ κατ̓ ὀλίγον αὐτοῦ διήνεγκα, ὃσ νέοσ ὢν ἔτι παρελθὼν ἐπὶ τὰ πράγματα καὶ τὴν ἀρχὴν τεταραγμένην κατέσχον καὶ τοὺσ φονέασ τοῦ πατρὸσ μετῆλθον, κᾆτα φοβήσασ τὴν Ἑλλάδα τῇ Θηβαίων ἀπωλείᾳ στρατηγόσ τε ὑπ̓ αὐτῶν χειροτονηθεὶσ οὐκ ἠξίωσα τὴν Μακεδόνων ἀρχὴν περιέπων ἀγαπᾶν ἄρχειν ὁπόσων ὁ πατὴρ κατέλιπεν, ἀλλὰ πᾶσαν ἐπινοήσασ τὴν γῆν καὶ δεινὸν ἡγησάμενοσ, εἰ μὴ ἁπάντων κρατήσαιμι, ὀλίγουσ ἄγων ἐσέβαλον ἐσ τὴν Ἀσίαν, καὶ ἐπί τε Γρανικῷ ἐκράτησα μεγάλῃ μάχῃ καὶ τὴν Λυδίαν λαβὼν καὶ Ιὠνίαν καὶ Φρυγίαν καὶ ὅλωσ τὰ ἐν ποσὶν ἀεὶ χειρούμενοσ ἦλθον ἐπὶ Ἰσσόν, ἔνθα Δαρεῖοσ ὑπέμεινε μυριάδασ πολλὰσ στρατοῦ ἄγων. καὶ τὸ ἀπὸ τούτου, ὦ Μίνωσ, ὑμεῖσ ἴστε ὅσουσ ὑμῖν νεκροὺσ ἐπὶ μιᾶσ ἡμέρασ κατέπεμψα·

φησὶ γοῦν ὁ πορθμεὺσ μὴ διαρκέσαι αὐτοῖσ τότε τὸ σκάφοσ. ἀλλα σχεδίασ πηξαμένουσ τοὺσ πολλοὺσ αὐτῶν διαπλεῦσαι. καὶ ταῦτα διέπραττον αὐτὸσ προκινδυνεύων καὶ τιτρωσκεσθαι ἀξιῶν· καὶ ἵνα σοὶ μὴ τὰ ἐν Τύρῳ μηδὲ τὰ ἐν Ἀρ βήλοισ διηγήσωμαι, ἀλλὰ καὶ μέχρι Ἰνδῶν ἦλθον καὶ τὸν Ὠκεανὸν ὁρ́ον ἐποιησάμην τῆσ ἀρχῆσ καὶ τοὺσ ἐλέφαντασ αὐτῶν εἷλον καὶ Πῶρον ἐχειρωσάμην, καὶ Σκύθασ δὲ οὐκ εὐκαταφρονήτουσ ἄνδρασ ὑπερβὰσ τὸν Τάναϊν ἐνίκησα μεγάλῃ ἱππομαχίᾳ, καὶ τοὺσ φίλουσ εὖ ἐποίησα καὶ τοὺσ ἐχθροὺσ ἠμυνάμην.

εἰ δὲ καὶ θεὸσ ἐδόκουν τοῖσ ἀνθρώποισ, συγγνωστοὶ ἐκεῖνοι πρὸσ τὸ μέγεθοσ τῶν πραγμάτων καὶ τοιοῦτόν τι πιστεύσαντεσ περὶ ἐμοῦ. τὸ δ̓ οὖν τελευταῖον ἐγὼ μὲν βασιλεύων ἀπέθανον, οὗτοσ δὲ ἐν φυγῇ ὢν παρὰ Προυσίᾳ τῷ Βιθυνῷ, καθάπερ ἄξιον ἦν πανουργότατον καὶ ὠμότατον ὄντα·

ὡσ γὰρ δὴ ἐκράτησε τῶν Ἰταλῶν, ἐῶ λέγειν ὅτι οὐκ ἰσχύι, ἀλλὰ πονηρίᾳ καὶ ἀπιστίᾳ καὶ δόλοισ, νόμιμον δὲ ἢ προφανὲσ οὐδέν. ἐπεὶ δέ μοι ὠνείδισε τὴν τρυφήν, ἐκλελῆσθαί μοι δοκεῖ οἱᾶ ἐποίει ἐν Καπύῃ ἑταίραισ συνὼν καὶ τοὺσ τοῦ ποκέμου καιροὺσ ὁ θαυμάσιοσ καθηδυπαθῶν. ἐγὼ δὲ εἰ μὴ μικρὰ τὰ ἑσπέρια δόξασ ἐπὶ τὴν ἑώ μᾶλλον ὡρ́μησα, τί ἂν μέγα ἔπραξα Ἰταλίαν ἀναιμωτὶ λαβὼν καὶ Λιβύην καὶ τὰ μέχρι Γαδείρων ὑπαγόμενοσ; ἀλλ̓ οὐκ ἀξιόμαχα ἔδοξέ μοι ἐκεῖνα ὑποπτήσσοντα ἤδη καὶ δεσπότην ὁμολογοῦντα.

εἴρηκα· σὺ δέ, ὦ Μίνωσ, δίκαζε· ἱκανὰ γὰρ ἀπὸ πολλῶν καὶ ταῦτα. Μὴ πρότερον, ἢν μὴ καὶ ἐμοῦ ἀκούσῃσ.

Τίσ γὰρ εἶ, ὦ βέλτιστε; ἢ πόθεν ὢν ἐρεῖσ; Ἰταλιώτησ Σκηπίων στρατηγὸσ ὁ καθελὼν Καρχηδόνα καὶ κρατήσασ Λιβύων μεγάλαισ μάχαισ. Τί οὖν καὶ σὺ ἐρεῖσ; Ἀλεξάνδρου μὲν ἥττων εἶναι, τοῦ δὲ Ἀννίβου ἀμείνων, ὃσ ἐδίωξα νικήσασ αὐτὸν καὶ φυγεῖν κατηναγκασα ἀτίμωσ. πῶσ οὖν οὐκ ἀναίσχυντοσ οὗτοσ, ὃσ προσ Ἀλέξανδρον ἁμιλλᾶται, ᾧ οὐδὲ Σκηπίων ἐγὼ ὁ νενικηκὼσ ἐμαυτὸν παραβάλλεσθαι ἀξιῶ;

Νὴ Δί̓ εὐγνώμονα φήσ, ὦ Σκηπίων· ὥστε πρῶτοσ μὲν κεκρίσθω Ἀλέξανδροσ, μετ̓ αὐτὸν δὲ σύ, εἶτα, εἰ δοκεῖ, τρίτοσ Ἀννίβασ οὐδὲ οὗτοσ εὐκαταφρόνητοσ ὤν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Lucian, Dialogi mortuorum, Ἀλέξανδροσ, Ἀννίβασ, Μίνωσ καὶ Σκηπίων.

(루키아노스, Dialogi mortuorum, Ἀλέξανδροσ, Ἀννίβασ, Μίνωσ καὶ Σκηπίων.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION