헬라어 문장 검색 - Λυξιαν́Διαλογί01́

(루키아노스, Dialogi mortuorum, Διογένησ καὶ Πολυδεύκης)

Ὦ Πολύδευκεσ, ἐντέλλομαί σοι, ἐπειδὰν τάχιστα ἀνέλθῃσ, ‐ σὸν γάρ ἐστιν, οἶμαι, ἀναβιῶναι αὔριον ‐ ἤν που ἴδῃσ Μένιππον τὸν κύνα, ‐ εὑρ́οισ δ̓ ἂν αὐτὸν ἐν Κορίνθῳ κατὰ τὸ Κράνειον ἢ ἐν Λυκείῳ τῶν ἐριζόντων πρὸσ ἀλλήλουσ φιλοσόφων καταγελῶντα ‐ εἰπεῖν πρὸσ αὐτόν, ὅτι σοί, ὦ Μένιππε, κελεύει ὁ Διογένησ, εἴ σοι ἱκανῶσ τὰ ὑπὲρ γῆσ καταγεγέλασται, ἥκειν ἐνθάδε πολλῷ πλείω ἐπιγελασόμενον· "τίσ γὰρ ὅλωσ οἶδε τὰ μετὰ τὸν βίον;

ἐνταῦθα δὲ οὐ παύσῃ βεβαίωσ γελῶν καθάπερ ἐγὼ νῦν, καὶ μάλιστα ἐπειδὰν ὁρᾷσ τοὺσ πλουσίουσ καὶ σατράπασ καὶ τυράννουσ οὕτω ταπεινοὺσ καὶ ἀσήμουσ, ἐκ μόνησ οἰμωγῆσ διαγινωσκομένουσ, καὶ ὅτι μαλθακοὶ καὶ ἀγεννεῖσ εἰσι μεμνημένοι τῶν ἄνω.

τὴν πήραν ἥκειν θέρμων τε πολλῶν καὶ εἴ που εὑρ́οι ἐν τῇ τριόδῳ Ἑκάτησ δεῖπνον κείμενον ἢ ᾠὸν ἐκ καθαρσίου ἤ τι τοιοῦτον.

Ἀλλ̓ ἀπαγγελῶ ταῦτα, ὦ Διόγενεσ.

ὅπωσ δὲ εἰδῶ μάλιστα, ὁποῖόσ τίσ ἐστι τὴν ὄψιν. Γέρων, φαλακρόσ, τριβώνιον ἔχων πολύθυρον, ἅπαντι ἀνέμῳ ἀναπεπταμένον καὶ ταῖσ ἐπιπτυχαῖσ τῶν ῥακίων ποικίλον, γελᾷ δ̓ ἀεὶ καὶ τὰ πολλὰ τοὺσ ἀλαζόνασ τούτουσ φιλοσόφουσ ἐπισκώπτει.

Ῥᾴδιον εὑρεῖν ἀπό γε τούτων. Βούλει καὶ πρὸσ αὐτοὺσ ἐκείνουσ ἐντείλωμαί τι τοὺσ φιλοσόφουσ; Λέγε· οὐ βαρὺ γὰρ οὐδὲ τοῦτο. Τὸ μὲν ὅλον παύσασθαι αὐτοῖσ παρεγγύα ληροῦσι καὶ περὶ τῶν ὅλων ἐρίζουσι καὶ κέρατα φύουσιν ἀλλήλοισ καὶ κροκοδείλουσ ποιοῦσι καὶ τὰ τοιαῦτα ἄπορα ἐρωτᾶν διδάσκουσι τὸν νοῦν. Ἀλλ̓ ἐμὲ ἀμαθῆ καὶ ἀπαίδευτον εἶναι φάσκουσι κατηγοροῦντα τῆσ σοφίασ αὐτῶν. Σὺ δὲ οἰμώζειν αὐτοῖσ παῤ ἐμοῦ λέγε.

Καὶ ταῦτα, ὦ Διόγενεσ, ἀπαγγελῶ. Τοῖσ πλουσίοισ δ̓, ὦ φίλτατον Πολυδεύκιον, ἀπάγγελλε ταῦτα παῤ ἡμῶν·

τί, ὦ μάταιοι, τὸν χρυσὸν φυλάττετε; τί δὲ τιμωρεῖσθε ἑαυτοὺσ λογιζόμενοι τοὺσ τόκουσ καὶ τάλαντα ἐπὶ ταλάντοισ συντιθέντεσ, οὓσ χρὴ ἕνα ὀβολὸν ἔχοντασ ἥκειν μετ̓ ὀλίγον; Εἰρήσεται καὶ ταῦτα πρὸσ ἐκείνουσ. Ἀλλὰ καὶ τοῖσ καλοῖσ τε καὶ ἰσχυροῖσ λέγε, Μεγίλλῳ τε τῷ Κορινθίῳ καὶ Δαμοξένῳ τῷ παλαιστῇ, ὅτι παῤ ἡμῖν οὔτε ἡ ξανθὴ κόμη οὔτε τὰ χαροπὰ ἢ μέλανα ὄμματα ἢ ἐρύθημα ἐπὶ τοῦ προσώπου ἔτι ἔστιν ἢ νεῦρα εὔτονα ἢ ὦμοι καρτεροί, ἀλλὰ πάντα μία ἡμῖν κόνισ, φασί, κρανία γυμνὰ τοῦ κάλλουσ. Οὐ χαλεπὸν οὐδὲ ταῦτα εἰπεῖν πρὸσ τοὺσ καλοὺσ καὶ ἰσχυρούσ.

Καὶ τοῖσ πένησιν, ὦ Λάκων, ‐ πολλοὶ δ̓ εἰσὶ καὶ ἀχθόμενοι τῷ πράγματι καὶ οἰκτείροντεσ τὴν ἀπορίαν ‐ λέγε μήτε δακρύειν μήτε οἰμώζειν διηγησάμενοσ τὴν ἐνταῦθα ἰσοτιμίαν, καὶ ὅτι ὄψονται τοὺσ ἐκεῖ πλουσίουσ οὐδὲν ἀμείνουσ αὐτῶν·

καὶ Λακεδαιμονίοισ δὲ τοῖσ σοῖσ ταῦτα, εἰ δοκεῖ, παῤ ἐμοῦ ἐπιτίμησον λέγων ἐκλελύσθαι αὐτούσ. Μηδέν, ὦ Διόγενεσ, περὶ Λακεδαιμονίων λέγε· οὐ γὰρ ἀνέξομαί γε.

ἃ δὲ πρὸσ τοὺσ ἄλλουσ ἔφησθα, ἀπαγγελῶ. Εἄσωμεν τούτουσ, ἐπεί σοι δοκεῖ· σὺ δὲ οἷσ προεῖπον ἀπένεγκον παῤ ἐμοῦ τοὺσ λόγουσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Lucian, Dialogi mortuorum, Διογένησ καὶ Πολυδεύκης

(루키아노스, Dialogi mortuorum, Διογένησ καὶ Πολυδεύκης)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION