Lucian, Dialogi mortuorum, Κράτησ καὶ Διογένησ.

(루키아노스, Dialogi mortuorum, Κράτησ καὶ Διογένησ.)

Μοίριχον τὸν πλούσιον ἐγίνωσκεσ, ὦ Διόγενεσ, τὸν πάνυ πλούσιον, τὸν ἐκ Κορίνθου, τὸν τὰσ πολλὰσ ὁλκάδασ ἔχοντα, οὗ ἀνεψιὸσ Ἀριστέασ, πλούσιοσ καὶ αὐτὸσ ὤν; ὃσ τὸ Ὁμηρικὸν ἐκεῖνο εἰώθει ἐπιλέγειν, ἤ μ̓ ἀνάειῤ ἢ ἐγὼ σέ. Τίνοσ ἕνεκα, ὦ Κράτησ; Ἐθεράπευον ἀλλήλουσ τοῦ κλήρου ἕνεκα ἑκάτεροσ ἡλικιῶται ὄντεσ, καὶ τὰσ διαθήκασ ἐσ τὸ φανερὸν ἐτίθεντο, Ἀριστέαν μὲν ὁ Μοίριχοσ, εἰ προαποθάνοι, δεσπότην ἀφιεὶσ τῶν ἑαυτοῦ πάντων, Μοίριχον δὲ ὁ Ἀριστέασ, εἰ προαπέλθοι αὐτοῦ.

ταῦτα μὲν ἐγέγραπτο, οἱ δ̓ ἐθεράπευον ὑπερβαλλόμενοι ἀλλήλουσ τῇ κολακείᾳ· καὶ οἱ μάντεισ, οἵ τε ἀπὸ τῶν ἄστρων τεκμαιρόμενοι τὸ μέλλον οἵ τε ἀπὸ τῶν ὀνειράτων, ὥσ γε Χαλδαίων παῖδεσ, ἀλλὰ καὶ ὁ Πύθιοσ αὐτὸσ ἄρτι μὲν Ἀριστέᾳ παρεῖχε τὸ κράτοσ, ἄρτι δὲ Μοιρίχῳ, καὶ τὰ τάλαντα ποτὲ μὲν ἐπ̓ ἐκεῖνον, νῦν δ̓ ἐπὶ τοῦτον ἔρρεπε. Τί οὖν πέρασ ἐγένετο, ὦ Κράτησ;

ἀκοῦσαι γὰρ ἄξιον. Ἄμφω τεθνᾶσιν ἐπὶ μιᾶσ ἡμέρασ, οἱ δὲ κλῆροι ἐσ Εὐνόμιον καὶ Θρασυκλέα περιῆλθον ἄμφω συγγενεῖσ ὄντασ οὐδὲ πώποτε προμαντευομένουσ οὕτω γενέσθαι ταῦτα· διαπλέοντεσ γὰρ ἀπὸ Σικυῶνοσ ἐσ Κίρραν κατὰ μέσον τὸν πόρον πλαγίῳ περιπεσόντεσ τῷ Ιἄπυγι ἀνετράπησαν.

Εὖ ἐποίησαν.

ἡμεῖσ δὲ ὁπότε ἐν τῷ βίῳ ἦμεν, οὐδὲν τοιοῦτον ἐνενοοῦμεν περὶ ἀλλήλων· οὔτε ἐγώ ποτε ηὐξάμην Ἀντισθένην ἀποθανεῖν, ὡσ κληρονομήσαιμι τῆσ βακτηρίασ αὐτοῦ ‐ εἶχε δὲ πάνυ καρτερὰν ἐκ κοτίνου ποιησάμενοσ ‐ οὔτε οἶμαι σὺ ὁ Κράτησ ἐπεθύμεισ κληρονομεῖν ἀποθανόντοσ ἐμοῦ τὰ κτήματα καὶ τὸν πίθον καὶ τὴν πήραν χοίνικασ δύο θέρμων ἔχουσαν. Οὐδὲν γάρ μοι τούτων ἔδει, ἀλλ̓ οὐδὲ σοί, ὦ Διόγενεσ· ἃ γὰρ ἐχρῆν, σύ τε Ἀντισθένουσ ἐκληρονόμησασ καὶ ἐγὼ σοῦ, πολλῷ μείζω καὶ σεμνότερα τῆσ Περσῶν ἀρχῆσ. Τίνα ταῦτα φήσ; Σοφίαν, αὐτάρκειαν, ἀλήθειαν, παρρησίαν, ἐλευθερίαν. τὸν πλοῦτον παρὰ Ἀντισθένουσ καὶ σοὶ ἔτι πλείω καταλιπών.

Ἀλλ̓ οἱ ἄλλοι ἠμέλουν τῶν τοιούτων κτημάτων καὶ οὐδεὶσ ἐθεράπευεν ἡμᾶσ κληρονομήσειν προσδοκῶν, ἐσ δὲ τὸ χρυσίον πάντεσ ἔβλεπον.

Εἰκότωσ· οὐ γὰρ εἶχον ἔνθα ἂν δέξαιντο τὰ τοιαῦτα παῤ ἡμῶν διερρυηκότεσ ὑπὸ τρυφῆσ, καθάπερ τὰ σαπρὰ τῶν βαλαντίων· ὥστε εἴ ποτε καὶ ἐμβάλοι τισ ἐσ αὐτοὺσ ἢ σοφίαν ἢ παρρησίαν ἢ ἀλήθεια, ἐξέπιπτεν εὐθὺσ καὶ διέρρει, τοῦ πυθμένοσ στέγειν οὐ δυναμένου, οἱο͂́ν τι πάσχουσιν αἱ τοῦ Δαναοῦ αὗται παρθένοι εἰσ τὸν τετρημένον πίθον ἐπαντλοῦσαι· τὸ δὲ χρυσίον ὀδοῦσι καὶ ὄνυξι καὶ πάσῃ μηχανῇ ἐφύλαττον. Οὐκοῦν ἡμεῖσ μὲν ἕξομεν κἀνταῦθα τὸν πλοῦτον, οἱ δὲ ὀβολὸν ἥξουσι κομίζοντεσ καὶ τοῦτον ἄχρι τοῦ πορθμέωσ.

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION