헬라어 문장 검색 - Λυξιαν́Διαλογί10́

(루키아노스, Dialogi mortuorum, Χάρων καὶ Ἑρμῆσ καὶ Μένιπποσ καὶ Κράτων.)

Ἀκούσατε ὡσ ἔχει ἡμῖν τὰ πράγματα. μικρὸν μὲν ἡμῖν, ὡσ ὁρᾶτε, τὸ σκαφίδιον καὶ ὑπόσαθρόν ἐστι καὶ διαρρεῖ τὰ πολλά, καὶ ἢν τραπῇ ἐπὶ θάτερα, οἰχήσεται περιτραπέν, ὑμεῖσ δὲ ἅμα τοσοῦτοι ἥκετε πολλὰ ἐπιφερόμενοι ἕκαστοσ. ἢν οὖν μετὰ τούτων ἐμβῆτε, δέδια μὴ ὕστερον μετανοήσητε, καὶ μάλιστα ὁπόσοι νεῖν οὐκ ἐπίστασθε. Πῶσ οὖν ποιήσαντεσ εὐπλοήσομεν;

Ἐγὼ ὑμῖν φράσω· γυμνοὺσ ἐπιβαίνειν χρὴ τὰ περιττὰ ταῦτα πάντα ἐπὶ τῆσ ἠϊόνοσ καταλιπόντασ· μόλισ γὰρ ἂν καὶ οὕτωσ δέξαιτο ὑμᾶσ τὸ πορθμεῖον. σοὶ δέ, ὦ Ἑρμῆ, μελήσει τὸ ἀπὸ τούτου μηδένα παραδέχεσθαι αὐτῶν, ὃσ ἂν μὴ ψιλὸσ ᾖ καὶ τὰ ἔπιπλα, ὥσπερ ἔφην, ἀποβαλών. παρὰ δὲ τὴν ἀποβάθραν ἑστὼσ διαγίνωσκε αὐτοὺσ καὶ ἀναλάμβανε γυμνοὺσ ἐπιβαίνειν ἀναγκάζων. Εὖ λέγεισ, καὶ οὕτω ποιήσωμεν.

‐ Οὑτοσὶ τίσ ὁ πρῶτόσ ἐστι; Μένιπποσ ἔγωγε. τρίβωνα δὲ οὐδὲ ἐκόμισα εὖ ποιῶν.

Ἔμβαινε, ὦ Μένιππε ἀνδρῶν ἄριστε, καὶ τὴν προεδρίαν παρὰ τὸν κυβερνήτην ἔχε ἐφ̓ ὑψηλοῦ, ὡσ ἐπισκοπῇσ ἅπαντασ. ὁ καλὸσ δ̓ οὗτοσ τίσ ἐστι;

Χαρμόλεωσ ὁ Μεγαρικὸσ ὁ ἐπέραστοσ, οὗ τὸ φίλημα διτάλαντον ἦν. Ἀπόδυθι τοιγαροῦν τὸ κάλλοσ καὶ τὰ χείλη αὐτοῖσ φιλήμασι καὶ τὴν κόμην τὴν βαθεῖαν καὶ τὸ ἐπὶ τῶν παρειῶν ἐρύθημα καὶ τὸ δέρμα ὅλον. ἔχει καλῶσ, εὔζωνοσ εἶ, ἐπίβαινε ἤδη. ὁ δὲ τὴν πορφυρίδα οὑτοσὶ καὶ τὸ διάδημα ὁ βλοσυρὸσ τίσ ὢν τυγχάνεισ;

Λάμπιχοσ Γελῴων τύραννοσ.

Τί οὖν, ὦ Λάμπιχε, τοσαῦτα ἔχων πάρει; Τί οὖν; ἐχρῆν, ὦ Ἑρμῆ, γυμνὸν ἥκειν τύραννον ἄνδρα; Τύραννον μὲν οὐδαμῶσ, νεκρὸν δὲ μάλα· ὥστε ἀπόθου ταῦτα. Ἰδού σοι ὁ πλοῦτοσ ἀπέρριπται. Καὶ τὸν τῦφον ἀπόρριψον, ὦ Λάμπιχε, καὶ τὴν ὑπεροψίαν· βαρήσει γὰρ τὸ πορθμεῖον συνεμπεσόντα. Οὐκοῦν ἀλλὰ τὸ διάδημα ἐάσόν με ἔχειν καὶ τὴν ἐφεστρίδα. Οὐδαμῶσ, ἀλλὰ καὶ ταῦτα ἄφεσ. Εἰε͂ν. τί ἔτι; πάντα γὰρ ἀφῆκα, ὡσ ὁρᾷσ. Καὶ τὴν ὠμότητα καὶ τὴν ἄνοιαν καὶ τὴν ὕβριν καὶ τὴν ὀργήν, καὶ ταῦτα ἄφεσ. Ἰδού σοι ψιλόσ εἰμι. Ἔμβαινε ἤδη.

ἀλλὰ καὶ τοὺσ στεφάνουσ τούτουσ ἀπόρριψον καὶ τὰ κηρύγματα. σὺ δὲ ὁ παχύσ, ὁ πολύσαρκοσ τίσ ὢν τυγχάνεισ; Δαμασίασ ὁ ἀθλητήσ. Ναί, ἐοίκασ· οἶδα γάρ σε πολλάκισ ἐν ταῖσ παλαίστραισ ἰδών. Ναί, ὦ Ἑρμῆ· ἀλλὰ παράδεξαί με γυμνὸν ὄντα. Οὐ γυμνόν, ὦ βέλτιστε, τοσαύτασ σάρκασ περιβεβλημένον· ὥστε ἀπόδυθι αὐτάσ, ἐπεὶ καταδύσεισ τὸ σκάφοσ τὸν ἕτερον πόδα ὑπερθεὶσ μόνον· Ἰδού σοι γυμνόσ, ὡσ ὁρᾷσ, ἀληθῶσ εἰμι καὶ ἰσοστάσιοσ τοῖσ ἄλλοισ νεκροῖσ.

Οὕτωσ ἄμεινον ἀβαρῆ εἶναι·

ὥστε ἔμβαινε. καὶ σὺ δὲ τὸν πλοῦτον ἀποθέμενοσ, ὦ Κράτων, καὶ τὴν μαλακίαν δὲ προσέτι καὶ τὴν τρυφὴν μηδὲ τὰ ἐντάφια κόμιζε μηδὲ τὰ τῶν προγόνων ἀξιώματα, κατάλιπε δὲ καὶ γένοσ καὶ δόξαν καὶ εἴ ποτέ σε ἡ πόλισ ἀνεκήρυξε καὶ τὰσ τῶν ἀνδριάντων ἐπιγραφάσ, μηδέ, ὅτι μέγαν τάφον ἐπί σοι ἔχωσαν, λέγε· βαρύνει γὰρ καὶ ταῦτα μνημονευόμενα. Οὐχ ἑκὼν μέν, ἀπορρίψω δέ· τί γὰρ ἂν καὶ πάθοιμι; Βαβαῖ.

σὺ δὲ ὁ ἔνοπλοσ τί βούλει; ἢ τί τὸ τρόπαιον τοῦτο φέρεισ; Ὅτι ἐνίκησα, ὦ Ἑρμῆ, καὶ ἠρίστευσα καὶ ἡ πόλισ ἐτίμησέ με. Ἄφεσ ὑπὲρ γῆσ τὸ τρόπαιον· ἐν ᾅδου γὰρ εἰρήνη καὶ οὐδὲν ὅπλων δεήσει. ὁ σεμνὸσ δὲ οὗτοσ ἀπό γε τοῦ σχήματοσ καὶ βρενθυόμενοσ, ὁ τὰσ ὀφρῦσ ἐπηρκώσ, ὁ ἐπὶ τῶν φροντίδων τίσ ἐστιν, ὁ τὸν βαθὺν πώγωνα καθειμένοσ;

Φιλόσοφόσ τισ, ὦ Ἑρμῆ, μᾶλλον δὲ γόησ καὶ τερατείασ μεστόσ·

ὥστε ἀπόδυσον καὶ τοῦτον· ὄψει γὰρ πολλὰ καὶ γελοῖα ὑπὸ τῷ ἱματίῳ σκεπόμενα. Ἀπόθου σὺ τὸ σχῆμα πρῶτον, εἶτα καὶ ταυτὶ πάντα. δὲ ἀμαθίαν καὶ ἔριν καὶ κενοδοξίαν καὶ ἐρωτήσεισ ἀπόρουσ καὶ λόγουσ ἀκανθώδεισ καὶ ἐννοίασ πολυπλόκουσ, ἀλλὰ καὶ ματαιοπονίαν μάλα πολλὴν καὶ λῆρον οὐκ ὀλίγον καὶ ὕθλουσ καὶ μικρολογίαν, νὴ Δία καὶ χρυσίον γε τουτὶ καὶ ἡδυπάθειαν δὲ καὶ ἀναισχυντίαν καὶ ὀργὴν καὶ τρυφὴν καὶ μαλακίαν·

οὐ λέληθε γάρ με, εἰ καὶ μάλα περικρύπτεισ αὐτά.

καὶ τὸ ψεῦδοσ δὲ ἀπόθου καὶ τὸν τῦφον καὶ τὸ οἰέσθαι ἀμείνων εἶναι τῶν ἄλλων· ὡσ εἴ γε ταῦτα πάντα ἔχων ἐμβαίησ, ποία πεντηκόντοροσ δέξαιτο ἄν σε; Ἀποτίθεμαι τοίνυν αὐτά, ἐπείπερ οὕτω κελεύεισ. Ἀλλὰ καὶ τὸν πώγωνα τοῦτον ἀποθέσθω, ὦ Ἑρμῆ, βαρύν τε ὄντα καὶ λάσιον, ὡσ ὁρᾶσ·

πέντε μναῖ τριχῶν εἰσι τοὐλάχιστον. Εὖ λέγεισ· ἀπόθου καὶ τοῦτον. Καὶ τίσ ὁ ἀποκείρων ἔσται; Μένιπποσ οὑτοσὶ λαβὼν πέλεκυν τῶν ναυπηγικῶν ἀποκόψει αὐτὸν ἐπικόπῳ τῇ ἀποβάθρᾳ χρησάμενοσ. Οὔκ, ὦ Ἑρμῆ, ἀλλὰ πρίονά μοι ἀνάδοσ·

γελοιότερον γὰρ τοῦτο. Ὁ πέλεκυσ ἱκανόσ. εὖ γε. ἀνθρωπινώτεροσ νῦν ἀναπέφηνασ ἀποθέμενοσ σαυτοῦ τὴν κινάβραν. Βούλει μικρὸν ἀφέλωμαι καὶ τῶν ὀφρύων; Μάλιστα· ὑπὲρ τὸ μέτωπον γὰρ καὶ ταύτασ ἐπῆρκεν, οὐκ οἶδα ἐφ̓ ὅτῳ ἀνατείνων ἑαυτόν. τί τοῦτο; καὶ δακρύεισ, ὦ κάθαρμα, καὶ πρὸσ θάνατον ἀποδειλιᾷσ; ἔμβηθι δ̓ οὖν. Ἓν ἔτι τὸ βαρύτατον ὑπὸ μάλησ ἔχει. Τί, ὦ Μένιππε;

Κολακείαν, ὦ Ἑρμῆ, πολλὰ χρησιμεύσασαν αὐτῷ ἐν τῷ βίῳ. Οὐκοῦν καὶ σύ, ὦ Μένιππε, ἀπόθου τὴν ἐλευθερίαν καὶ παρρησίαν καὶ τὸ ἄλυπον καὶ τὸ γενναῖον καὶ τὸν γέλωτα· μόνοσ γοῦν τῶν ἄλλων γελᾷσ. Μηδαμῶσ, ἀλλὰ καὶ ἔχε ταῦτα, κοῦφα γὰρ καὶ πάνυ εὔφορα ὄντα καὶ πρὸσ τὸν κατάπλουν χρήσιμα. καὶ ὁ ῥήτωρ δὲ σὺ ἀπόθου τῶν ῥημάτων τὴν τοσαύτην ἀπεραντολογίαν καὶ ἀντιθέσεισ καὶ παρισώσεισ καὶ περιόδουσ καὶ βαρβαρισμοὺσ καὶ τὰ ἄλλα βάρη τῶν λόγων.

Ἢν ἰδού, ἀποτίθεμαι.

Εὖ ἔχει· ὥστε λύε τὰ ἀπόγεια, τὴν ἀποβάθραν ἀνελώμεθα, τὸ ἀγκύριον ἀνεσπάσθω, πέτασον τὸ ἱστίον, εὔθυνε, ὦ πορθμεῦ, τὸ πηδάλιον· εὐπλοῶμεν. τί οἰμώζετε, ὦ μάταιοι, καὶ μάλιστα ὁ φιλόσοφοσ σὺ ὁ ἀρτίωσ τὸν πώγωνα δεδῃωμένοσ;

Ὅτι, ὦ Ἑρμῆ, ἀθάνατον ᾤμην τὴν ψυχὴν ὑπάρχειν. Ψεύδεται· ἄλλα γὰρ ἐοίκε λυπεῖν αὐτόν. Τὰ ποῖα; Ὅτι μηκέτι δειπνήσει πολυτελῆ δεῖπνα μηδὲ νύκτωρ ἐξιὼν ἅπαντασ λανθάνων τῷ ἱματίῳ τὴν κεφαλὴν κατειλήσασ περίεισιν ἐν κύκλῳ τὰ χαμαιτυπεῖα, καὶ ἑώθεν ἐξαπατῶν τοὺσ νέουσ ἐπὶ τῇ σοφίᾳ ἀργύριον λήψεται· ταῦτα λυπεῖ αὐτόν. Σὺ γάρ, ὦ Μένιππε, οὐκ ἄχθῃ ἀποθανών; Πῶσ, ὃσ ἔσπευσα ἐπὶ τὸν θάνατον καλέσαντοσ μηδενόσ; ἀλλὰ μεταξὺ λόγων.

οὐ κραυγή τισ ἀκούεται ὥσπερ τινῶν ἀπὸ γῆσ βοώντων; Ναί, ὦ Μένιππε, οὐκ ἀφ̓ ἑνόσ γε χωρίου, ἀλλ̓ οἱ μὲν ἐσ τὴν ἐκκλησίαν συνελθόντεσ ἄσμενοι γελῶσι πάντεσ ἐπὶ τῷ Λαμπίχου θανάτῳ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ συνέχεται πρὸσ τῶν γυναικῶν καὶ τὰ παιδία νεογνὰ ὄντα ὁμοίωσ κἀκεῖνα ὑπὸ τῶν παίδων βάλλεται ἀφθόνοισ τοῖσ λίθοισ·

ἄλλοι δὲ Διόφαντον τὸν ῥήτορα ἐπαινοῦσιν ἐν Σικυῶνι ἐπιταφίουσ λόγουσ διεξιόντα ἐπὶ Κράτωνι τούτῳ. καὶ νὴ Δία γε ἡ Δαμασίου μήτηρ κωκύουσα ἐξάρχει τοῦ θρήνου σὺν γυναιξὶν ἐπὶ τῷ Δαμασίᾳ· σὲ δέ, ὦ Μένιππε, οὐδεὶσ δακρύει, καθ̓ ἡσυχίαν δὲ κεῖσαι μόνοσ. Οὐδαμῶσ, ἀλλ̓ ἀκούσῃ τῶν κυνῶν μετ̓ ὀλίγον ὠρυομένων οἴκτιστον ἐπ̓ ἐμοὶ καὶ τῶν κοράκων τυπτομένων τοῖσ πτεροῖσ, ὁπόταν συνελθόντεσ θάπτωσί με.

Γεννάδασ εἶ, ὦ Μένιππε. ἀλλ̓ ἐπεὶ καταπεπλεύκαμεν ἡμεῖσ, ὑμεῖσ μὲν ἄπιτε πρὸσ τὸ δικαστήριον εὐθεῖαν ἐκείνην προϊόντεσ, ἐγὼ δὲ καὶ ὁ πορθμεὺσ ἄλλουσ μετελευσόμεθα. Εὐπλοεῖτε, ὦ Ἑρμῆ·

προϊώμεν δὲ καὶ ἡμεῖσ. τί οὖν ἔτι καὶ μέλλετε; πάντωσ δικασθῆναι δεήσει, καὶ τὰσ καταδίκασ φασὶν εἶναι βαρείασ, τροχοὺσ καὶ λίθουσ καὶ γῦπασ· δειχθήσεται δὲ ὁ ἑκάστου βίοσ ἀκριβῶσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Lucian, Dialogi mortuorum, Χάρων καὶ Ἑρμῆσ καὶ Μένιπποσ καὶ Κράτων.

(루키아노스, Dialogi mortuorum, Χάρων καὶ Ἑρμῆσ καὶ Μένιπποσ καὶ Κράτων.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION