Lucian, Dialogi mortuorum, Διογένησ καὶ Ἡρακλῆσ.

(루키아노스, Dialogi mortuorum, Διογένησ καὶ Ἡρακλῆσ.)

Οὐχ Ἡρακλῆσ οὗτόσ ἐστιν; οὐ μὲν οὖν ἄλλοσ, μὰ τὸν Ἡρακλέα. τὸ τόξον, τὸ ῥόπαλον, ἡ λεοντῆ, τὸ μέγεθοσ, ὅλοσ Ἡρακλῆσ ἐστιν. εἶτα τέθνηκε Διὸσ υἱὸσ ὤν; εἰπέ μοι, ὦ καλλίνικε, νεκρὸσ εἶ; ἐγὼ γάρ σοι ἔθυον ὑπὲρ γῆσ ὡσ θεῷ. Καὶ ὀρθῶσ ἔθυεσ· ἐγὼ δ̓ εἴδωλόν εἰμι αὐτοῦ. Πῶσ λέγεισ; εἴδωλον τοῦ θεοῦ; καὶ δυνατὸν ἐξ ἡμισείασ μέν τινα θεὸν εἶναι, τεθνάναι δὲ τῷ ἡμίσει; Ναί· οὐ γὰρ ἐκεῖνοσ τέθνηκεν, ἀλλ̓ ἐγω ἡ εἰκῶν αὐτοῦ. Μανθάνω·

ἄντανδρον σε τῷ Πλούτωνι παρέδωκεν ἀνθ̓ ἑαυτοῦ, καὶ σὺ τοίνυν ἀντ̓ ἐκείνου νεκρὸσ εἶ. Τοιοῦτό τι. Πῶσ οὖν ἀκριβὴσ ὁ Αἰακὸσ ὢν οὐ διέγνω σε μὴ ὄντα ἐκεῖνον, ἀλλὰ παρεδέξατο ὑποβολιμαῖον Ἡρακλέα παρόντα; Ὅτι ἐῴκειν ἀκριβῶσ. Ἀληθῆ λέγεισ· ἀκριβῶσ γάρ, ὥστε αὐτὸσ εἶναι. ὁρ́α γοῦν μὴ τὸ ἐναντίον ἐστὶ καὶ σὺ μὲν εἶ ὁ Ἡρακλῆσ, τὸ δὲ εἴδωλον γεγάμηκε τὴν Ἥβην παρὰ τοῖσ θεοῖσ. Θρασὺσ εἶ καὶ λάλοσ, καὶ εἰ μὴ παύσῃ σκώπτων ἐσ ἐμέ, εἴσῃ αὐτίκα οἱού θεοῦ εἴδωλόν εἰμι.

Τὸ μὲν τόξον γυμνὸν καὶ πρόχειρον· ἐγὼ δὲ τί ἂν ἔτι φοβοίμην σε ἅπαξ τεθνηκώσ; ἀτὰρ εἰπέ μοι πρὸσ τοῦ σοῦ Ἡρακλέουσ, ὁπότε ἐκεῖνοσ ἔζη, συνῆσ αὐτῷ καὶ τότε εἴδωλον ὤν; ἢ εἷσ μὲν ἦτε παρὰ τὸν βίον, ἐπεὶ δὲ ἀπεθάνετε, διαιρεθέντεσ ὁ μὲν ἐσ θεοὺσ ἀπέπτατο, σὺ δὲ τὸ εἴδωλον, ὥσπερ εἰκὸσ ἦν, ἐσ ᾅδου πάρει; Ἐχρῆν μὲν μηδὲ ἀποκρίνασθαι πρὸσ ἄνδρα οὕτωσ ἐρεσχηλοῦντα·

ὅμωσ δ̓ οὖν καὶ τοῦτο ἄκουσον· ὁπόσον μὲν γὰρ Ἀμφιτρύωνοσ ἐν τῷ Ἡρακλεῖ ἦν, τοῦτο τέθνηκε καί εἰμι ἐγὼ ἐκεῖνο πᾶν, ὃ δὲ ἦν τοῦ Διόσ, ἐν οὐρανῷ σύνεστι τοῖσ θεοῖσ. Σαφῶσ νῦν μανθάνω·

δύο γὰρ φὴσ ἔτεκεν ἡ Ἀλκμήνη κατὰ τὸ αὐτὸ Ἡρακλέασ, τὸν μὲν ὑπ̓ Ἀμφιτρύωνι, τὸν δὲ παρὰ τοῦ Διόσ, ὥστε ἐλελήθειτε δίδυμοι ὄντεσ ὁμομήτριοι. Οὔκ, ὦ μάταιε· ὁ γὰρ αὐτὸσ ἄμφω ἦμεν. Οὐκ ἔστι μαθεῖν τοῦτο ῥᾴδιον, συνθέτουσ δύο ὄντασ Ἡρακλέασ, ἐκτὸσ εἰ μὴ ὥσπερ ἱπποκένταυρόσ τισ ἦτε ἐσ ἓν συμπεφυκότεσ ἄνθρωποσ καὶ θεόσ. Οὐ γὰρ καὶ πάντεσ οὕτω σοι δοκοῦσι συγκεῖσθαι ἐκ δυεῖν, ψυχῆσ καὶ σώματοσ; ἐστι τὴν μὲν ψυχὴν ἐν οὐρανῷ εἶναι, ἥπερ ἦν ἐκ Διόσ, τὸ δὲ θνητὸν ἐμὲ παρὰ τοῖσ νεκροῖσ;

Ἀλλ̓, ὦ βέλτιστε Ἀμφιτρυωνιάδη, καλῶσ ἂν ταῦτα ἔλεγεσ, εἰ σῶμα ἦσθα, νῦν δὲ ἀσώματον εἴδωλον εἶ·

ὥστε κινδυνεύεισ τριπλοῦν ἤδη ποιῆσαι τὸν Ἡρακλέα. Πῶσ τριπλοῦν; Ὧδέ πωσ· εἰ γὰρ ὁ μέν τισ ἐν οὐρανῷ, ὁ δὲ παῤ ἡμῖν σὺ τὸ εἴδωλον, τὸ δὲ σῶμα ἐλύθη κόνισ ἤδη γενόμενον, τρία ταῦτα δὴ γίγνεται. καὶ σκόπει, ὅντινα δὴ πατέρα τὸν τρίτον ἐπινοήσεισ τῷ σώματι. Θρασὺσ εἶ καὶ σοφιστήσ· τίσ δὲ καὶ ὢν τυγχάνεισ; ἀλλὰ τοῖσ βελτίστοισ νεκρῶν ἀνδρῶν συνὼν Ὁμήρου καὶ τῆσ τοσαύτησ ψυχρολογίασ καταγελῶ.

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION