Lucian, Dialogi mortuorum, Μένιπποσ καὶ Κέρβεροσ.

(루키아노스, Dialogi mortuorum, Μένιπποσ καὶ Κέρβεροσ.)

Ὦ Κέρβερε ‐ συγγενὴσ γάρ εἰμί σοι κύων καὶ αὐτὸσ ὤν ‐ εἰπέ μοι πρὸσ τῆσ Στυγόσ, οἱο͂σ ἦν ὁ Σωκράτησ, ὁπότε κατῄει παῤ ὑμᾶσ· εἰκὸσ δέ σε θεὸν ὄντα μὴ ὑλακτεῖν μόνον, ἀλλὰ καὶ ἀνθρωπίνωσ φθέγγεσθαι, ὁπότ̓ ἐθέλοισ. ἐδόκει ἀτρέπτῳ τῷ προσώπῳ προσιέναι καὶ οὐ πάνυ δεδιέναι τὸν θάνατον δοκῶν καὶ τοῦτο ἐμφῆναι τοῖσ ἔξω τοῦ στομίου ἑστῶσιν ἐθέλων, ἐπεὶ δὲ κατέκυψεν εἴσω τοῦ χάσματοσ καὶ εἶδε τὸν ζόφον, κἀγὼ ἔτι διαμέλλοντα αὐτὸν δακὼν τῷ κωνείῳ κατέσπασα τοῦ ποδόσ, ὥσπερ τὰ βρέφη ἐκώκυε καὶ τὰ ἑαυτοῦ παιδία ὠδύρετο καὶ παντοῖοσ ἐγίνετο.

Οὐκοῦν σοφιστὴσ ὁ ἄνθρωποσ ἦν καὶ οὐκ ἀληθῶσ κατεφρόνει τοῦ πράγματοσ;

Οὔκ, ἀλλ̓ ἐπείπερ ἀναγκαῖον αὐτὸ ἑώρα, κατεθρασύνετο ὡσ δῆθεν οὐκ ἄκων πεισόμενοσ ὃ πάντωσ ἔδει παθεῖν, ὡσ θαυμάσωνται οἱ θεαταί. καὶ ὅλωσ περὶ πάντων γε τῶν τοιούτων εἰπεῖν ἂν ἔχοιμι, ἑώσ τοῦ στομίου τολμηροὶ καὶ ἀνδρεῖοι, τὰ δὲ ἔνδοθεν ἔλεγχοσ ἀκριβήσ. Ἐγὼ δὲ πῶσ σοι κατεληλυθέναι ἔδοξα; Διογένησ πρὸ σοῦ, ὅτι μὴ ἀναγκαζόμενοι ἐσῄειτε μηδ̓ ὠθούμενοι, ἀλλ̓ ἐθελούσιοι, γελῶντεσ, οἰμώζειν παραγγείλαντεσ ἅπασιν.

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION