Lucian, Dialogi mortuorum, Φίλιπποσ καὶ Ἀλέξανδροσ.

(루키아노스, Dialogi mortuorum, Φίλιπποσ καὶ Ἀλέξανδροσ.)

Νῦν μέν, ὦ Ἀλέξανδρε, οὐκ ἂν ἔξαρνοσ γένοιο μὴ οὐκ ἐμὸσ υἱὸσ εἶναι· οὐ γὰρ ἂν ἐτεθνήκεισ Ἄμμωνόσ γε ὤν.

Οὐδ̓ αὐτὸσ ἠγνόουν, ὦ πάτερ, ὡσ Φιλίππου τοῦ Ἀμύντου υἱόσ εἰμι, ἀλλ̓ ἐδεξάμην τὸ μάντευμα ὡσ χρήσιμον ἐσ τὰ πράγματα οἰόμενοσ εἶναι. Τί λέγεισ; χρήσιμον ἐδόκει σοι το παρέχειν σεαυτὸν ἐξαπατηθησόμενον ὑπὸ τῶν προφητῶν; Οὐ τοῦτο, ἀλλ̓ οἱ βάρβαροι κατεπλάγησάν με καὶ οὐδεὶσ ἔτι ἀνθίστατο οἰόμενοι θεῷ μάχεσθαι, ὥστε ῥᾷον ἐκράτουν αὐτῶν. Τίνων δὲ ἐκράτησασ σύ γε ἀξιομάχων ἀνδρῶν, ὃσ δειλοῖσ ἀεὶ ξυνηνέχθησ τοξάρια καὶ πελτάρια καὶ γέρρα οἰσύϊνα προβεβλημένοισ;

Ἑλλήνων κρατεῖν ἔργον ἦν, Βοιωτῶν καὶ Φωκέων καὶ Ἀθηναίων, καὶ τὸ Ἀρκάδων ὁπλιτικὸν καὶ τὴν Θετταλὴν ἵππον καὶ τοὺσ Ἠλείων ἀκοντιστὰσ καὶ τὸ Μαντινέων πελταστικὸν ἢ Θρᾷκασ ἢ Ἰλλυριοὺσ ἢ καὶ Παίονασ χειρώσασθαι, ταῦτα μεγάλα· ἀνθρώπων καὶ ἁβρῶν, οὐκ οἶσθα ὡσ πρὸ σοῦ μύριοι μετὰ Κλεάρχου ἀνελθόντεσ ἐκράτησαν οὐδ̓ ἐσ χεῖρασ ὑπομεινάντων ἐλθεῖν ἐκείνων, ἀλλὰ πρὶν ἢ τὸ τόξευμα ἐξικνεῖσθαι φυγόντων;

Ἀλλ̓ οἱ Σκύθαι γε, ὦ πάτερ, καὶ οἱ Ἰνδῶν ἐλέφαντεσ οὐκ εὐκαταφρόνητόν τι ἔργον, καὶ ὅμωσ οὐ διαστήσασ αὐτοὺσ οὐδὲ προδοσίαισ ὠνούμενοσ τὰσ νίκασ ἐκράτουν αὐτῶν·

οὐδ̓ ἐπιώρκησα πώποτε ἢ ὑποσχόμενοσ ἐψευσάμην ἢ ἄπιστον ἔπραξά τι τοῦ νικᾶν ἕνεκα. καὶ τοὺσ Ἕλληνασ δὲ τοὺσ μὲν ἀναιμωτὶ παρέλαβον, Θηβαίουσ δὲ ἴσωσ ἀκούεισ ὅπωσ μετῆλθον. Οἶδα ταῦτα πάντα· Κλεῖτοσ γὰρ ἀπήγγειλέ μοι, ὃν σὺ τῷ δορατίῳ διελάσασ μεταξὺ δειπνοῦντα ἐφόνευσασ, ὅτι με πρὸσ τὰσ σὰσ πράξεισ ἐπαινέσαι ἐτόλμησε. σὺ δὲ καὶ τὴν Μακεδονικὴν χλαμύδα καταβαλὼν κάνδυν, ὥσ φασι, μετενέδυσ καὶ τιάραν ὀρθὴν ἐπέθου καὶ προσκυνεῖσθαι ὑπὸ Μακεδόνων, ὑπ̓ ἐλευθέρων ἀνδρῶν, ἠξίουσ, καὶ τὸ πάντων γελοιότατον, ἐμιμοῦ τὰ τῶν νενικημένων.

ἐῶ γὰρ λέγειν ὅσα ἄλλα ἔπραξασ, λέουσι συγκατακλείων πεπαιδευμένουσ ἄνδρασ καὶ γάμουσ τοιούτουσ γαμῶν καὶ Ἡφαιστίωνα ὑπεραγαπῶν.

ἓν ἐπῄνεσα μόνον ἀκούσασ, ὅτι ἀπέσχου τῆσ τοῦ Δαρείου γυναικὸσ καλῆσ οὔσησ, καὶ τῆσ μητρὸσ αὐτοῦ καὶ τῶν θυγατέρων ἐπεμελήθησ· βασιλικὰ γὰρ ταῦτα. Τὸ φιλοκίνδυνον δέ, ὦ πάτερ, οὐκ ἐπαινεῖσ καὶ τὸ ἐν Ὀξυδράκαισ πρῶτον καθαλέσθαι ἐντὸσ τοῦ τείχουσ καὶ τοσαῦτα λαβεῖν τραύματα;

Οὐκ ἐπαινῶ τοῦτο, ὦ Ἀλέξανδρε, οὐχ ὅτι μὴ καλὸν οἰόμαι εἶναι καὶ τιτρώσκεσθαί ποτε τον βασιλέα καὶ προκινδυνεύειν τοῦ στρατοῦ, ἀλλ̓ ὅτι σοι τὸ τοιοῦτον ἥκιστα συνέφερε· θεὸσ γὰρ εἶναι δοκῶν εἴ ποτε τρωθείησ, καὶ βλέποιέν σε φοράδην τοῦ πολέμου ἐκκομιζόμενον, αἵματι ῥεόμενον, οἰμώζοντα ἐπὶ τῷ τραύματι, ταῦτα γέλωσ ἦν τοῖσ ὁρῶσιν, ᾗ καὶ ὁ Ἄμμων γόησ καὶ ψευδόμαντισ ἠλέγχετο καὶ οἱ προφῆται κόλακεσ. ἢ τίσ οὐκ ἂν ἐγέλασεν ὁρῶν τὸν τοῦ Διὸσ υἱὸν λειποψυχοῦντα, δεόμενον τῶν ἰατρῶν βοηθεῖν;

νῦν μὲν γὰρ ὁπότε ἤδη τέθνηκασ, οὐκ οἰεί πολλοὺσ εἶναι τοὺσ τὴν προσποίησιν ἐκείνην ἐπικερτομοῦντασ, ὁρῶντασ τὸν νεκρὸν τοῦ θεοῦ ἐκτάδην κείμενον, μυδῶντα ἤδη καὶ ἐξῳδηκότα κατὰ νόμον σωμάτων ἁπάντων; ἄλλωσ τε καὶ τοῦτο, ὃ χρήσιμον ἔφησ, ὦ Ἀλέξανδρε, τὸ διὰ τοῦτο κρατεῖν ῥᾳδίωσ, πολὺ τῆσ δόξησ ἀφῄρει τῶν κατορθουμένων· πᾶν γὰρ ἐδόκει ἐνδεὲσ ὑπὸ θεοῦ γίγνεσθαι δοκοῦν. Οὐ ταῦτα φρονοῦσιν οἱ ἄνθρωποι περὶ ἐμοῦ, ἀλλὰ Ἡρακλεῖ καὶ Διονύσῳ ἐνάμιλλον τιθέασί με.

καίτοι τὴν Αὄρνον ἐκείνην, οὐδετέρου ἐκείνων λαβόντοσ, ἐγὼ μόνοσ ἐχειρωσάμην. Ὁρᾷσ ὅτι ταῦτα ὡσ υἱὸσ Ἄμμωνοσ λέγεισ, ὃσ Ἡρακλεῖ καὶ Διονύσῳ παραβάλλεισ ἑαυτόν; καὶ οὐκ αἰσχύνῃ, ὦ Ἀλέξανδρε, οὐδὲ τὸν τῦφον ἀπομαθήσῃ καὶ γνώσῃ σεαυτὸν καὶ συνήσῃ ἤδη νεκρὸσ ὤν;

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION