Lucian, Dialogi mortuorum, Πρωτεσίλεως, Πλούτων, καὶ Περσεφόνη.? 3:

Οὐκ ἔπιες, ὦ Πρωτεσίλαε, τὸ Λήθης ὕδωρ· Καὶ μάλα, ὦ δέσποτα: τὸ δὲ πρᾶγμα ὑπέρογκον ἦν. Οὐκοῦν περίμεινον: ἀφίξεται γὰρ κἀκείνη ποτὲ καὶ οὐδὲ σὲ ἀνελθεῖν δεήσει. Ἀλλ᾿ οὐ φέρω τὴν διατριβήν, ὦ Πλούτων: ἠράσθης δὲ καὶ αὐτὸς ἤδη καὶ οἶσθα οἱο῀ν τὸ ἐρᾶν ἐστιν. Εἶτα τί σε ὀνήσει μίαν ἡμέραν ἀναβιῶναι μετ᾿ ὀλίγον τὰ αὐτὰ ὀδυρόμενον·