Lucian, Dialogi mortuorum, Μένιπποσ, Αἰακόσ καὶ Πυθαγόρασ. 5:

Εἶτα σέ, ὦ κάθαρμα, ἡ Ἑλλὰσ ἔφριττε ζευγνύντα μὲν τὸν Ἑλλήσποντον, διὰ δὲ τῶν ὀρῶν πλεῖν ἐπιθυμοῦντα; οἱο͂σ δὲ καὶ ὁ Κροῖσόσ ἐστι. τὸν Σαρδανάπαλλον δέ, ὦ Αἰακέ, πατάξαι μοι κατὰ κόρρησ ἐπίτρεψον. Μηδαμῶσ· διαθρύπτεισ γὰρ αὐτοῦ τὸ κρανίον γυναικεῖον ὄν. Οὐκοῦν ἀλλὰ προσπτύσομαί γε πάντωσ ἀνδρογύνῳ γε ὄντι.