Lucian, Dialogi mortuorum, Μένιπποσ καὶ Τάνταλοσ. 3:

(루키아노스, Dialogi mortuorum, Μένιπποσ καὶ Τάνταλοσ. 3:)

Ἀλλὰ τοῦτο μὲν οὕτωσ πιστεύσομεν, ἐπεὶ φὴσ κολάζεσθαι τῷ δίψει. τί δ̓ οὖν σοι τὸ δεινὸν ἔσται; ἢ δέδιασ μὴ ἐνδείᾳ τοῦ ποτοῦ ἀποθάνῃσ; οὐχ ὁρῶ γὰρ ἄλλον ᾅδην μετὰ τοῦτον ἢ θάνατον ἐντεῦθεν εἰσ ἕτερον τόπον. Ὀρθῶσ μὲν λέγεισ· καὶ τοῦτο δ̓ οὖν μέροσ τῆσ καταδίκησ, τὸ ἐπιθυμεῖν πιεῖν μηδὲν δεόμενον. Ληρεῖσ, ὦ Τάνταλε, καὶ ὡσ ἀληθῶσ ποτοῦ δεῖσθαι δοκεῖσ, ἀκράτου γε ἐλλεβόρου νὴ Δία, ὅστισ τοὐναντίον τοῖσ ὑπὸ τῶν λυττώντων κυνῶν δεδηγμένοισ πέπονθασ οὐ τὸ ὕδωρ, ἀλλὰ τὴν δίψαν πεφοβημένοσ. Οὐδὲ τὸν ἐλλέβορον, ὦ Μένιππε, ἀναίνομαι πιεῖν, γένοιτό μοι μόνον.

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION