Lucian, Dialogi mortuorum, Φίλιπποσ καὶ Ἀλέξανδροσ. 2:

οὐ γὰρ ἂν ἐτεθνήκεισ Ἄμμωνόσ γε ὤν. Οὐδ̓ αὐτὸσ ἠγνόουν, ὦ πάτερ, ὡσ Φιλίππου τοῦ Ἀμύντου υἱόσ εἰμι, ἀλλ̓ ἐδεξάμην τὸ μάντευμα ὡσ χρήσιμον ἐσ τὰ πράγματα οἰόμενοσ εἶναι. Τί λέγεισ; χρήσιμον ἐδόκει σοι το παρέχειν σεαυτὸν ἐξαπατηθησόμενον ὑπὸ τῶν προφητῶν; Οὐ τοῦτο, ἀλλ̓ οἱ βάρβαροι κατεπλάγησάν με καὶ οὐδεὶσ ἔτι ἀνθίστατο οἰόμενοι θεῷ μάχεσθαι, ὥστε ῥᾷον ἐκράτουν αὐτῶν.