Lucian, Dialogi mortuorum, Κνήμων καὶ Δάμνιπποσ. 1:

Τί οὖν δὴ ἐκεῖνοσ; Ὅ τι μὲν αὐτὸσ ἐνέγραψε ταῖσ ἑαυτοῦ διαθήκαισ οὐκ οἶδα ἐγὼ γοῦν ἄφνω ἀπέθανον τοῦ τέγουσ μοι ἐπιπεσόντοσ, καὶ νῦν Ἑρμόλαοσ ἔχει τἀμὰ ὥσπερ τισ λαβραξ καὶ τὸ ἄγκιστρον τῷ δελέατι συγκατασπάσασ. ΔΑΜ Οὐ μόνον, ἀλλὰ καὶ αὐτόν σε τὸν ἁλιέα· ὥστε σόφισμα κατὰ σαυτοῦ συντέθεικασ. Εοἴκα· οἰμώζω τοιγαροῦν.