Lucian, Dialogi mortuorum, Ζηνόφαντοσ καὶ Καλλιδημίδησ. 4:

(루키아노스, Dialogi mortuorum, Ζηνόφαντοσ καὶ Καλλιδημίδησ. 4:)

εἶτα ὁ μὲν ἔπινεν, ἐγὼ δὲ αὐτίκα μάλα ἐκτάδην ἐκείμην ὑποβολιμαῖοσ ἀντ̓ ἐκείνου νεκρόσ. τί τοῦτο γελᾷσ, ὦ Ζηνόφαντε; καὶ μὴν οὐκ ἔδει γε ἑταίρῳ ἀνδρὶ ἐπιγελᾶν Ἀστεῖα γάρ, ὦ Καλλιδημίδη, πέπονθασ. ὁ γέρων δὲ τί πρὸσ ταῦτα; Πρῶτον μὲν ὑπεταράχθη πρὸσ τὸ αἰφνίδιον, εἶτα συνείσ, οἶμαι, τὸ γεγενημένον ἐγέλα καὶ αὐτόσ, οἱᾶ́ γε ὁ οἰνοχόοσ εἴργασται. Πλὴν ἀλλ̓ οὐδὲ σὲ τὴν ἐπίτομον ἐχρῆν τραπέσθαι· ἧκε γὰρ ἄν σοι διὰ τῆσ λεωφόρου ἀσφαλέστερον, εἰ καὶ ὀλίγῳ βραδύτερον.

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION