Lucian, Dialogi mortuorum, Πλούτων κατὰ Μενίππου 4:

(루키아노스, Dialogi mortuorum, Πλούτων κατὰ Μενίππου 4:)

Καὶ μήν, ὦ κάκιστοι Λυδῶν καὶ Φρυγῶν καὶ Ἀσσυρίων, οὕτω γινώσκετε ὡσ οὐδὲ παυσομένου μου· ἔνθα γὰρ ἂν ἰήτε, ἀκολουθήσω ἀνιῶν καὶ κατᾴδων καὶ καταγελῶν. Ταῦτα οὐχ ὕβρισ; Οὔκ, ἀλλ̓ ἐκεῖνα ὕβρισ ἦν, ἃ ὑμεῖσ ἐποιεῖτε, προσκυνεῖσθαι ἀξιοῦντεσ καὶ ἐλευθέροισ ἀνδράσιν ἐντρυφῶντεσ καὶ τοῦ θανάτου τὸ παράπαν οὐ μνημονεύοντεσ· τοιγαροῦν οἰμώξεσθε πάντων ἐκείνων ἀφῃρημένοι. Πολλῶν γε, ὦ θεοί, καὶ μεγάλων κτημάτων. Ὅσου μὲν ἐγὼ χρυσοῦ. Ὅσησ δὲ ἐγὼ τρυφῆσ. Εὖ γε, οὕτω ποιεῖτε· ὀδύρεσθε μὲν ὑμεῖσ, ἐγὼ δὲ τὸ γνῶθι σαυτὸν πολλάκισ συνείρων ἐπᾴσομαι ὑμῖν· πρέποι γὰρ ἂν ταῖσ τοιαύταισ οἰμωγαῖσ ἐπᾳδόμενον.

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION