헬라어 문장 검색 - Διονψσ́Αντιθυι

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 65)

αὕτη πρώτη κατ’ ἀνδρὸσ πατρικίου πρόσκλησισ εἰσ τὸν δῆμον ἐγένετο ἐπὶ δίκῃ. καὶ ἀπ’ ἐκείνου τοῦ χρόνου τοῖσ ὕστερον λαμβάνουσι τὴν τοῦ δήμου προστασίαν ἔθοσ κατέστη καλεῖν οὓσ δόξειε τῶν πολιτῶν δίκην ὑφέξοντασ ἐπὶ τοῦ δήμου· συγχωροῦσα ἱερῶν τε προστασίασ λαμβάνειν οὐ κωλύουσα καὶ ὅσα ἄλλα τιμιώτατα ἦν καὶ ἴδια τῶν πατρικίων μόνων ἅπασι κοινωσαμένη, τὰ μὲν ὑπ’ ἀνάγκησ τε καὶ ἄκουσα, τὰ δ’ ἐκ προνοίασ τε καὶ σοφίασ, ὑπὲρ ὧν κατὰ τὸν οἰκεῖον καιρὸν ἐρῶ.

τοῦτο μέντοι τὸ ἔθοσ, τὸ καλεῖσθαι τοὺσ ἐν τῇ πόλει δυναστεύοντασ ἐπὶ δίκην, ἧσ ὁ δῆμοσ ἐγίνετο κύριοσ, πολλὰσ ἂν παράσχοι λόγων ἀφορμὰσ τοῖσ ἐπαινεῖν αὐτὸ βουλομένοισ ἢ ψέγειν.

πολλοὶ μὲν γὰρ ἤδη καλοὶ καὶ ἀγαθοὶ ἄνδρεσ οὐκ ἄξια τῆσ ἀρετῆσ ἔπαθον, αἰσχρῶσ καὶ κακῶσ τὰσ ψυχὰσ ὑπὸ τῶν δημάρχων ἀφαιρεθέντεσ· πολλοὶ δ’ αὐθάδεισ καὶ τυραννικοὶ τοὺσ τρόπουσ λόγον ἀναγκασθέντεσ ὑποσχεῖν τοῦ βίου καὶ τῶν ἐπιτηδευμάτων δίκασ τὰσ προσηκούσασ ἔδοσαν. ὁπότε μὲν οὖν ἀπὸ τοῦ κρατίστου γένοιντο αἱ διαγνώσεισ, καὶ καθαιρεθείη τὰ τῶν μεγάλων αὐχήματα σὺν δίκῃ, μέγα τι καὶ θαυμαστὸν ἐφαίνετο εἶναι χρῆμα καὶ ὑπὸ πάντων ἐπῃνεῖτο, ὁπότε δ’ ἀρετὴ φθονηθεῖσα ἀνδρὸσ τὰ κοινὰ εὖ διοικοῦντοσ ἀδίκωσ ἀναιρεθείη, δεινόν τι τοῖσ ἄλλοισ κατεφαίνετο, καὶ οἱ τοῦ ἔθουσ ἄρξαντεσ κατηγοροῦντο.

πολλάκισ τε βουλευσάμενοι οἱ Ῥωμαῖοι, πότερα χρὴ καταλῦσαι αὐτὸ ἢ φυλάττειν, οἱο͂ν παρὰ τῶν προγόνων παρέλαβον, οὐθὲν ἐπέθηκαν τῇ βουλῇ πέρασ.

εἰ δὲ δεῖ καὶ αὐτὸν ἀποφήνασθαι περὶ τηλικούτων πραγμάτων γνώμην, ἐμοὶ δοκεῖ τὸ μὲν ἔθοσ αὐτὸ καθ’ ἑαυτὸ ἐξεταζόμενον χρήσιμον εἶναι καὶ πόλει τῇ Ῥωμαίων ἀναγκαιότατον, κρεῖττον δὲ καὶ χεῖρον γίνεσθαι παρὰ τοὺσ τῶν δημάρχων τρόπουσ.

ὅταν μὲν γὰρ τύχωσι τῆσ ἐξουσίασ ταύτησ ἄνδρεσ δίκαιοι καὶ σώφρονεσ καὶ τὰ κοινὰ ἀναγκαιότερα τῶν ἰδίων τιθέμενοι, ὁ μὲν ἀδικῶν τὰ κοινὰ τιμωρίαν δούσ, ἣν προσῆκε, πολὺ δέοσ τοῖσ ὅμοια παρεσκευασμένοισ δρᾶν ἐνειργάσατο, ὁ δ’ ἀγαθὸσ καὶ ἀπὸ τοῦ κρατίστου πρὸσ τὰ κοινὰ παριὼν οὔτε δίκην ἀσχήμονα ὑπέσχεν οὔτ’ εἰσ αἰτίασ ἀλλοτρίουσ τῶν ἐπιτηδευμάτων κατέστη. ὅταν δὲ πονηροὶ καὶ ἀκόλαστοι καὶ φιλοκερδεῖσ ἄνθρωποι τηλικαύτησ ἐξουσίασ τύχωσι, τἀναντία τούτων γίνεται.

ὥστ’ οὐ τὸ ἔθοσ ἐπανορθοῦσθαι προσῆκεν ὡσ ἡμαρτημένον, ἀλλὰ σκοπεῖν, ὅπωσ ἄνδρεσ καλοὶ καὶ ἀγαθοὶ τοῦ δήμου γενήσονται προστάται καὶ μὴ τοῖσ τυχοῦσι τὰ μέγιστα εἰκῆ ἐπιτραπήσεται.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 65

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 65)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION