Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 50

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 50)

τί οὖν ἐποίησεν ὁ χρηστὸσ ἡμῖν δῆμοσ, ἐπειδὴ καὶ ταύτην αὐτῷ συνεχωρήσατε τὴν ἀρχήν; οὐκ ἐταμιεύσατο τὴν τοσαύτην χάριν οὐδ’ ἔλαβεν αἰσχυνομένωσ αὐτὴν καὶ σωφρόνωσ, ἀλλ’ ὡσ δεδοικόσι τὴν ἰσχὺν αὐτοῦ καὶ κατεπτηχόσιν ἡμῖν . . . ἔπειτα ἱερὰν καὶ ἄσυλον ἔφη δεῖν ἀποδειχθῆναι τὴν ἀρχὴν ὁρ́κοισ ἐμπεδωθεῖσαν, κρείττω τιμὴν αἰτούμενοσ ἧσ δεδώκατε ὑμεῖσ τοῖσ ὑπάτοισ. ὑπεμείνατε καὶ τοῦτο καὶ στάντεσ ἐπὶ τῶν τομίων κατ’ ἐξωλείασ ἑαυτῶν τε καὶ τῶν ἀπογόνων ὠμόσατε.

τί οὖν ἐποίησε καὶ τούτου τυχών;

ἀντὶ τοῦ χάριτασ ὑμῖν εἰδέναι καὶ σώζειν τὸν πάτριον κόσμον τῆσ πολιτείασ, ἀρξάμενοσ ἀπὸ τούτων τῶν πλεονεξιῶν καὶ ταύταισ ταῖσ παρανομίαισ ἀφορμαῖσ τῶν ὕστερον χρησάμενοσ νόμουσ τ’ ἀπροβουλεύτουσ εἰσφέρει, καὶ τούτουσ ἐπιψηφίζει δίχα τῆσ ὑμετέρασ γνώμησ, καὶ οἷσ ἂν ὑμεῖσ ἐκφέρητε δόγμασιν οὐ προσέχει τὸν νοῦν, καὶ τῶν ὑπάτων ὡσ οὐκ ὀρθῶσ τὴν πόλιν ἐπιτροπευόντων κατηγόρει, καὶ τοῖσ ἐκβαίνουσι παρὰ τὰσ ὑμετέρασ συνθήκασ· πολλὰ δ’ ἐστίν, ὧν οὐ δύναται στοχάσασθαι λογισμὸσ ἀνθρώπινοσ·

οὐ τὴν τύχην, ὥσπερ ἐχρῆν, ἀλλὰ τὴν ὑμετέραν ἐπιγράφει διάνοιαν, ἐπιβουλεύεσθαί θ’ ὑφ’ ὑμῶν σκηπτόμενοσ καὶ δεδιέναι, μὴ τὴν ἐλευθερίαν ἀφέλησθε ἢ τῆσ πατρίδοσ ἐκβάλητε, αὐτὸσ ἐφ’ ὑμῖν ταῦτα μηχανώμενοσ διατελεῖ, καὶ τὸ μὴ παθεῖν ὃ δεδοικέναι φησίν, οὐκ ἄλλῳ τινὶ φυλαττόμενοσ δῆλόσ ἐστιν, ἢ τῷ δρᾶσαι φθάσασ. ἐδήλωσε δὲ τοῦτο πολλάκισ μὲν καὶ πρότερον καὶ ἐπὶ πολλῶν ὧν ἐξείργομαι μεμνῆσθαι κατὰ τὸ παρόν, μάλιστα δὲ Μάρκιον τουτονὶ τὸν φιλόπολιν ἄνδρα, οὔτε προγόνων ἀφανῶν ὄντα οὔτ’ αὐτὸν ἀρετῇ λειπόμενον οὐθενὸσ ἡμῶν, αἰτιασάμενοσ ἐπιβουλεύειν αὐτῷ καὶ πονηρὰσ ἐνθάδε γνώμασ λέγειν, ἄκριτον ἐπεχείρησεν ἀποκτεῖναι.

καὶ εἰ μὴ δεινὸν ἡγησάμενοι τὸ πρᾶγμα οἵ θ’ ὕπατοι καὶ ὑμῶν οἱ τὰ κρείττω φρονοῦντεσ συνεστράφητε καὶ τὴν παρανομίαν ἐπέσχετε αὐτῶν, ἐν μιᾷ τῇ τότε ἡμέρᾳ πάντ’ ἂν ἀφῃρέθητε, ὅσα οἱ πατέρεσ θ’ ὑμῖν σὺν πολλοῖσ κτησάμενοι πόνοισ κατέλιπον καὶ αὐτοὶ ὑμεῖσ οὐκ ἐλάττουσ ἀγῶνασ ἐκείνων ὑποστάντεσ ἔχετε, τὸ ἀξίωμα, τὴν ἡγεμονίαν, τὴν ἐλευθερίαν·

οἱ δὲ γενναιότεροι καὶ οὐκ ἀγαπήσαντεσ αὐτὸ τὸ ζῆν, εἰ μὴ μετὰ τούτων ἐμέλλετε τῶν ἀγαθῶν βιώσεσθαι, τὰσ ψυχὰσ ἂν πρότερον ἢ ταῦτ’ ἀφῃρέθητε, οἱ μὲν εὐθύσ, οἱ δ’ οὐκ εἰσ μακράν. τί γὰρ ἂν τὸ κωλῦσον ἦν οὕτωσ αἰσχρῶσ καὶ κακῶσ Μαρκίου τοῦδε ἀναρπασθέντοσ ὥσπερ ἐν ἐρημίᾳ κἀμὲ μετὰ τοῦτον ἀπολωλέναι διασπασθέντα ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν, καὶ πάντασ, ὅσοι πώποτ’ ἠναντιώθησαν, καὶ τὸ λοιπὸν ἔμελλον ἐναντιώσεσθαι ταῖσ παρανόμοισ ἐπιθυμίαισ τοῦ δήμου;

τὰ μέλλοντα τεκμαίρεσθαι τοῖσ γεγονόσιν, ἀλλ’ ἀφ’ ἡμῶν ἀρξάμενοσ ἅπαν τὸ ἀντίπαλον καὶ μὴ εἶκον ὥσπερ χειμάρρουσ πολὺσ ἐμπεσὼν παρέσυρεν ἂν καὶ κατήνεγκεν, οὔτ’ εὐγενείασ φειδόμενοσ οὔτ’ ἀρετῆσ οὔθ’ ἡλικίασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION