Plutarch, Caius Marius, chapter 46

(플루타르코스, Caius Marius, chapter 46)

Πλάτων μὲν οὖν ἤδη πρὸσ τῷ τελευτᾶν γενόμενοσ ὕμνει τὸν αὐτοῦ δαίμονα καὶ τὴν τύχην, ὅτι πρῶτον μὲν ἄνθρωποσ, εἶτα Ἕλλην, οὐ βάρβαροσ οὐδὲ ἄλογον τῇ φύσει θηρίον γένοιτο, πρὸσ δὲ τούτοισ, ὅτι τοῖσ Σωκράτουσ χρόνοισ ἀπήντησεν ἡ γένεσισ αὐτοῦ. καὶ νὴ Δία τὸν Ταρσέα λέγουσιν Ἀντίπατρον ὡσαύτωσ ὑπὸ τὴν τελευτὴν ἀναλογιζόμενον ὧν τύχοι μακαρίων μηδὲ τῆσ εἰσ Ἀθήνασ οἴκοθεν εὐπλοίασ ἐπιλαθέσθαι, καθάπερ φιλοχρήστου τῆσ τύχησ ἅπασαν δόσιν εἰσ μεγάλην χάριν τιθέμενον καὶ σῴζοντα τῇ μνήμῃ διὰ τέλουσ, ἧσ οὐδέν ἐστιν ἀνθρώπῳ ταμιεῖον ἀγαθῶν βεβαιότερον.

τοὺσ δὲ ἀμνήμονασ σ καὶ ἀνοήτουσ ὑπεκρεῖ τὰ γιγνόμενα μετὰ τοῦ χρόνου·

διὸ μηθὲν στέγοντεσ μηδὲ διατηροῦντεσ ἀεὶ κενοὶ μὲν ἀγαθῶν, πλήρεισ δὲ ἐλπίδων πρὸσ τὸ μέλλον ἀποβλέπουσι, τὸ παρὸν προϊέμενοι. ἀλλ’ ὅμωσ τοῦτο τῆσ τύχησ ὡσ ἀλλότριον ἐκβάλλοντεσ ἐκεῖνο τὸ ἄδηλον ὀνειρώττουσιν, εἰκότα πάσχοντεσ, πρὶν γὰρ ἐκ λόγου καὶ παιδείασ ἕδραν ὑποβαλέσθαι καὶ κρηπῖδα τοῖσ ἔξωθεν ἀγαθοῖσ, συνάγοντεσ αὐτὰ καὶ συμφοροῦντεσ ἐμπλῆσαι τῆσ ψυχῆσ οὐ δύνανται τὸ ἀκόρεστον.

ἀποθνῄσκει δ̓ οὖν Μάριοσ ἡμέρασ ἑπτακαίδεκα τῆσ ἑβδόμησ ὑπατείασ ἐπιλαβών.

καὶ μέγα ἔσχε παραυτίκα τὴν Ῥώμην χάρμα καὶ θάρσοσ ὡσ χαλεπῆσ τυραννίδοσ ἀπηλλαγμένην· ὀλίγαισ δὲ ἡμέραισ ᾔσθοντο νέον ἀντηλλαγμένοι καὶ ἀκμάζοντα ἀντὶ πρεσβύτου δεσπότην τοσαύτην ὁ υἱὸσ αὐτοῦ Μάριοσ ὠμότητα καὶ πικρίαν ἀπεδείξατο, τοὺσ ἀρίστουσ καὶ δοκιμωτάτουσ ἀναιρῶν. δόξασ δὲ καὶ τολμητὴσ καὶ φιλοκίνδυνοσ εἶναι πρὸσ τοὺσ πολεμίουσ ἐν ἀρχῇ παῖσ Ἄρεοσ ὠνομάζετο, ταχὺ δὲ τοῖσ ἔργοισ ἐλεγχόμενοσ αὖθισ Ἀφροδίτησ υἱὸσ ἐκαλεῖτο.

τέλοσ δὲ κατακλεισθεὶσ εἰσ Πραινεστὸν ὑπὸ Σύλλα καὶ πολλὰ φιλοψυχήσασ μάτην, ὡσ ἦν ἄφυκτα τῆσ πόλεωσ ἁλισκομένησ, αὐτὸσ αὑτὸν ἀπέκτεινεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION