Plutarch, Caius Marius, chapter 28

(플루타르코스, Caius Marius, chapter 28)

πέμπτην μὲν οὖν ὑπατείαν διεῖπε· τῆσ δὲ ἕκτησ ὡσ οὐδὲ εἷσ πρώτησ ὠρέγετο, θεραπείαισ τὸν δῆμον ἀναλαμβάνων καὶ πρὸσ χάριν ἐνδιδοὺσ τοῖσ πολλοῖσ, οὐ μόνον παρὰ τὸν ὄγκον καὶ τὸ κοινὸν ἀξίωμα τῆσ ἀρχῆσ, ἀλλὰ καὶ παρὰ τὴν αὐτοῦ φύσιν ὑγρόσ τισ εἶναι βουλόμενοσ καὶ δημοτικόσ, ἥκιστα τοιοῦτοσ πεφυκώσ. ἀλλ’ ἦν, ὡσ λέγουσι, πρὸσ πολιτείαν καὶ τοὺσ ἐν ὄχλοισ θορύβουσ ὑπὸ φιλοδοξίασ ἀτολμότατοσ, καὶ τὸ παρὰ τὰσ μάχασ ἀνέκπληκτον καὶ στάσιμον ἐν ταῖσ ἐκκλησίαισ ἀπέλειπεν αὐτὸν ὑπὸ τῶν τυχόντων ἐπαίνων καὶ ψόγων ἐξιστάμενον.

καίτοι λέγεται Καμερίνων ἄνδρασ ὁμοῦ χιλίουσ διαπρεπῶσ ἀγωνισαμένουσ ἐν τῷ πολέμῳ δωρησάμενοσ πολιτείᾳ, δοκοῦντοσ εἶναι τούτου παρανόμου καί τινων ἐγκαλούντων, εἰπεῖν ὅτι τοῦ νόμου διὰ τὸν τῶν ὅπλων ψόφον οὐ κατακούσειεν. οὐ μὴν ἀλλὰ μᾶλλον ἐοίκεν ἐκπλήσσεσθαι καὶ δεδιέναι τὴν ἐν ταῖσ ἐκκλησίαισ κραυγήν.

ἐν μὲν γε τοῖσ ὅπλοισ ἀξίωμα καὶ δύναμιν εἶχε διὰ τὴν χρείαν, ἐν δὲ τῇ πολιτείᾳ περικοπτόμενοσ τὰ πρωτεῖα κατέφευγεν ἐπὶ τὴν τῶν πολλῶν εὔνοιαν καὶ χάριν, ὑπὲρ τοῦ μέγιστοσ γενέσθαι τὸ βέλτιστοσ εἶναι προϊέμενοσ. πᾶσι μὲν οὖν προσέκρουε τοῖσ ἀριστοκρατικοῖσ, μάλιστα δὲ ὀρρωδῶν τὸν Μέτελλον ἠχαριστημένον ὑπ’ αὐτοῦ καὶ φύσει δι’ ἀρετὴν ἀληθῆ] πολεμοῦντα τοῖσ οὐ κατὰ τὸ βέλτιστον ὑποδυομένοισ τὰ πλήθη καὶ πρὸσ ἡδονὴν δημαγωγοῦσιν, ἐπεβούλευε τῆσ πόλεωσ ἐκβαλεῖν τὸν ἄνδρα, καὶ πρὸσ τοῦτο Γλαυκίαν καὶ Σατορνῖνον, ἀνθρώπουσ θρασυτάτουσ καὶ πλῆθοσ ἄπορον καὶ θορυβοποιὸν ὑπ’ αὑτοῖσ ἔχοντασ, σἰκειωσάμενοσ εἰσέφερε νόμουσ δι’ αὐτῶν καὶ τὸ στρατιωτικὸν ἐπάρασ κατεμίγνυε ταῖσ ἐκκλησίαισ καὶ κατεστασίαζε τὸν Μέτελλον.

ὡσ δὲ Ῥουτίλιοσ ἱστορεῖ, τὰ μὲν ἄλλα φιλαλήθησ ἀνήρ καὶ χρηστόσ, ἰδίᾳ δὲ τῷ Μαρίῳ προσκεκρουκώσ, καὶ τῆσ ἕκτησ ἔτυχεν ὑπατείασ ἀργύριον εἷσ τὰσ φυλὰσ καταβαλὼν πολὺ καὶ πριάμενοσ τὸ Μέτελλον ἐκκροῦσαι τῆσ ἀρχῆσ, Οὐαλλέριον δὲ Φλάκκον ὑπηρέτην μᾶλλον ἢ συνάρχοντα τῆσ ὑπατείασ λαβεῖν.

οὐδενὶ μέντοι τῶν πρὸ αὐτοῦ πλὴν μόνῳ Κορβίνῳ Οὐαλλερίῳ τοσαύτασ ὑπατείασ ἔδωκεν ὁ δῆμοσ, ἀλλ’ ἐκείνῳ μὲν ἀπὸ τῆσ πρώτησ εἷσ τὴν τελευταίαν ἔτη πέντε καὶ τεσσαράκοντα γενέσθαι λέγουσι, Μάριοσ δὲ μετὰ τὴν πρώτην τὰσ πέντε ῥύμῃ μιᾷ τύχησ διέδραμε.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION