Plutarch, Caius Marius, chapter 12

(플루타르코스, Caius Marius, chapter 12)

ταῦτα Ῥωμαῖοι πυνθανόμενοι πολλαχόθεν, ἐκάλουν Μάριον ἐπὶ τὴν στρατηγίαν. καὶ τὸ δεύτερον ὕπατοσ ἀπεδείχθη, τοῦ μὲν νόμου κωλύοντοσ ἀπόντα καὶ μὴ διαλιπόντα χρόνον ὡρισμένον αὖθισ αἱρεῖσθαι, τοῦ δὲ δήμου τοὺσ ἀντιλέγοντασ ἐκβαλόντοσ. ἡγοῦντο γὰρ οὔτε νῦν πρῶτον εἴξειν τῷ συμφέροντι τὸν νόμον, οὔτε ἀλογωτέραν εἶναι τὴν παροῦσαν αἰτίαν ἐκείνησ δι’ ἣν τὸν Σκιπίωνα παρὰ τοὺσ νόμουσ ὕπατον ἀπέδειξαν, οὐ φοβούμενοι τὴν ἑαυτῶν ἀποβαλεῖν, ἀλλὰ τὴν Καρχηδονίων ἐπιθυμοῦντεσ ἀνελεῖν. ταῦτα ἔδοξε·

καὶ Μάριοσ ἐκ Λιβύησ μετὰ τοῦ στρατεύματοσ διακομισθεὶσ αὐταῖσ Καλάνδαισ Ιἀνουαρίαισ, ἣν ἔτουσ ἀρχὴν ἄγουσι Ῥωμαῖοι, τήν τε ὑπατείαν ἀνέλαβε καὶ τὸν θρίαμβον εἰσήλασεν, ἄπιστον ἐπιδειξάμενοσ θέαμα Ῥωμαίοισ Ιοὐγούρθαν αἰχμάλωτον, οὗ ζῶντοσ οὐδ’ ἂν εἷσ ἤλπισε πολεμίων κρατῆσαι οὕτω τισ ἦν ποικίλοσ ἀνήρ τύχαισ ὁμιλῆσαι καὶ πανουργίᾳ πολλῇ μεμειγμένον ἔχων τὸ θυμοειδέσ. ἀλλ’ ἐξέστη γε πομπευθεὶσ, ὡσ λέγουσι, τότε τοῦ φρονεῖν·

"ὡσ ψυχρὸν ὑμῶν τὸ βαλανεῖον. ἀλλὰ τοῦτον μὲν ἓξ ἡμέραισ ζυγομαχήσαντα τῷ λιμῷ καὶ μέχρι τῆσ ἐσχάτησ ὡρ́ασ ἐκκρεμασθέντα τῆσ τοῦ ζῆν ἐπιθυμίασ εἶχεν ἀξία δίκη τῶν ἀσεβημάτων.

ἐν δὲ τῷ θριάμβῳ κομισθῆναι λέγουσι χρυσοῦ μὲν ἑπτὰ καὶ τρισχιλίασ λίτρασ, ἀργύρου δὲ ἀσήμου πεντακισχιλίασ ἑπτακοσίασ ἑβδομήκοντα πέντε, νομίσματοσ δὲ δραχμὰσ ἑπτακισχιλίασ ἐπὶ μυριάσιν ὀκτὼ καὶ εἴκοσι. μετὰ δὲ τὴν πομπὴν ὁ Μάριοσ σύγκλητον ἤθροισεν ἐν Καπετωλίῳ·

καὶ παρῆλθε μὲν εἴτε λαθὼν αὑτὸν εἴτε τῇ τύχῃ χρώμενοσ ἀγροικότερον ἐν τῇ θριαμβικῇ κατασκευῇ, ταχὺ δὲ τὴν βουλὴν ἀχθεσθεῖσαν αἰσθόμενοσ ἐξανέστη καὶ μεταλαβὼν τὴν περιπόρφυρον αὖθισ ἦλθεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION