Plutarch, Caius Marius, chapter 45

(플루타르코스, Caius Marius, chapter 45)

ἐν τούτῳ δὲ ὥσπερ τροπαίασ τινοσ ἀμειβούσησ ἐφοίτων ἄγγελοι πανταχόθεν ὡσ Σύλλασ συνῃρηκὼσ τὸν Μιθριδατικὸν πόλεμον καὶ τὰσ ἐπαρχίασ ἀνειληφὼσ ἐπιπλέοι μετὰ πολλῆσ δυνάμεωσ, καὶ τοῦτο βραχεῖαν ἐπίσχεσιν ἐποίησε καὶ παῦλαν ὀλίγην ἀφάτων κακῶν, ὅσον οὔπω τὸν πόλεμον ἥκειν ἐπ’ αὐτοὺσ οἰομένων. ὕπατοσ μὲν οὖν ἀπεδείχθη τὸ ἕβδομον Μάριοσ, καὶ προελθὼν αὐταῖσ Καλάνδαισ Ιἀνουαρίαισ, ἔτουσ ἀρχῇ, Σέξτον τινὰ Λουκῖνον κατεκρήμνισεν ὃ κἀκείνοισ καὶ τῇ πόλει τῶν αὖθισ ἐδόκει κακῶν γεγονέναι σημεῖον μέγιστον. αὐτὸσ δὲ ἤδη τοῖσ τε πόνοισ ἀπειρηκὼσ καὶ ταῖσ φροντίσιν οἱο͂ν ὑπέραντλοσ ὢν καὶ κατάπονοσ, τὴν ψυχὴν πρὸσ τοσαύτην αὖθισ ἐπίνοιαν νέου πολέμου καὶ καινῶν ἀγώνων καὶ φόβων ὑπὸ ἐμπειρίασ δεινῶν καὶ καμάτου τρέμουσαν οὐκ ἀνέφερε, λογιζόμενοσ ὡσ οὐ πρὸσ Ὀκτάβιον οὐδὲ Μερούλαν σύγκλυδοσ ὁμίλου καὶ στασιώδουσ ὄχλου στρατηγοὺσ ὁ κίνδυνοσ ἔσοιτο, Σύλλασ δὲ ἐκεῖνοσ ἔπεισιν ὁ τῆσ πατρίδοσ αὐτὸν ἐξελάσασ πάλαι, νῦν δὲ Μιθριδάτην συνεσταλκὼσ εἰσ τὸν Εὔξεινον Πόντον.

ὑπὸ τοιούτων θραυόμενοσ λογισμῶν, καὶ τὴν μακρὰν ἄλην αὐτοῦ καὶ φυγὰσ καὶ κινδύνουσ διὰ γῆσ καὶ θαλάττησ ἐλαυνομένου λαμβάνων πρὸ ὀφθαλμῶν, εἰσ ἀπορίασ ἐνέπιπτε δεινὰσ καὶ νυκτερινὰ δείματα καὶ ταραχώδεισ ὀνείρουσ, ἀεί τινοσ ἀκούειν φθεγγομένου δοκῶν δειναὶ γάρ κοῖται καὶ ἀποιχομένοιο λέοντοσ.

μάλιστα δὲ πάντων φοβούμενοσ τὰσ ἀγρυπνίασ ἐνέβαλεν εἰσ πότουσ ἑαυτὸν καὶ μέθασ ἀώρουσ καὶ παρ’ ἡλικίαν, ὥσπερ ἀπόδρασιν τῶν φροντίδων τὸν ὕπνον μηχανώμενοσ. τέλοσ δὲ ὡσ ἧκέ τισ ἀπαγγέλλων ἀπὸ θαλάσσησ, νέοι προσπίπτοντεσ αὐτῷ φόβοι, τὰ μὲν δέει τοῦ μέλλοντοσ, τὰ δὲ ὥσπερ ἄχθει καὶ κόρῳ τῶν παρόντων, ῥοπῆσ βραχείασ ἐπιγενομένησ εἰσ νόσον κατηνέχθη πλευρῖτιν, ὡσ ἱστορεῖ Ποσειδώνιοσ ὁ φιλόσοφοσ, αὐτὸσ εἰσελθεῖν καὶ διαλεχθῆναι περὶ ὧν ἐπρέσβευεν ἤδη νοσοῦντι φάσκων αὐτῷ.

Γάιοσ δέ τισ Πείσων, ἀνήρ ἱστορικὸσ, ἱστορεῖ τὸν Μάριον ἀπὸ δείπνου περιπατοῦντα μετὰ τῶν φίλων ἐν λόγοισ γενέσθαι περὶ τῶν καθ’ ἑαυτὸν πραγμάτων, ἄνωθεν ἀρξάμενον· καὶ τὰσ ἐπ’ ἀμφότερα πολλάκισ μεταβολὰσ ἀφηγησάμενον εἰπεῖν ὡσ οὐκ ἔστι νοῦν ἔχοντοσ ἀνδρὸσ ἔτι τῇ τύχῃ πιστεύειν ἑαυτόν·

ἐκ δὲ τούτου τοὺσ παρόντασ ἀσπασάμενον καὶ κατακλιθέντα συνεχῶσ ἡμέρασ ἑπτὰ τελευτῆσαι. τινὲσ δὲ τὴν φιλοτιμίαν αὐτοῦ φασιν ἐν τῇ νόσῳ παντάπασιν ἀποκαλυφθεῖσαν εἰσ ἄτοπον ἐξοκεῖλαι παρακοπήν, οἰομένου τὸν Μιθριδατικὸν στρατηγεῖν πόλεμον, εἶτα, ὥσπερ ἐπ’ αὐτῶν εἰώθει τῶν ἀγώνων, σχήματα παντοδαπὰ καὶ κινήματα σώματοσ μετὰ συντόνου κραυγῆσ καὶ πυκνῶν ἀλαλαγμάτων ἀποδιδόντοσ.

οὕτωσ δεινὸσ αὐτῷ καὶ Βνσπαραμνθητοσ ἐκ φιλαρχίασ καὶ ζηλοτυπίασ ἔρωσ ἐντετήκει τῶν πράξεων ἐκείνων.

διὸ ἔτη μὲν ἑβδομήκοντα βεβιωκώσ, ὕπατοσ δὲ πρῶτοσ ἀνθρώπων ἑπτάκισ ἀνηγορευμένοσ, οἶκόν τε καὶ πλοῦτον ἀρκοῦντα βασιλείαισ ὁμοῦ πολλαῖσ κεκτημένοσ, ὠδύρετο τὴν ἑαυτοῦ τύχην ὡσ ἐνδεὴσ καὶ ἀτελὴσ ὧν ἐπόθει προαποθνῄσκων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION