Plutarch, Caius Marius, chapter 6

(플루타르코스, Caius Marius, chapter 6)

ἐν μὲν οὖν τῇ στρατηγίᾳ μετρίωσ ἐπαινούμενον ἑαυτὸν παρέσχε, μετὰ δὲ τὴν στρατηγίαν κλήρῳ λαβὼν τὴν ἐκτὸσ Ἰβηρίαν λέγεται καθᾶραι λῃστηρίων τὴν ἐπαρχίαν ἀνήμερον οὖσαν ἔτι τοῖσ ἐθισμοῖσ καὶ θηριώδη, καὶ τὸ λῃστεύειν οὔπω τότε τῶν Ἰβήρων οὐχὶ κάλλιστον ἡγουμένων, ἐν δὲ τῇ πολιτείᾳ γενόμενοσ οὐκ εἶχεν οὔτε πλοῦτον οὔτε λόγον, οἷσ ἦγον οἱ τότε μάλιστα τιμώμενοι τὸν δῆμον. αὐτὴν δὲ τὴν ἀνάτασιν τοῦ φρονήματοσ καὶ τὸ περὶ τοὺσ πόνουσ ἐνδελεχὲσ αὐτοῦ καὶ τὸ δημοτικὸν τῆσ διαίτησ ἔν τινι σπουδῇ τιθεμένων τῶν πολιτῶν ηὐξάνετο τῇ τιμῇ πρὸσ δύναμιν, ὥστε καὶ γάμον γῆμαι λαμπρὸν οἰκίασ ἐπιφανοῦσ τῆσ Καισάρων Ιοὐλίαν, ἧσ ἦν ἀδελφιδοῦσ Καῖσαρ ὁ χρόνοισ ὕστερον Ῥωμαίων μέγιστοσ γενόμενοσ καί τι κατ’ οἰκειότητα ζηλώσασ Μάριον, ὡσ ἐν τοῖσ περὶ ἐκείνου γέγραπται.

τῷ δὲ Μαρίῳ καὶ σωφροσύνην μαρτυροῦσι καὶ καρτερίαν, ἧσ δεῖγμα καὶ τὸ περὶ τὴν χειρουργίαν ἐστίν, ἰξιῶν γάρ, ὡσ ἐοίκε, μεγάλων ἀνάπλεωσ ἄμφω τὰ σκέλη γεγονὼσ καὶ τὴν ἀμορφίαν δυσχεραίνων ἔγνω παρασχεῖν ἑαυτὸν τῷ ἰατρῷ·

καὶ παρέσχεν ἄδετοσ θάτερον σκέλοσ, οὐδὲν κινηθεὶσ οὐδὲ στενάξασ, ἀλλὰ καθεστῶτι τῷ προσώπῳ καὶ μετὰ σιωπῆσ ὑπερβολάσ τινασ ἀλγηδόνων ἐν ταῖσ τομαῖσ ἀνασχόμένοσ· , τὸν δ̓· ἰατροῦ μετιόντοσ ἐπὶ θάτερον οὐκέτι παρέσχε, φήσασ ὁρᾶν τὸ ἐπανόρθωμα τῆσ ἀλγηδόνοσ οὐκ ἄξιον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION