Plutarch, Caius Marius, chapter 23

(플루타르코스, Caius Marius, chapter 23)

ἡ δὲ μηθὲν ἐῶσα τῶν μεγάλων εὐτυχημάτων ἄκρατον εἰσ ἡδονὴν καὶ καθαρόν, ἀλλὰ μείξει κακῶν καὶ ἀγαθῶν ποικίλλουσα τὸν ἀνθρώπινον βίον ἢ τύχη τισ ἢ νέμεσισ ἢ πραγμάτων ἀναγκαία φύσισ οὐ πολλαῖσ ὕστερον ἡμέραισ ἐπήγαγε τῷ Μαρίῳ τὴν περὶ Κάτλου τοῦ συνάρχοντοσ ἀγγελίαν, ὥσπερ ἐν εὐδίᾳ καὶ γαλήνῃ νέφοσ, αὖθισ ἕτερον φόβον καὶ χειμῶνα τῇ Ῥώμῃ περιστήσασα. ὡσ δὲ παραστρατοπεδεύσαντεσ ἐγγὺσ καὶ κατασκεψάμενοι τὸν πόρον ἤρξαντο χοῦν, καὶ τοὺσ πέριξ λόφουσ ἀναρρηγνύντεσ, ὥσπερ οἱ γίγαντεσ, ἅμα δένδρα πρόρριζα καὶ κρημνῶν σπαράγματα καὶ γῆσ κολωνοὺσ ἐφόρουν εἰσ τὸν ποταμόν, ἐκθλίβοντεσ τὸ ῥεῦμα καὶ τοῖσ ἐρείδουσι τὰ ζεύγματα βάθροισ ἐφιέντεσ βάρη μεγάλα συρόμενα κατὰ ῥοῦν καὶ τινάττοντα ταῖσ πληγαῖσ τὴν γέφυραν, ἀποδειλιάσαντεσ οἱ πλεῖστοι τῶν στρατιωτῶν ἐξέλειπον τὸ μέγα στρατόπεδον καὶ ἀνεχώρουν.

ἔνθα δὴ Κάτλοσ ἔδειξεν ἑαυτόν, ὥσπερ χρὴ τὸν ἀγαθὸν καὶ τέλειον ἄρχοντα, τὴν αὑτοῦ δόξαν ἐν ὑστέρῳ τῶν πολιτῶν τιθέμενον.

ἐπεὶ γάρ οὐκ ἔπειθε τοὺσ στρατιώτασ μένειν, ἀλλ’ ἑώρα περιδεῶσ ἀναζευγνύντασ, ἄρασθαι κελεύσασ τὸν ἀετὸν εἰσ τοὺσ πρώτουσ τῶν ἀπερχομένων ὡρ́μησε δρόμῳ καὶ πρῶτοσ ἡγεῖτο, βουλόμενοσ αὑτοῦ τὸ αἰσχρόν, ἀλλὰ μὴ τῆσ πατρίδοσ γενέσθαι, καὶ δοκεῖν μὴ φεύγοντασ, ἀλλ’ ἑπομένουσ τῷ στρατηγῷ ποιεῖσθαι τὴν ἀποχώρησιν. οἱ δὲ βάρβαροι τὸ μὲν πέραν τοῦ Ἀτισῶνοσ φρούριον ἐπελθόντεσ ἔλαβον, καὶ τοὺσ αὐτόθι Ῥωμαίουσ ἀνδρῶν κρατίστουσ γενομένουσ καὶ προκινδυνεύσαντασ ἀξίωσ τῆσ πατρίδοσ θαυμάσαντεσ ὑποσπόνδουσ ἀφῆκαν.

ὀμόσαντεσ τὸν χαλκοῦν ταῦρον, ὃν ὕστερον ἁλόντα μετὰ τὴν μάχην εἰσ τὴν Κάτλου φασὶν οἰκίαν ὥσπερ ἀκροθίνιον τῆσ νίκησ κομισθῆναι· τὴν δὲ χώραν ἔρημον βοηθείασ ἐπιχυθέντεσ ἐπόρθουν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION