Pausanias, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 38

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 38)

ἀνωτέρω δὲ ὀλίγον τείχουσ τε περίβολοσ τῆσ Λυκοσούρασ ἐστὶ καὶ οἰκήτορεσ ἔνεισιν οὐ πολλοί. πόλεων δέ, ὁπόσασ ἐπὶ τῇ ἠπείρῳ ἔδειξε γῆ καὶ ἐν νήσοισ, Λυκόσουρά ἐστι πρεσβυτάτη, καὶ ταύτην εἶδεν ὁ ἥλιοσ πρώτην· ἀπὸ ταύτησ δὲ οἱ λοιποὶ ποιεῖσθαι πόλεισ μεμαθήκασιν ἄνθρωποι. ἐν ἀριστερᾷ δὲ τοῦ ἱεροῦ τῆσ Δεσποίνησ τὸ ὄροσ ἐστὶ τὸ Λύκαιον·

καλοῦσι δὲ αὐτὸ καὶ Ὄλυμπον καὶ Ιἑράν γε ἕτεροι τῶν Ἀρκάδων κορυφήν. τραφῆναι δὲ τὸν Δία φασὶν ἐν τῷ ὄρει τούτῳ· ἐστιν ἐν τῷ Λυκαίῳ Κρητέα καλουμένη ‐ αὕτη δὲ ἡ Κρητέα ἐστὶν ἐξ ἀριστερᾶσ Ἀπόλλωνοσ ἄλσουσ ἐπίκλησιν Παρρασίου ‐ καὶ τὴν Κρήτην, ἔνθα ὁ Κρητῶν ἔχει λόγοσ τραφῆναι Δία, τὸ χωρίον τοῦτο εἶναι καὶ οὐ διὰ τὴν νῆσον ἀμφισβητοῦσιν οἱ Ἀρκάδεσ.

ταῖσ Νύμφαισ δὲ ὀνόματα, ὑφ’ ὧν τὸν Δία τραφῆναι λέγουσι, τίθενται Θεισόαν καὶ Νέδαν καὶ Ἁγνώ·

καὶ ἀπὸ μὲν τῆσ Θεισόασ πόλισ ᾠκεῖτο ἐν τῇ Παρρασίᾳ, τὰ δὲ ἐπ’ ἐμοῦ μοίρασ τῆσ Μεγαλοπολίτιδόσ ἐστιν ἡ Θεισόα κώμη· τῆσ Νέδασ δὲ ὁ ποταμὸσ τὸ ὄνομα ἔσχηκε· τῆσ δὲ Ἁγνοῦσ, ἣ ἐν τῷ ὄρει τῷ Λυκαίῳ πηγὴ κατὰ τὰ αὐτὰ ποταμῷ τῷ Ἴστρῳ πέφυκεν ἴσον παρέχεσθαι τὸ ὕδωρ ἐν χειμῶνι ὁμοίωσ καὶ ἐν ὡρ́ᾳ θέρουσ. ἢν δὲ αὐχμὸσ χρόνον ἐπέχῃ πολὺν καὶ ἤδη σφίσι τὰ σπέρματα ἐν τῇ γῇ καὶ τὰ δένδρα αὐαίνηται, τηνικαῦτα ὁ ἱερεὺσ τοῦ Λυκαίου Διὸσ προσευξάμενοσ ἐσ τὸ ὕδωρ καὶ θύσασ ὁπόσα ἐστὶν αὐτῷ νόμοσ, καθίησι δρυὸσ κλάδον ἐπιπολῆσ καὶ οὐκ ἐσ βάθοσ τῆσ πηγῆσ·

ἀνακινηθέντοσ δὲ τοῦ ὕδατοσ ἄνεισιν ἀχλὺσ ἐοικυῖα ὁμίχλῃ, διαλιποῦσα δὲ ὀλίγον γίνεται νέφοσ ἡ ἀχλὺσ καὶ ἐσ αὑτὴν ἄλλα ἐπαγομένη τῶν νεφῶν ὑετὸν τοῖσ Ἀρκάσιν ἐσ τὴν γῆν κατιέναι ποιεῖ. ἔστι δὲ ἐν τῷ Λυκαίῳ Πανόσ τε ἱερὸν καὶ περὶ αὐτὸ ἄλσοσ δένδρων καὶ ἱππόδρομόσ τε καὶ πρὸ αὐτοῦ στάδιον·

τὸ δὲ ἀρχαῖον τῶν Λυκαίων ἦγον τὸν ἀγῶνα ἐνταῦθα. ἔστι δὲ αὐτόθι καὶ ἀνδριάντων βάθρα, οὐκ ἐπόντων ἔτι ἀνδριάντων· ἐλεγεῖον δὲ ἐπὶ τῶν βάθρων ἑνὶ Ἀστυάνακτόσ φησιν εἶναι τὴν εἰκόνα, τὸν δὲ Ἀστυάνακτα εἶναι γένοσ τῶν ἀπὸ Ἀρκάδοσ. τὸ δὲ ὄροσ παρέχεται τὸ Λύκαιον καὶ ἄλλα ἐσ θαῦμα καὶ μάλιστα τόδε.

τέμενόσ ἐστιν ἐν αὐτῷ Λυκαίου Διόσ, ἔσοδοσ δὲ οὐκ ἔστιν ἐσ αὐτὸ ἀνθρώποισ· ὑπεριδόντα δὲ τοῦ νόμου καὶ ἐσελθόντα ἀνάγκη πᾶσα αὐτὸν ἐνιαυτοῦ πρόσω μὴ βιῶναι. καὶ τάδε ἔτι ἐλέγετο, τὰ ἐντὸσ τοῦ τεμένουσ γενόμενα ὁμοίωσ πάντα καὶ θηρία καὶ ἀνθρώπουσ οὐ παρέχεσθαι σκιάν· καὶ διὰ τοῦτο ἐσ τὸ τέμενοσ θηρίου καταφεύγοντοσ οὐκ ἐθέλει οἱ συνεσπίπτειν ὁ κυνηγέτησ, ἀλλὰ ὑπομένων ἐκτὸσ καὶ ὁρῶν τὸ θηρίον οὐδεμίαν ἀπ’ αὐτοῦ θεᾶται σκιάν. χρόνον μὲν δὴ τὸν ἴσον ἔπεισί τε ὁ ἥλιοσ τὸν ἐν τῷ οὐρανῷ καρκίνον καὶ ἐν Συήνῃ τῇ πρὸ Αἰθιοπίασ οὔτε ἀπὸ δένδρων οὔτε ἀπὸ τῶν ζῴων γενέσθαι σκιὰν ἔστι· τὸ δὲ ἐν τῷ Λυκαίῳ τέμενοσ τὸ αὐτὸ ἐσ τὰσ σκιὰσ ἀεί τε καὶ ἐπὶ πασῶν πέπονθε τῶν ὡρῶν. ἔστι δὲ ἐπὶ τῇ ἄκρᾳ τῇ ἀνωτάτω τοῦ ὄρουσ γῆσ χῶμα, Διὸσ τοῦ Λυκαίου βωμόσ, καὶ ἡ Πελοπόννησοσ τὰ πολλά ἐστιν ἀπ’ αὐτοῦ σύνοπτοσ·

πρὸ δὲ τοῦ βωμοῦ κίονεσ δύο ὡσ ἐπὶ ἀνίσχοντα ἑστήκασιν ἥλιον, ἀετοὶ δὲ ἐπ’ αὐτοῖσ ἐπίχρυσοι τά γε ἔτι παλαιότερα ἐπεποίηντο. ἐπὶ τούτου τοῦ βωμοῦ τῷ Λυκαίῳ Διὶ θύουσιν ἐν ἀπορρήτῳ· πολυπραγμονῆσαι δὲ οὔ μοι τὰ ἐσ τὴν θυσίαν ἡδὺ ἦν, ἐχέτω δὲ ὡσ ἔχει καὶ ὡσ ἔσχεν ἐξ ἀρχῆσ. ἔστι δὲ ἐν τοῖσ πρὸσ ἀνατολὰσ τοῦ ὄρουσ Ἀπόλλωνοσ ἱερὸν ἐπίκλησιν Παρρασίου·

τίθενται δὲ αὐτῷ καὶ Πύθιον ὄνομα. τῷ Ἐπικουρίῳ, θύσαντεσ δὲ ἐνταῦθα αὐτίκα τὸ ἱερεῖον κομίζουσιν ἐσ τὸ ἱερὸν τοῦ Ἀπόλλωνοσ τοῦ Παρρασίου σὺν αὐλῷ τε καὶ πομπῇ, καὶ τά τε μηρία ἐκτεμόντεσ καίουσι καὶ δὴ καὶ ἀναλίσκουσιν αὐτόθι τοῦ ἱερείου τὰ κρέα.

ταῦτα μὲν οὕτω ποιεῖν νομίζουσι, τοῦ Λυκαίου δὲ τὰ πρὸσ τῆσ ἄρκτου γῆ ἐστιν ἡ Θεισοαία·

οἱ δὲ ἄνθρωποι μάλιστα οἱ ταύτῃ νύμφην τὴν Θεισόαν ἄγουσιν ἐν τιμῇ. διὰ δὲ τῆσ χώρασ τῆσ Θεισοαίασ ῥέοντεσ ἐμβάλλουσιν ἐσ τὸν Ἀλφειὸν Μυλάων, ἐπὶ δὲ αὐτῷ Νοῦσ καὶ Ἀχελῷοσ καὶ Κέλαδόσ τε καὶ Νάλιφοσ. Ἀχελῴω δὲ τῷ Ἀρκάδι εἰσὶν ἄλλοι δύο ὁμώνυμοί τε αὐτῷ ποταμοὶ καὶ τὰ ἐσ δόξαν φανερώτεροι· τὸν μέν γε ἐπὶ τὰσ Ἐχινάδασ κατιόντα Ἀχελῷον διὰ τῆσ Ἀκαρνάνων καὶ δι’ Αἰτωλίασ ἔφησεν ἐν Ἰλιάδι Ὅμηροσ ποταμῶν τῶν πάντων ἄρχοντα εἶναι, ἕτερον δὲ Ἀχελῷον ῥέοντα ἐκ Σιπύλου τοῦ ὄρουσ ἐποιήσατο αὐτόν τε τὸν ποταμὸν καὶ τὸ ὄροσ τὸν Σίπυλον τοῦ λόγου προσθήκην τοῦ ἐσ Νιόβην·

τρίτῳ δ’ οὖν καὶ τῷ περὶ τὸ ὄροσ τὸ Λύκαιόν ἐστιν ὄνομα Ἀχελῷοσ. τῆσ Λυκοσούρασ δέ ἐστιν ἐν δεξιᾷ Νόμια ὄρη καλούμενα, καὶ Πανόσ τε ἱερὸν ἐν αὐτοῖσ ἐστι Νομίου καὶ τὸ χωρίον ὀνομάζουσι Μέλπειαν, τὸ ἀπὸ τῆσ σύριγγοσ μέλοσ ἐνταῦθα Πανὸσ εὑρεθῆναι λέγοντεσ.

κληθῆναι δὲ τὰ ὄρη Νόμια προχειρότατον μέν ἐστιν εἰκάζειν ἐπὶ τοῦ Πανὸσ ταῖσ νομαῖσ, αὐτοὶ δὲ οἱ Ἀρκάδεσ νύμφησ εἶναί φασιν ὄνομα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION