Pausanias, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 18

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 18)

εἶναι δὲ τὴν Στύγα Ἡσίοδοσ μὲν ἐν Θεογονίᾳ πεποίηκεν ‐ Ἡσιόδου γὰρ δὴ ἔπη τὴν Θεογονίαν εἰσὶν οἳ νομίζουσι ‐ , πεποιημένα οὖν ἐστιν ἐνταῦθα Ὠκεανοῦ θυγατέρα τὴν Στύγα, γυναῖκα δὲ αὐτὴν εἶναι Πάλλαντοσ. ἐοικότα δὲ πεποιηκέναι τούτοισ καὶ Λίνον φασίν· ἐμοὶ δὲ ἐπιλεγομένῳ παντάπασιν ἐφαίνετο ταῦτά γε εἶναι κίβδηλα. Ἐπιμενίδησ δὲ ὁ Κρὴσ εἶναι μὲν καὶ οὗτοσ θυγατέρα Ὠκεανοῦ τὴν Στύγα ἐποίησε, συνοικεῖν δὲ αὐτὴν οὐ Πάλλαντι, ἀλλὰ ἐκ Πείραντοσ Ἔχιδναν τεκεῖν, ὅστισ δὴ ὁ Πείρασ ἐστί.

μάλιστα δὲ τῆσ Στυγὸσ τὸ ὄνομα ἐσ τὴν ποίησιν ἐπεισηγάγετο Ὅμηροσ. ἐν μέν γε Ἥρασ ἐποίησεν ὁρ́κῳ ἴστω νῦν τόδε γαῖα καὶ οὐρανὸσ εὐρὺσ ὕπερθενκαὶ τὸ κατειβόμενον Στυγὸσ ὕδωρ· ταῦτα μὲν δὴ ἐποίησεν ὡσ ἂν ἰδὼν ἐσ τὸ ὕδωρ τῆσ Στυγὸσ στάζον· βούλεται δὲ καὶ ἐν καταλόγῳ τῶν μετὰ Γουνέωσ Τιταρησίῳ ποταμῷ ῥεῖν τὸ ὕδωρ ἀπὸ τῆσ Στυγόσ. ἐποίησε δὲ καὶ ἐν Αἵδου ὕδωρ εἶναι, καὶ Ἀθηνᾶ τὸν Δία οὐ μεμνῆσθαί φησιν ὅτι δι’ αὐτῆσ Ἡρακλέα ἔσωζεν ἐκ τῶν Εὐρυσθέωσ ἄθλων·

εἰ γὰρ ἐγὼ τόδε ᾔδη ἐνὶ φρεσὶ πευκαλίμῃσιν,εὖτέ μιν εἰσ Αἴδαο πυλάρταο προὔπεμψενἐξ Ἐρέβευσ ἄξοντα κύνα στυγεροῦ Αἴδαο,οὐκ ἂν ὑπεξέφυγε Στυγὸσ ὕδατοσ αἰπὰ ῥέεθρα. τὸ δὲ ὕδωρ τὸ ἀπὸ τοῦ κρημνοῦ τοῦ παρὰ τὴν Νώνακριν στάζον ἐσπίπτει μὲν πρῶτον ἐσ πέτραν ὑψηλήν, διεξελθὸν δὲ διὰ τῆσ πέτρασ ἐσ τὸν Κρᾶθιν ποταμὸν κάτεισι·

θάνατον δὲ τὸ ὕδωρ φέρει τοῦτο καὶ ἀνθρώπῳ καὶ ἄλλῳ ζῴῳ παντί.

λέγεται δὲ ὅτι γένοιτό ποτε ὄλεθροσ ἀπ’ αὐτοῦ καὶ αἰξίν, αἳ τοῦ ὕδατοσ ἔπιον πρῶτον· χρόνῳ δὲ ὕστερον ἐγνώσθη καὶ εἰ δή τι ἄλλο πρόσεστι τῷ ὕδατι τῶν ἐσ θαῦμα ἡκόντων. ὑάλοσ μέν γε καὶ κρύσταλλοσ καὶ μόρρια καὶ ὅσα ἐστὶν ἀνθρώποισ ἄλλα λίθου ποιούμενα καὶ τῶν σκευῶν τὰ κεραμεᾶ, τὰ μὲν ὑπὸ τῆσ Στυγὸσ τοῦ ὕδατοσ ῥήγνυται·

κεράτινα δὲ καὶ ὀστέινα σίδηρόσ τε καὶ χαλκόσ, ἔτι δὲ μόλιβδόσ τε καὶ κασσίτεροσ καὶ ἄργυροσ καὶ τὸ ἤλεκτρον ὑπὸ τούτου σήπεται τοῦ ὕδατοσ. τὸ δὲ αὐτὸ ἐν μετάλλοισ τοῖσ πᾶσι καὶ ὁ χρυσὸσ πέπονθε· καίτοι γε καθαρεύειν γε τὸν χρυσὸν ἀπὸ τοῦ ἰοῦ ἥ τε ποιήτρια μάρτυσ ἐστὶν ἡ Λεσβία καὶ αὐτὸσ ὁ χρυσὸσ ἐπιδείκνυσιν. ἔδωκε δὲ ἄρα ὁ θεὸσ τοῖσ μάλιστα ἀπερριμμένοισ κρατεῖν τῶν ὑπερηρκότων τῇ δόξῃ.

τοῦτο μὲν γὰρ τὰ μάργαρα ἀπόλλυσθαι πέφυκεν ὑπὸ τοῦ ὄξουσ, τοῦτο δὲ τὸν ἀδάμαντα λίθων ὄντα ἰσχυρότατον τοῦ τράγου κατατήκει τὸ αἷμα· καὶ δὴ καὶ τὸ ὕδωρ οὐ δύναται τῆσ Στυγὸσ ὁπλὴν ἵππου βιάσασθαι μόνην, ἀλλὰ ἐμβληθὲν κατέχεταί τε ὑπ’ αὐτῆσ καὶ οὐ διεργάζεται τὴν ὁπλήν. εἰ δὲ καὶ Ἀλεξάνδρου τοῦ Φιλίππου συνέβη τὴν τελευτὴν διὰ τοῦ φαρμάκου γενέσθαι τούτου, σαφῶσ μὲν οὐκ οἶδα, λεγόμενον δὲ οἶδα. ὑπὲρ δὲ τὴν Νώνακριν ὄρη τε καλούμενα Ἀροάνια καὶ σπήλαιόν ἐστιν ἐν αὐτοῖσ.

ἐσ τοῦτο ἀναφυγεῖν τὸ σπήλαιον τὰσ θυγατέρασ τὰσ Προίτου μανείσασ λέγουσιν, ἃσ ὁ Μελάμπουσ θυσίαισ τε ἀπορρήτοισ καὶ καθαρμοῖσ κατήγαγεν ἐσ χωρίον καλούμενον Λουσούσ. τοῦ μὲν δὴ ὄρουσ τῶν Ἀροανίων Φενεᾶται τὰ πολλὰ ἐνέμοντο· οἱ δὲ ἐν ὁρ́οισ ἤδη Κλειτορίων εἰσὶν οἱ Λουσοί.

πόλιν μὲν δή ποτε εἶναι λέγουσι τοὺσ Λουσούσ, καὶ Ἀγησίλασ ἀνὴρ Λουσεὺσ ἀνηγορεύθη κέλητι ἵππῳ νικῶν, ὅτε πρώτην ἐπὶ ταῖσ δέκα ἐτίθεσαν πυθιάδα Ἀμφικτύονεσ·

τὰ δὲ ἐφ’ ἡμῶν οὐδὲ ἐρείπια ἔτι λειπόμενα ἦν Λουσῶν. τὰσ δ’ οὖν θυγατέρασ τοῦ Προίτου κατήγαγεν ὁ Μελάμπουσ ἐσ τοὺσ Λουσοὺσ καὶ ἠκέσατο τῆσ μανίασ ἐν Ἀρτέμιδοσ ἱερῷ· καὶ ἀπ’ ἐκείνου τὴν Ἄρτεμιν ταύτην Ἡμερασίαν καλοῦσιν οἱ Κλειτόριοι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION